De therapie
Aangezien het mechanisme achter de oculaire flikkering en de oorzaken ervan niet duidelijk zijn, zijn alle therapeutische benaderingen gebaseerd op ervaring en de veronderstelde oorzaken. Diverse anticonvulsiva (of anti-epileptica) zoals valproïnezuur, lamotrigine en topiramaat, evenals de benzodiazepine Xanax® worden gebruikt bij medicamenteuze therapie. Elk van deze vier geneesmiddelen oefent zijn effect ten minste gedeeltelijk uit door zijn binding aan de GABA-receptoren in de hersenen. Daarom lijkt het voor de hand liggend en wordt in professionele kringen besproken dat de oorzaak van oogfibrilleren een aandoening van de GABA is. evenwicht in de mens hersenen.
Het optreden van oogflikkering
Iedereen die regelmatig intensief sport, heeft waarschijnlijk al te maken gehad met symptomen zoals beven, duizeligheid, hoofdpijnzwakte en flikkerende ogen. Dit zijn allemaal symptomen van overwerk en een aanzienlijke overschrijding van de eigen prestatielimieten. De symptomen zijn waarschijnlijk te wijten aan een laag bloed bloeddruk en hypoglykemie.
Dit resulteert in een tijdelijk licht tekort aan glucose en zuurstof aan de hersenen weefsel en leidt uiteindelijk tot de hierboven beschreven symptomen. Een vitamine- en mineralentekort dat vaak wordt toegeschreven aan hevig zweten tijdens het sporten is echter vrij onwaarschijnlijk een oorzaak van knipperende ogen tijdens of na het sporten. Desalniettemin is het belangrijk om het water en de elektrolyt van het lichaam te behouden evenwicht in balans - bijvoorbeeld door isotone dranken te drinken.
Om hypoglykemie tegen te gaan, snel opneembare, korte keten koolhydraten - bijvoorbeeld in de vorm van glucose - kan worden opgelost in de mond in het geval van knipperende ogen. Daarnaast worden algemene tips aanbevolen over hoe u zich tijdens het sporten moet gedragen. Deze omvatten voldoende calorie-inname in het dagelijks leven en voldoende lange pauzes tijdens trainingseenheden.
Wat te doen bij hypoglykemie? Als symptomen zoals hoofdpijnduizeligheid, knipperende ogen of andere visuele stoornissen die 's morgens na het opstaan optreden, dit kan meestal worden toegeschreven aan de bloedsomloop:' s nachts, wanneer de hart- hoeft relatief weinig werk te doen en dat van het lichaam schepen zijn verwijd en ontspannen, laag bloed druk is voldoende om alle organen van voldoende zuurstof en voedingsstoffen te voorzien. Als we dan 's ochtends te snel opstaan, wordt de bloed zinkt in de grote aderen in de benen.
Dit resulteert in een tijdelijk tekort aan de hersenen, wat tot uiting komt in de bovengenoemde symptomen. Vooral mensen met een over het algemeen laag bloeddruk hebben daarom 's ochtends meer tijd nodig om de hart- activiteit en spanning van de vatwanden om zich aan te passen aan de plotseling verhoogde eisen. Sporten en voldoende drinken kan tot op zekere hoogte helpen.
Flikkeringen aan de rand van het gezichtsveld komen vooral voor bij ouderen met netvliesaandoeningen. Meestal treedt de kleinste schade aan het netvlies op in de loop van de tijd. Dit kan worden bevorderd door metabolische processen zoals verhoogde bloed suiker (suikerziekte suikerziekte).
Andere risicofactoren zoals hoge bloeddruk, roken en alcoholgebruik kan na verloop van tijd ook het netvlies beschadigen. Bovendien kan de zwakte van het netvlies ook een puur teken zijn van ouderdom. In de loop van de tijd komt het netvlies los van de onderliggende lagen.
De acute loslating gaat meestal gepaard met het zien van lichtflitsen, omdat de zenuwcellen in het netvlies vals geïrriteerd zijn en zo een elektrisch signaal naar de hersenen sturen, dat wordt geïnterpreteerd als een lichtsignaal. Een loslating van het glaslichaam in het oog kan ook worden opgemerkt door visuele stoornissen aan de rand van het gezichtsveld. Donkere vlekken komen echter vaker voor dan felle lichtflitsen.
Andere oorzaken van oogflikkering aan de rand van het gezichtsveld kunnen worden veroorzaakt door de bloedsomloop. Vooral wanneer de bloedsomloop langzaam zwakker wordt (bijvoorbeeld als je lang moet staan), kan dit leiden tot een vernauwing van het gezichtsveld. In het begin kunt u aan de rand van het gezichtsveld niet meer duidelijk zien en treedt flikkering van de ogen aan de rand van het gezichtsveld op.
Deze vervaagde rand beweegt dan van buiten naar binnen, totdat je je eindelijk helemaal zwart voelt. Pieken aan de rand van het gezichtsveld en het flikkeren van het oog aan de rand kunnen duiden op een loslating van het netvlies of het glaslichaam. De gekartelde randen worden meestal veroorzaakt door vervormingslijnen.
Normaal gesproken ligt het netvlies tegen de wand van de bolvormige oogbal. Lichtstralen die het oog binnendringen, worden gebundeld door de lens in het voorste deel van de oogbal en vallen dan op het netvlies. Daar nemen zogenaamde fotoreceptoren de lichtinval waar.
Ze vormen een elektrisch signaal dat wordt overgedragen via verschillende zenuwcellen en de optische zenuw naar de visuele cortex in het achterste deel van de hersenen. Wanneer het netvlies begint los te laten, ligt het niet meer soepel tegen de wand van de oogbol. Hierdoor komen lichtstralen die vanuit de directe omgeving het oog binnenkomen op verschillende plekken op het netvlies terecht.
De hersenen kunnen niet langer een "glad" en "recht" beeld samenstellen. In plaats daarvan zien objecten die eigenlijk recht zijn, plotseling gebogen, gebogen of zelfs gekarteld. Meer informatie over netvliesloslating kan hier worden gevonden.
Zelfs met gesloten ogen kan oogflikkering optreden. De oorzaken kunnen op verschillende plaatsen worden gevonden, van het oog tot de visuele cortex in de hersenen. In het oog zelf kan het worden veroorzaakt door kleine defecten van het netvlies of de zenuwen ermee verbonden.
Elektrische signalen worden naar de hersenen gestuurd, zelfs als de ogen gesloten zijn. De visuele cortex van de hersenen interpreteert deze elektrische signalen als lichtsignalen en projecteert er een beeld van, dat wordt gekenmerkt door lichtflitsen en flikkeringen van de ogen. Vooral bij oudere mensen kan flikkeren van de ogen bij gesloten ogen een indicatie zijn van een netvliesaandoening zoals netvliesloslating or circulatiestoornissen van het netvlies.
Ziekten van de optische zenuw of de visuele paden erachter kunnen ook leiden tot valse berichten in de hersenen en zo een flikkering van de ogen veroorzaken bij gesloten ogen. Als de visuele cortex zelf beschadigd is, kan flikkering ook optreden bij gesloten ogen. De visuele cortex van de hersenen is continu bezig met het creëren van een beeld van onze omgeving.
Onder bepaalde omstandigheden kan de visuele cortex proberen een beeld te creëren, zelfs als er geen echte lichtsignalen het oog bereiken. Deze storing leidt tot onduidelijke beelden, wat kan leiden tot flikkeringen van de ogen of andere visuele stoornissen. .
