Magaldrate is een farmaceutisch medicijn dat behoort tot de groep van actieve stoffen die wordt genoemd maagzuurremmers Het is ook bekend als penta-aluminium-decamagnesium-hentriacontahydroxide en aluminium-magnesium-hydroxide-sulfaat-hydraat. Heeft dit medicijn te veel toegepast maagzuur afscheiding en therapie van de gevolgen ervan.
Wat is magaldraat?
Magaldrate wordt gebruikt voor overmaat maagzuur afscheiding en voor de behandeling van de gevolgen ervan. Magaldrate is een zuurneutraliserend medicijn uit de groep van actieve stoffen die bekend staat als maagzuurremmers Deze farmacologische stof heeft een gelaagde roosterstructuur en wordt daarom ook wel gelaagd rooster genoemd maagzuurremmers Magaldrate is samengesteld uit de componenten van aluminium en magnesium zouten en werkt daarom bij zuurgerelateerde klachten in het maagdarmkanaal. Het medicijn neutraliseert en bindt het teveel maagzuur geproduceerd, waardoor de maag wordt beschermd slijmvlies tegen onomkeerbare schade. Magaldraat wordt dus gebruikt voor de behandeling van zuurgerelateerde maag klachten zoals Maagzuur of gastro-intestinale ulcera. Het is een medicijn dat verkrijgbaar is in apotheken en dat kan worden gekocht in de vorm van tablets of gel. Het medicijn wordt niet gebruikt voor profylactische behandeling, maar als medicatie op aanvraag bij acute klachten. De dosering moet worden besproken met de behandelende specialist.
Farmacologische werking
De verschillende cellen van het lichaam in het gebied van de maag slijmvlies produceer dagelijks 1-3 liter maagsap. De cellen waaraan deze activiteit is toegewezen, worden accessoirecellen, accessoirecellen en hoofd- cellen. Het geproduceerde maagzuur is een kleurloze, licht troebele, waterige afscheiding met een pH van ongeveer 0.9 - 1.5. Deze lage pH maakt duidelijk dat maagzuur een zeer zure en ook agressieve vloeistof is. Om de lichaamscellen ertoe te brengen maagzuur te produceren, is chemische en mechanische stimulatie vereist door de productie van hormonen in de spijsverteringskanaal en stimulatie door de nervus vagus. De hormonen nodig voor dit proces zijn histamine, gastrine en secretin. EEN bloed isotoon zoutzuur wordt gevormd door de vaginale cel, die is samengesteld uit waterstof ionen en chloor ionen. Het farmacologische geneesmiddel magaldraat is een complex en coördinatie verbinding met een kristallijne gelaagde roosterstructuur. Daarom is het ook onderverdeeld in de geneesmiddelklasse van gelaagde roosterzuurremmers. Deze chemische structuur komt voort uit de superpositie van magnesium en aluminium Hun chemische structuur is nauw verbonden in roosterlagen. Het neutraliserende effect op maagzuur wordt veroorzaakt door de binding van protonen van sulfaationen en hydroxide-ionen in het gebied van de interstitiële lagen. Wanneer deze binding het maagzuur ontmoet, lost de roosterstructuur op en treedt neutralisatie op. Pas als het maagzuur een pH van minimaal 5 heeft bereikt, wordt het chemische proces gestopt. Dit mengsel van stoffen zorgt voor een zogenaamde zuurbuffer. Deze zuurbuffer zorgt ervoor dat het maagzuur een constante pH van 3-5 behoudt. Het maagzuur wordt niet opnieuw geabsorbeerd uit de spijsverteringskanaal Afhankelijk van de pH worden slechts kleine hoeveelheden magnesium- en aluminiumionen geresorbeerd en bij neutralisatie vrijgegeven. Kationen die niet kunnen worden geresorbeerd, worden gemetaboliseerd tot slecht oplosbare fosfaten wanneer ze door het darmkanaal gaan en worden uitgescheiden in de ontlasting. De absorbeerbare ionen zijn gebonden aan plasma eiwitten Bij een verminderde nierfunctie of bij een overdosis Magaldrate, het plasma eiwitbinding capaciteit kan worden overschreden. Dit kan resulteren in eiwitafzettingen in de botten, centraal zenuwstelselof organen. Het gehalte aan magnesium en aluminium in de bloed wordt niet beïnvloed. Af en toe kunnen slechts minimale stijgingen van aluminium worden gedetecteerd in de bloed serum. Een voorwaarde hiervoor is echter dat het medicijn correct wordt ingenomen en op een manier die past bij het klinische beeld. De stoffen van Magaldrate worden via het spijsverteringsstelsel uitgescheiden. Slechts een klein deel van de opneembare aluminiumionen wordt uitgescheiden door de nieren.
Medisch gebruik en toepassing
Het medicijn Magaldrate wordt gebruikt therapie en symptomatische behandeling van overmatige vorming van maagzuur maag zuur kan acute problemen veroorzaken zoals dyseptische klachten in de bovenbuik, reflux ziekte of Maagzuur (reflux-oesofagitis), gastritis, een vol gevoel en algemene zuurgerelateerde maagklachten. Magaldrate kan ook een positieve bijdrage leveren aan het genezingsproces bij maagzweren (ulcus ventriculi) of duodenumzweren (ulcus duodeni). Het effect komt van de bufferreactie en van de dosis- en pH-afhankelijke binding van cytotoxisch gal zuur en lysolecithine. Deze stoffen zijn niet geconsolideerd en worden verantwoordelijk gehouden voor de ontwikkeling van maagzweren en gastritis en kan onherstelbare schade veroorzaken. De algemene functie van de spieren van het maagdarmkanaal en het spijsverteringskanaal wordt niet beïnvloed of beïnvloed door het medicijn.
Risico's en bijwerkingen
Een vaak waargenomen bijwerking is een veranderde consistentie van de ontlasting. Hoewel dit door het magaldraat vaak erg zacht is, diarree (diarree) komt zelden voor. Als het medicijn gedurende een lange periode in hoge doses wordt ingenomen, kan intoxicatie optreden als gevolg van verhoogde niveaus van aluminium en magnesium in het bloedserum. Afzetting van aluminium in bot en in het midden zenuwstelsel, met effecten op de hersenen, kan ook voorkomen. In zeer zeldzame gevallen kan pijnlijke botverzwakking (osteomalacie) optreden als gevolg van een verlaagd plasma fosfaat niveaus. Het medicijn Magaldrate mag niet met andere worden ingenomen drugs, indien mogelijk, omdat het de absorptie, distributie en uitscheiding van farmacologische stoffen. Daarom, tijdens het nemen van meerdere drugsmoet er altijd ongeveer 2 uur zitten tussen de inname. Bovendien mag Magaldrate niet worden ingenomen met zure dranken, zoals vruchtensap of wijn.
