Lokale anesthesie | De verschillende soorten anesthesie

Plaatselijke verdoving

Plaatselijke verdoving is de eliminatie van pijn in een specifiek deel van het lichaam. Een operatie of kleine chirurgische ingreep kan dan zonder narcose. Men gebruikt medicijnen genaamd lokale anesthetica.

Ze schakelen de bijbehorende zenuwbanen tijdelijk uit, zodat de patiënt in dat gebied niets meer voelt. Er zijn verschillende vormen van plaatselijke verdoving, die elk iets anders verlammen zenuwen. De voordelen van plaatselijke verdoving zijn onaangetast long en hersenen functie, het eigen metabolisme van de patiënt en de bijbehorende zuur-base evenwicht. Slechts in enkele gevallen, zoals een bestaande allergie lokale anesthetica of een medicamenteuze behandeling met bloed verdunners zoals Marcumar, is het gebruik van een plaatselijke verdoving gecontra-indiceerd.

  • Oppervlak- en infiltratie-anesthesie wordt gebruikt om klein te verdoven zenuwen, waardoor alleen gelokaliseerde pijn en de overdracht ervan.
  • Bij geleidingsanesthesie wordt een heel gebied van het lichaam dat door een zenuw wordt gevoed, verdoofd. Als ruggengraat anesthesiewordt deze vorm van anesthesie veel toegepast bij poliklinische operaties of bijvoorbeeld bij een keizersnede.

Veel patiënten willen geen angst voelen of pijn tijdens tandheelkundige behandelingen. Veel tandartspraktijken bieden behandeling in schemering slaap.

In contrast met narcoseis toediening van een geïnhaleerd anestheticum niet nodig. De patiënt krijgt een slaappil en een extra pijnstiller. De medicijnen zijn zeer goed te doseren, waardoor de duur van de werking ook bij kleine ingrepen goed onder controle gehouden kan worden.

Bovendien veroorzaken de medicijnen alleen bijwerkingen zoals misselijkheid en braken in enkele gevallen. Veel tandartspraktijken bieden ook behandelingen onder narcose. Het kan worden uitgevoerd met gas of met medicatie via de ader.

Bij beide methoden wordt de patiënt in een voorgesprek geïnformeerd over de mogelijkheden. Daarnaast is er een anesthesioloog aanwezig om de patiënt te informeren over het beloop van de anesthesie en de bijbehorende risico's. Omdat de procedures vaak kort zijn, kunnen patiënten na een bepaalde tijd naar huis Grensverkeer periode als er geen complicaties optreden.

Daarnaast informeert de behandelend tandarts de patiënt over eventuele kosten die kunnen voortvloeien uit een behandeling onder narcose. In sommige gevallen kunnen de kosten ook door de patiënt worden gedekt volksgezondheid verzekeringsbedrijf. Anesthesie bij kinderen is een goede voorbereiding vereist, wat zowel de zorgen van de ouders over hun kind als de angst van de kinderen voor artsen wegneemt.

De ouders worden geïnformeerd over de noodzaak, de ingreep en de voorbereidingen zoals het vasten van het kind voor de ingreep. Bij oudere kinderen wordt de verdoving meestal toegediend via de ader. Hiervoor is een veneuze katheter nodig, die vooraf moet worden geplaatst.

Omdat kinderen vaak bang zijn voor de naald, kunnen ze een medicijn krijgen in de vorm van een tablet dat ze kalmeert en in slaap laat vallen. Bovendien kunnen oppervlakte-anesthetische pleisters zoals de EMLA-patch kan worden gebruikt om de huid te verdoven zodat het plaatsen van de toegang geen pijn doet. Baby's worden daarentegen verdoofd door een masker dat stevig voor hun neus wordt gehouden mond en neus-.

Het is vooral belangrijk dat het kind en de ouders zo lang mogelijk bij elkaar kunnen blijven. Op deze manier zijn kinderen minder bang. Het is ook nuttig als kinderen betrokken zijn bij wat er gebeurt.

Ze kunnen bijvoorbeeld zelf met steun het masker vasthouden en begrijpen wat er speels en zonder angst gebeurt. Tijdens de operatie wordt het kind goed in de gaten gehouden op een monitor. Daarna brengt het kind enige tijd door in de verkoeverkamer totdat het weer op de afdeling kan.