Het medicijn Lisuride behoort tot de medicijnklasse van dopamine agonisten. Het behoort ook tot de serotonine antagonisten en tegen de HT2B-antagonisten.
Wat is lisuride?
Hoofdzakelijk wordt het medicijn lisuride gebruikt in de therapie of Parkinson Het ergolinederivaat lisuride wordt voor verschillende indicaties gebruikt. Het medicijn wordt echter voornamelijk gebruikt in de therapie of Parkinson. In Duitsland, drugs die de werkzame stof lisuride bevatten, zijn onderworpen aan medisch recept. Lisuride is een medicijn dat is afgeleid van moederkoorn alkaloïden. moederkoorn is een vorm van moederkorenzwam. Het tast voedsel- en voedergranen aan en vertoont een hoge toxiciteit vanwege de alkaloïden het bevat. De moederkoorn-afgeleide lisuride heeft een ergoline-ruggengraat. Ergoline is een stikstof-bevattende organische chemische verbinding en de ruggengraat van veel moederkoren alkaloïden De ergoline van lisuride verschilt van natuurlijk voorkomende ergolines in een speciale configuratie van de ergoline-ruggengraat.
Farmacologische werking
Lisuride is een van de zogenaamde "vuile drugs De term vuile drug wordt gebruikt drugs die kunnen binden aan verschillende receptoren in de hersenen Dit resulteert in een zeer breed assortiment. Bijwerkingen komen echter ook vaker voor. Lisuride heeft affiniteit met serotonine receptoren dopamine receptoren, adrenoreceptoren, bèta-adrenoreceptoren, en voor histamine receptoren.
Medische toepassing en gebruik
De affiniteit van het medicijn voor dopamine receptoren is verantwoordelijk voor de effectiviteit ervan in Parkinson therapie De ziekte van Parkinson wordt veroorzaakt door een afname van dopamine-producerende cellen in de substantia nigra in de hersenen Dopamine is een neurotransmitter dat is essentieel voor een soepele beweging. Dopamine-tekort veroorzaakt symptomen zoals slechte beweging, spierstijfheid, evenwicht problemen, tremoren of loopstoornissen. Lisuride kan zich binden aan de dopaminereceptoren en deze stimuleren. Als gevolg hiervan treedt een dopamine-achtig effect op. De symptomen van de ziekte van Parkinson worden dienovereenkomstig verlicht. Omdat dopamine echter niet alleen een rol speelt bij de motoriek, maar ook een remmend effect heeft op de afscheiding van het hormoon prolactine in de hypofyse, Lisuride verbetert prolactine remming. Dit heeft effect op melk flow, bijvoorbeeld. Lisuride wordt daarom in individuele gevallen gebruikt om de lactatie tijdens het spenen te remmen. prolactinegeïnduceerd amenorroe en abnormaal melk flow (galactorroe) zijn ook indicaties voor Lisuride. Andere indicaties zijn onder meer rusteloze benen syndroom en kwaadaardig neuroleptisch syndroom. Bij hogere doses werkt Lisuride bij serotonine receptoren als antagonist. De receptoren worden geremd. Vanwege dit effect werd lisuride lange tijd gebruikt voor de profylaxe van migraine vóór gebruik als een middel tegen de ziekte van Parkinson. Tegenwoordig heeft het actieve ingrediënt geen goedkeuring meer voor dit doel.
Risico's en bijwerkingen
Bijwerkingen zoals misselijkheidslaperigheid, duizeligheid, zweten of droog mond komen vaak voor aan het begin van de therapie. Bijwerkingen kunnen ook optreden als de dosis is te hoog, als de dosis wordt verhoogd of als het buiten de maaltijden wordt ingenomen. Zeldzame bijwerkingen zijn onder meer een plotselinge daling bloed druk en retroperitoneale fibrose. Deze staan ook bekend als het syndroom van Ormond. Dit zijn bindweefsel gezwellen tussen de buikvlies en de wervelkolom. Schepen, zenuwen en urineleiders worden letterlijk ommuurd door de bindweefsel De ziekte manifesteert zich in de vorm van ernstig pijn in de flanken, scrotum, onderbuik en rug. De vernauwing van de urineleider kan ervoor zorgen dat urine terug in de nieren terechtkomt. Dergelijke fibrose kan niet alleen in de retroperitoneale ruimte voorkomen, maar ook op de vier hart- kleppen. In dierstudies is aangetoond dat lisuride voortijdige ejaculatie induceert. Vrouwelijke ratten reageerden op lisuride door mannelijke gedragspatronen te ontwikkelen. Echter vergelijkbaar bijwerkingen zijn nog niet aangetoond bij mensen. De kalmerend effecten van Lisuride kunnen worden versterkt door andere kalmerende middelen. Wanneer Lisuride samen wordt ingenomen met neuroleptica or dopamine-antagonistenverzwakken de medicijnen elkaar. Contra-indicaties voor behandeling met Lisuride zijn: lever functiestoornissen en hart- en vaatziekten. Lisuride mag ook niet worden toegediend in geval van orgaanfibrose, zoals pulmonaire fibrose Anders verhoogd pathologisch bindweefsel hermodellering van het functionele orgaanweefsel kan voorkomen. Lisuride kan worden gebruikt in zwangerschap alleen in absoluut uitzonderlijke gevallen. Bij zogende vrouwen, de melkEr moet rekening worden gehouden met het remmende effect. Een andere contra-indicatie voor lisuride is hartritmestoornissen.