De verschillende vullingen
In het algemeen wordt onderscheid gemaakt tussen harde en kunststof vulmaterialen. Stijve materialen worden buiten de mond in het laboratorium en vervolgens in de tand ingebracht. In het verleden vereiste dit het complexe proces van het maken van een afdruk van de tanden, de "afdrukken" werden in het laboratorium in modellen gegoten en het stijve vulmateriaal werd gemaakt van de tandmal.
Dit is echter sinds enige tijd niet meer absoluut nodig, de tandarts kan sommige stappen in de eigen praktijk veel goedkoper en gemakkelijker uitvoeren. Uiteindelijk betekent dit dat cariës genezing door middel van stijve vulmaterialen kan tegen veel lagere prijzen worden aangeboden. Stijve vulmaterialen worden echter nauwelijks gebruikt voor kleine carieuze defecten omdat ze nog steeds vrij duur zijn in vergelijking met plastic materialen.
Bovendien moet bij het voorbereiden van de tand meer gezonde tandsubstantie worden verwijderd. Deze materialen zijn echter betrouwbaarder in termen van sterkte en duurzaamheid. Plastic materialen (vooral composieten / kunststoffen en amalgaam) worden direct in de tand geplaatst, daar gevormd en vervolgens uitgehard.
Ze zijn bijzonder geschikt voor kleine gebitsafwijkingen. Tegenwoordig zijn composieten / kunststoffen het materiaal bij uitstek, wat te wijten is aan het feit dat amalgaamvullingen eigenschappen hebben die gevaarlijk zijn voor volksgezondheid. Deskundigen zijn het echter nog steeds oneens over de vraag of op de lange termijn zo veel amalgaam uit de vullingen zal worden verwijderd om een reëel gevaar voor gezonde mensen te vormen.
Kostenabsorptie
De cariës genezing wordt in principe gedekt door het publiek volksgezondheid verzekering, maar zowel plastic vullingen als behandeling met harde materialen vereisen een eigen bijdrage van de patiënt. Patiënten met gediagnosticeerde nierinsufficiëntie of bekende amalgaamintolerantie (allergie) vormen de uitzondering, omdat in deze gevallen de volksgezondheid de verzekeringsmaatschappij moet de kosten van elke plastic vulling volledig dekken. In het geval van diepe tand cariës (cariës profunda), waar meer dan 2/3 van de dentine is aangetast, is het belangrijk om het vruchtvlees te beschermen (de “tandzenuw“) Naast de daadwerkelijke genezing van de cariës.
Daarom wordt vóór het vullen van de tand een zogenaamde ondervulling uitgevoerd. Het is het invoegen van een calcium hydroxide bevattende medicatie, die verondersteld wordt de dentine reproductie in de diepte van het gat. Alleen dan is de werkelijke tandvulling voerde uit. Als de buitenwand van de tand is beschadigd door de cariës en / of het prepareren van de tand (“boren”), worden voor het vormen zogenaamde matrices gebruikt. Deze matrices helpen de tandarts om de natuurlijke tandwand te reproduceren en een relatief vlak oppervlak te creëren.
