Mediastinoscopie is een chirurgische procedure die wordt gebruikt voor diagnostische doeleinden door middel van een minimaal invasieve procedure. Het doel van dit onderzoek is om ziekten in de borst gebied, het mediastinum, en om het stadium van de ziekte te identificeren. Het is een procedure voor het afbeelden en bemonsteren van mogelijke pathologische weefselstructuren.
Wat is mediastinoscopie?
Tijdens een mediastinoscopie wordt een endoscoop gebruikt om het mediastinum te onderzoeken. Dit maakt deel uit van de borst en is samengesteld uit de luchtpijp, slokdarm, een deel van de hart- en verschillende zenuwen die daar lopen. Mediastinoscopie is een chirurgische procedure voor beeldvorming en diagnose. Op basis van de techniek kunnen anatomische structuren echter ook worden ontleed en volledig worden verwijderd, zoals individueel weefselvocht knooppunten. Met een endoscoop wordt het mediastinum onderzocht. Dit maakt deel uit van de borst en bestaat uit de luchtpijp, slokdarm, een deel van de hart- en verschillende zenuwen lopend er doorheen. In aanvulling op, weefselvocht knooppunten en de zwezeriken bevinden zich ook in het gebied van het mediastinum. De zwezerik, ook wel bekend onder het synoniem thymus, is een orgaan van het lymfestelsel dat behoort tot de immuunsysteem Tegenwoordig wordt mediastinoscopie uitgevoerd als een zogenaamde video-mediastinoscopie. Door deze techniek te gebruiken, kan het te onderzoeken gebied op een monitor worden gereproduceerd en wordt de zichtbaarheid verbeterd, aangezien individuele gebieden tot 15 keer kunnen worden vergroot. De anatomische structuren van het middelste posterieure mediastinum kunnen daardoor veel beter en duidelijker worden bekeken. Bij klassieke mediastinoscopie kan alleen de chirurg de borstkas bekijken via het instrument, de mediastinoscoop. Bijdragers aan de hulp hadden geen zicht op de chirurgische ingreep.
Functie, effect en doelen
Mediastinoscopie wordt bijna altijd uitgevoerd met het oog op diagnose en wordt meestal niet gebruikt om mogelijke ziekten te behandelen. Het doel van mediastinoscopie is om een ziekte te evalueren, te diagnosticeren en, indien nodig, het stadium en de omvang ervan te bepalen. Het resultaat van de procedure is van groot belang voor het verdere verloop van de behandeling van de patiënt. Voordat deze procedure wordt uitgevoerd, worden vooronderzoeken zoals MRI (MRI), computertomografie (CT), positronemissietomografie (PET) of borst Röntgenstraal moet worden uitgevoerd. Als de vorige diagnostische procedures niet informatief zijn of vergrotingen van de weefselvocht knooppunten tussen de twee long lobben, wordt een mediastinoscopie noodzakelijk. Tijdens een mediastinoscopie kan de chirurg zo meer onthullende beelden projecteren met een endoscoop en weefselmonsters nemen. De ingreep vindt plaats onder korte algehele narcose. Er moet een kleine incisie worden gemaakt boven de borstbeen Door de incisie wordt de mediastinoscoop voorzichtig parallel aan de luchtpijp (luchtpijp) naar de voorkant van het mediastinum. De mediastinoscoop is een speciaal hiervoor ontworpen instrument, dat bestaat uit een buisje met een camera en een zuignap. De chirurg en assistenten kunnen de chirurgische procedure volgen op de monitor. De chirurg kan een exact overzicht krijgen en een biopsie Hiervoor wordt een kleine tang via de buis van de mediastinoscoop in het mediastinum ingebracht en worden kleine weefselmonsters van het getroffen gebied geplukt. De afgenomen fijne weefselstructuren worden voor onderzoek aan de patholoog aangeboden. Met behulp van een microscoop kan de patholoog de verwijderde monsters testen en een uitspraak doen over het type en de locatie van de zogenaamde oudertumor. Dit type diagnose wordt gebruikt voor ziekten van de long en mediastinum, zoals sarcoïdose, long kanker, lymfoom of betrokkenheid van de lymfeklieren Bovendien zijn soorten van bepaalde infecties van de long, zoals tuberculose, kan worden gedetecteerd of uitgesloten. Kortom, deze endoscopische diagnose is nodig wanneer veranderingen aan organen in de borststreek aanwezig of vermoed zijn. Aangetaste gebieden zijn onder meer de longen, diafragma, organen van de immuunsysteem, luchtpijp en slokdarm, en lymfeklierenVloeistofophoping in de riep or hartzakje, die waterig of etterig kunnen zijn, longtumoren (bijv. bronchiaal carcinoom), sarcoïdose (De ziekte van Boeck of de ziekte van Schaumann-Besnier), kwaadaardig lymfoom of een diffuus groeiende tumor (mesothelioom) moet worden opgespoord. Als er een vermoeden bestaat door de symptomatologie en eerder onderzoek van een dergelijke ziekte, moet deze procedure worden uitgevoerd door een ervaren specialist.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Als mediastinoscopie correct wordt uitgevoerd door een specialist, brengt dit weinig risico's met zich mee en treden zelden complicaties op. Zeer zelden, tijdelijk of permanent zenuwschade kan gebeuren. In geïsoleerde gevallen kan letsel aan de organen van het mediastinum optreden. Als gevolg hiervan kunnen bloeding, secundaire bloeding of sensorische stoornissen optreden. Hartritmestoornissen en tijdelijke beschadiging van de stembanden kunnen ook optreden als complicaties. Verwondingen aan de luchtpijp en de slokdarm vereisen hechting en er kunnen lekken optreden. In zeer zeldzame gevallen pneumothorax kan gebeuren. Na de procedure moet een volledige follow-up worden uitgevoerd. Eventuele bijwerkingen die optreden, zoals koortsbloeding uit de operatiewond, pijn op de borst of kortademigheid, moet onmiddellijk aan de specialist worden gemeld. Echter, slikproblemen, zwelling in de keel en heesheid, zelfs stemverlies, zijn ook ernstige bijwerkingen. Voorafgaand aan de operatie medicijnen die een negatief effect hebben op bloed stolling mag worden stopgezet of mag alleen worden ingenomen na overleg met de behandelende arts. Het gebruik van dergelijke medicijnen verhoogt het risico op ernstige bloedingen tijdens en na mediastinoscopie. Roken en het verbruik van alcohol voor en na de procedure kan leiden naar wond genezen problemen. Om bijwerkingen en gevolgen op korte en lange termijn te verhelpen, fysiotherapeutisch ademhalingsoefeningen moet postoperatief worden uitgevoerd. De prognose en het verdere verloop van de behandeling zijn afhankelijk van de specifieke bevindingen die tot de mediastinoscopie hebben geleid en worden nadien met de behandelende arts besproken.
