IJzertekort bij kinderen | Ijzertekort

IJzertekort bij kinderen

IJzergebrek is ook een veel voorkomend deficiëntiesymptoom bij jeugd. Ongeveer een op de tien kinderen vertoont op zijn minst milde symptomen van ijzertekort. Omdat cellen tijdens de groei een bijzonder hoge zuurstofbehoefte hebben, neemt de ijzerbehoefte ook significant toe tijdens de groeifasen.

De symptomen van ijzertekort bij kinderen zijn vergelijkbaar met de symptomen bij volwassenen. Vooral in jeugd en adolescentie moet aandacht worden besteed aan een evenwichtige dieet om ijzertekort tegen te gaan en de gevolgen van een tekort te voorkomen. Vooral bij jonge meisjes die een vegetariër volgen dieetkan een medicinale toevoer van ijzer nodig zijn totdat de groei is voltooid.

• De eerste kritische fase voor a jeugd ijzertekort is in het eerste en tweede levensjaar. Gedurende deze tijd groeit het kind erg snel en de hersenen ontwikkeling is in volle gang. Het ijzergehalte van moedermelk neemt echter na de geboorte steeds meer af, zodat de kinderen vanaf ongeveer zes maanden afhankelijk zijn van extra ijzerrijke voeding.
• De tweede fase van de verhoogde ijzerbehoefte begint met het begin van de puberteit. Naast de snelle ontwikkeling hebben meisjes ook hun eerste menstruatie en dus regelmatig verlies van bloed, waarvoor het lichaam moet compenseren.
• De eerste symptomen zijn meestal haaruitval en broze vingernagels
• Later bleekheid, concentratieproblemen en vermoeidheid optreden.

IJzertekort bij vegetariërs

Men maakt onderscheid tussen twee verschillende vormen van ijzer in voedsel: het zogenaamde haem-ijzer, dat uitsluitend in voedsel van dierlijke oorsprong zit, en het zogenaamde niet-haem-ijzer, dat niet alleen maar voornamelijk in plantaardig voedsel wordt aangetroffen. . Zoomijzer (gebonden aan dier hemoglobine) kan in grotere mate door het menselijk lichaam worden gebruikt (hogere biologische beschikbaarheid) dan niet-heemijzer, dwz meer ijzer kan door het lichaam worden opgenomen uit heemijzer voor dezelfde hoeveelheid. (Ovo-lacto-) Vegetariërs en veganisten moeten hun ijzerbehoefte grotendeels of volledig dekken met plantaardig voedsel.

Los van het feit dat ijzertekort sowieso vaak wordt geassocieerd met genetische aanleg of andere oorzaken, leidt vegetarisch / veganistisch eten niet noodzakelijk tot ijzertekort. Veel plantaardig voedsel, zoals verschillende soorten granen (gierst, amarant, etc.), pompoen zaden, sesamzaadjes, linzen of perziken bevatten grote hoeveelheden ijzer. Het slechtere gebruik van dit strijkijzer kan enerzijds worden gecompenseerd door een totaal grotere totale hoeveelheid geleverd ijzer, anderzijds door een evenwichtige, verstandig gecombineerde dieet. Zo kan de gelijktijdige inname van vitamine C (in veel groenten en fruit) of gefermenteerde sojaproducten de ijzerbeschikbaarheid van niet-heem-ijzer aanzienlijk verhogen, terwijl fytaten (in peulvruchten en rauwe granen), thee, koffie, melk, ei en soja eiwitten remmen ijzerabsorptie.