De grote hersenen is het grootste deel van de hersenen Het beslaat het bovenste deel van de schedel en bestaat uit twee ovale hemisferen. Elk gebied van dit complex zenuwstelsel vervult een specifieke en even complexe functie.
Wat is het cerebrum?
De grote hersenen wordt ook wel het einde genoemd hersenenof grote hersenen in Latijns. Dit is het grootste en evolutionair het nieuwste deel van de mens hersenen Het beslaat het bovenste gedeelte van de schedelholte. Met uitzondering van de medulla (Latijn voor "verlengde medulla"), de pons (Latijn voor "brug") en de cerebellum, het bestaat uit vrijwel alle onderdelen binnen de schedel De twee hersenhelften zijn in de lengterichting in het midden gespleten en onderaan verbonden door het corpus callosum, de hersenen bars Deze twee hersenhelften communiceren met de hersenstam Het oppervlak van de grote hersenen wordt de hersenschors genoemd en is bezaaid met vele hersenkronkels of groeven. Wanneer deze sterke windingen worden uitgespreid, neemt het oppervlak enorm toe. De schedel bestaat uit meerdere botten samen gegroeid. Onder deze benige delen worden hersenkwabben gevormd, die zijn vernoemd naar de botten bovenstaand. Motorische en sensorische functies, evenals mentale activiteiten, worden gecontroleerd in de eindhersenen. Mentale activiteiten omvatten zaken als perceptie, verbeelding, oordeel, redenering en besluitvorming. Bij elke functie en activiteit worden verschillende elektrische golven gegenereerd. Als een elektro-encefalogram kunnen deze worden opgenomen om stoornissen te helpen lokaliseren of vast te stellen hersendood.
Anatomie en structuur
De grote hersenen behoren tot de centrale zenuwstelsel en is het grootste onderdeel ervan. Het bestaat uit de rechter- en linkerhersenhelft van de hersenen, de hemisferen. Deze zijn onderaan verbonden door het corpus callosum zodat ze met elkaar kunnen communiceren. Het corpus callosum, dat tot de witte stof behoort, bestaat uit een dikke bundel zenuwvezels. Elk van deze hersenhelften is onderverdeeld in vier andere hersenkwabben: de frontale, temporale, occipitale en wandbeenkwabben. De frontale en wandbeenkwabben worden gescheiden door de centrale groef. Dit bakent ook de anterieure motorische cortex af van de posterieure somatosensorische cortex. Hieronder zijn de frontale en pariëtale lobben gescheiden van de laterale temporale lobben door de sylvian-groef. Evenzo onderscheiden de wandbeenkwabben zich van de achterhoofdskwabben door middel van een groef. De grote hersenen bestaan uit zowel een buitenste grijze cortex als een binnenste witte medulla. De buitenste cortex is een gevouwen substantie en lijkt op een okkernoot Het bestaat uit veel neuronen waarvan de zenuwvezels uitsteken in het hersenmerg. Deze zenuwvezels zijn bedekt met myeline en geven de karakteristieke witte kleur.
Functie en taken
De grote hersenen bestaan uit vier lobben die verschillende taken uitvoeren. Ze beheersen iemands gedachten, zintuigen en bewegingen. Het corpus callosum voert berichten uit tussen de twee hersenhelften. De rechterhelft van de hersenen controleert de linkerkant van het lichaam en de linkerhelft controleert de rechterkant van het lichaam. De frontale kwab bevindt zich, zoals de naam al aangeeft, in het voorhoofd. Het heeft een prefrontale en motorische cortex. Dit is waar activiteiten zoals emoties, creativiteit, planning, oordeel, beweging en probleemoplossing worden gecontroleerd. De prefrontale cortex is verantwoordelijk voor hogere mentale taken en weerspiegelt dus iemands persoonlijkheid en cultuur. Vrijwillige bewegingen worden gecontroleerd in de primaire motorische cortex. Een bijzonder groot gebied wordt ingenomen door de bewegingen van gezichtsuitdrukkingen en die van de handen. Achter de frontale kwab aan de bovenzijde van de hersenen bevindt zich de pariëtale kwab. Dit gebied regelt de zintuigen van smaak, druk, temperatuur, aanraking en pijn De slaapkwab bevindt zich zowel rechts als links achter de slapen. Deze rol speelt een grote rol bij de meeste auditieve en spraakfuncties. Evenzo voor emoties en leren processen. De achterhoofdskwab bevindt zich aan de achterste inferieure zijde van de eindhersenen. Deze lob regelt het zicht en heeft het vermogen om objecten te herkennen. De netvlies van het oog stuurt signalen naar dit deel van de hersenen, die vervolgens worden verwerkt tot beelden.
Ziekten en aandoeningen
Omdat alle vier de hersenkwabben verschillende functies en taken vervullen, variëren de symptomen ook wanneer deze gebieden beschadigd zijn. De frontale kwabben zijn verantwoordelijk voor iemands emoties en persoonlijkheid. Als een deel van dit hersengebied wordt vernietigd door een ongeval, of een tumor, kan ook het karakter van een persoon veranderen. In sommige gevallen treden pseudo-depressieve stoornissen op. De getroffen persoon vertoont weinig emotie, is lusteloos en heeft een verminderd verlangen naar sociaal contact en seksuele interactie. In andere gevallen is de patiënt pseudo-psychopathisch. Sociaal en seksueel verlangen is meer ongeremd en neemt toe. Motorische bewegingen ongecontroleerd. Andere aandoeningen van het cerebrum kunnen het vaatstelsel aantasten. Na een beroerteworden de grijze cellen van een cruciaal onderdeel onvoldoende voorzien zuurstof. Een gebrek aan zuurstof leidt tot de dood van deze cellen. Afhankelijk van de ernst en de duur van de circulatiestoornis, kan dit deel van de hersenen mogelijk niet permanent of gedurende korte tijd functioneren. Dit kan leiden tot verlamming van de ledematen aan de andere kant van het lichaam, of spraak- en zichtproblemen. Een hangende hoek van de mondOf een tong rondhangen zijn hier ook heel kenmerkend voor voorwaarde Verhoogde druk in de schedel als gevolg van verhoogde hersenvocht kan leiden problemen met lopen en dementie Dit is het geval bij hydrocephalus. Infecties zoals hersenvliesontsteking, encefalitis, of een brein abces zijn ook bekend en kunnen ernstige symptomen veroorzaken. Dus zijn epilepsie, tumoren, autoimmuunziekten, en degeneratieve veranderingen zoals Alzheimer ziekte.
