Maagband (synoniem: maagband) is een chirurgische ingreep die wordt gebruikt in bariatrische chirurgie Het kan worden aangeboden voor zwaarlijvigheid met een BMI ≥ 35 kg / m2 of hoger met een of meer aan obesitas gerelateerde comorbiditeiten indien conservatief therapie is uitgeput. Zie hieronder voor aanvullende indicaties. Naast gewichtsverlies kan maagband het verhoogde risico op metabole (metabolische) of cardiovasculaire (cardiovasculaire) aandoeningen verminderen. Maagbandvorming wordt meestal pas als behandelingsoptie gebruikt nadat alle conservatieve maatregelen voor gewichtsverlies onder medisch toezicht hebben gefaald. Momenteel wordt maagband gewoonlijk uitgevoerd als een minimaal invasieve procedure tijdens laparoscopische chirurgie.
Indicaties (toepassingsgebieden) voor bariatrische chirurgie [volgens de S3-richtlijn: chirurgie bij obesitas en stofwisselingsziekten, zie hieronder]
- Bij patiënten met een BMI ≥ 40 kg / m2 zonder bijkomende ziekten en zonder contra-indicaties, bariatrische chirurgie wordt aangegeven na uitputting van conservatief therapie na uitgebreid onderwijs.
- Patiënten met een BMI ≥ 35 kg / m2 met één of meer zwaarlijvigheid-gerelateerde comorbiditeiten zoals type 2 suikerziekte mellitus, hart- mislukking, hyperlipidemie, arterieel hypertensie, coronaire hartziekte (CAD), Nefropathie, obstructief slaapapneusyndroom (OSAS), zwaarlijvigheid hypoventilatiesyndroom, Pickwick-syndroom, niet-alcoholisch leververvetting (NAFLD), of niet-alcoholische leververvetting hepatitis (NASH), pseudotumor cerebri, brandend maagzuur (GERD), bronchiale astma, chronische veneuze insufficiëntie (CVI), urine-incontinentie, immobilisatie van gewrichtsziekte, vruchtbaarheidsbeperkingen, of polycysteus ovarium syndroom (PCO-syndroomM) moet worden aangeboden bariatrische chirurgie wanneer conservatief therapie Is uitgeput.
- In bepaalde omstandigheden kan een primaire indicatie voor bariatrische chirurgie worden gegeven zonder een voorafgaande poging tot conservatieve therapie. De primaire indicatie kan worden gegeven als een van de volgende aandoeningen bestaat: bij patiënten.
- Met een BMI ≥ 50 kg / m2.
- Bij wie een conservatieve therapiepoging door het multidisciplinaire team als niet veelbelovend of hopeloos werd aangemerkt.
- Met een bijzondere ernst van bijkomende en secundaire ziekten die uitstel van een chirurgische ingreep niet mogelijk maken.
Contra-indicaties
- Instabiele psychopathologische aandoeningen
- Onbehandelde boulimia nervosa
- Afhankelijkheid van werkzame stof
- Slechte algemene gezondheid
- Gebrek aan indicatie - moet obesitas worden veroorzaakt door een ziekte (bijv. Hypothyreoïdie, Conn-syndroom (primair hyperaldosteronisme, PH), ziekte van Cushing, feochromocytoom)
Voor de operatie
Voor de maagband kan worden gebruikt, een gedetailleerd fysiek onderzoek en een voldoende medische geschiedenis van de patiënt moet worden genomen. Uitsluiting van elke ziekte die kan worden beschouwd als de oorzaak van de aanwezige obesitas, moet worden uitgevoerd. Dus, hypothyreoïdie (hypothyreoïdie), adrenocorticale hyperfunctie (Conn-syndroom, De ziekte van Cushing, feochromocytoom), psychische ziekten of stoornissen mogen niet aanwezig zijn.
Chirurgische ingrepen
Het basisprincipe van een maagbandoperatie is de vernauwing van het geheel maag door een horizontaal geïmplanteerde band. De vernauwing verdeelt de maag in twee delen, waarbij het bovenste deel het kleine maagreservoir vertegenwoordigt. Tegenwoordig wordt implantatie van een verstelbare band uitgevoerd zodat een nauwkeurige afstelling van de vernauwing kan worden gemaakt. Laparoscopische maagband - Perigastrische techniek
Bij deze vorm van maagbandoperatie, na het plaatsen van een speciale ballonsonde in de maag maagband is geïmplanteerd. Succesvolle sluiting van het maagband wordt gevolgd door de vorming van een maagkoker over de band. Laparoscopische maagband - Pars-flaccida-techniek.
In tegenstelling tot de perigastrische techniek, omvat de pars-flaccida-techniek het snijden van de nervus vagus De uitkomst van de twee laparoscopische operaties verschilde slechts in geringe mate in verschillende onderzoeken.
Na de operatie
Na de operatie moet de patiënt zo snel mogelijk worden gemobiliseerd om complicaties te voorkomen, zoals trombose (veneus vat afsluiting) of pulmonaal embolie (pulmonaal slagader afsluitingVooral zwaarlijvige patiënten hebben een verhoogd risico op bloedsomloopcomplicaties en decubitus, dus hier moet speciale aandacht aan worden besteed. Contrastbeeldvorming wordt uitgevoerd op de eerste postoperatieve dag om de juiste plaatsing van de maagband te verifiëren.
Mogelijke complicaties
- Trombose (vaatziekte waarbij a bloed bloedstolsel (trombus) in een vat).
- long- embolie (afsluiting van een long slagader een bloed stollen).
- Wondgenezingsstoornissen
- Slippen van de maag door de maagband en daaropvolgende maaguitzetting.
- Erosieve migratie van de band naar de maag
- Maagperforatie (maagbreuk)
