Diagnose | Ijzertekort

Diagnose

Sinds ijzertekort op zichzelf is slechts een secundaire ziekte met andere oorzaken, speciale nadruk moet worden gelegd op het vinden en behandelen van de oorspronkelijke ziekte. Om deze reden om een ​​diagnose te stellen van ijzertekortmoet een grondige ondervraging van de patiënt plaatsvinden. Chronische ziektes, zwangerschap en verhoogde bloedingsneiging van de vrouw tijdens menstruatie moet in eerste instantie worden uitgesloten.

Daarnaast worden de bloed test geeft belangrijke informatie over het stadium van ijzertekort. Om het vermoeden van inwendige bloedingen uit te sluiten, een ultrageluid van de buik moet worden uitgevoerd. Bloed in de ontlasting geeft ook een belangrijke indicatie van bloeding in het maagdarmkanaal.

Bovendien, een colonoscopie, borst röntgenstraal en een nauwkeurig onderzoek van de slokdarm, maag en dunne darm kan de oorzaak van een bloeding onthullen of uitsluiten. Om een ​​verstoring van de ijzeropname in het lichaam vast te stellen, kan een ijzerresorptietest worden uitgevoerd. Dit omvat de orale opname van 100 mg ijzer.

Na 2 uur wordt het serumijzer gemeten. Normaal is een verhoging van het serumijzer tot tweemaal de oorspronkelijke waarde.

  • Zo kan een onderscheid worden gemaakt tussen latente ijzertekort, waarvoor in eerste instantie vaak geen therapie nodig is, en manifest ijzertekort. Omdat dit veranderingen in het bloed cellen is het belangrijk om medisch in te grijpen en ijzer te vervangen.

Er zijn verschillende tests om ijzertekort zo snel mogelijk vast te stellen. U kunt tests online of bij de apotheek kopen of door uw arts laten doen.

Therapie

Omdat ijzertekort in eerste instantie een bevinding is, maar geen oorzaak, moet het eerst worden opgespoord en behandeld om het ijzertekort op de lange termijn te compenseren. Niettemin wordt tegelijkertijd het ijzertekort verholpen door medicatie, als het niet voldoende is om het tekort te compenseren voorwaarde met de dagelijkse voeding. IJzer wordt vervangen in de vorm van tabletten.

Deze moeten 1-2 uur vóór de volgende inname van voedsel 1-2 keer per dag worden ingenomen, omdat ijzer beter door het lichaam kan worden opgenomen wanneer vastend. Voor volwassenen wordt een dagelijkse dosis van 100-150 mg ijzer / dag aanbevolen. Een andere mogelijkheid is de vrij beschikbare Floradix®, die als vloeistof kan worden ingenomen.

Strijkijzer supplementen kan veroorzaken pijn in de buik en misselijkheid, onder andere. Als deze bijwerkingen optreden, kan een ander preparaat worden getest, omdat de verschillende preparaten in elk individueel geval anders worden verdragen. Als de bijwerkingen aanhouden, kan de medicatie ook tijdens of na een maaltijd worden ingenomen.

De opname in het organisme is dan niet meer optimaal, maar de bereiding wordt beter verdragen. Bovendien wordt de ontlasting donkerder tijdens ijzertherapie omdat het meeste ijzer weer wordt uitgescheiden. Omdat de ijzervoorraden in het lichaam zichzelf slechts langzaam aanvullen, moet een dergelijke behandeling vaak gedurende minimaal 2-3 maanden worden uitgevoerd.

Het is ook mogelijk om ijzer rechtstreeks via de ader. Dit type substitutie wordt echter alleen uitgevoerd als orale toediening niet wordt verdragen. De therapie moet dan 2 tot 3 keer per week worden uitgevoerd en kan leiden tot pijn en zwelling op de injectieplaats. Om overmatige veneuze irritatie te voorkomen, dient de toediening langzaam via een grote veneuze canule te geschieden.

Anafylactische reacties op het ijzer zijn zeldzaam, maar de arts moet op een dergelijke reactie voorbereid zijn. Een overdosis kan ernstige vergiftigingsverschijnselen veroorzaken. Bij kleine kinderen zijn 500 - 1000 mg voldoende om vergiftigingsverschijnselen te veroorzaken, 2000 - 3000 mg kan fataal zijn.

Deze inhoud is te vinden in ongeveer 20-30 tabletten. Kinderen lopen een bijzonder risico op een overdosis omdat de toegang tot de juiste hoeveelheid tabletten relatief gemakkelijk is. De eerste tekenen van overdosering zijn: koorts, misselijkheid, binnenvallen bloeddruk en braken.

Uiterlijk na 2 maanden de hemoglobine concentratie had zijn normale waarde moeten hebben bereikt, serum ferritine na 3 maanden. Indien dit niet het geval is, kunnen verschillende mogelijkheden worden overwogen. Enerzijds is het mogelijk dat de voorgeschreven preparaten niet goed zijn ingenomen, bloedverlies doorzet, opname in het organisme verstoord is of een verkeerde diagnose is gesteld.

In ieder geval is een nieuwe zoektocht naar de oorzaak nodig om ernstigere ziekten te voorkomen. Vanwege wederzijdse resorptiestoornissen mogen ijzertabletten niet tegelijkertijd worden ingenomen: antibiotica (tetracyclines) maagzuurremmers (neutraliseren maag zuur) en colestryamine, een resorpion-remmer in geval van high cholesterol niveaus. en dieet bij ijzertekort IJzerpreparaten kunnen o.a. pijn in de buik en misselijkheid.

Als deze bijwerkingen optreden, kan een ander preparaat worden getest, omdat de verschillende preparaten in elk individueel geval anders worden verdragen en de dosis in eerste instantie ook kan worden verlaagd. Als de bijwerkingen aanhouden, kan de medicatie ook tijdens of na een maaltijd worden ingenomen. De opname in het organisme is dan niet meer optimaal, maar de bereiding wordt beter verdragen.

Bovendien wordt de ontlasting donkerder tijdens ijzertherapie omdat het meeste ijzer weer wordt uitgescheiden. Omdat de ijzervoorraden in het lichaam zichzelf slechts langzaam aanvullen, moet een dergelijke behandeling vaak gedurende minimaal 2-3 maanden worden uitgevoerd. Het is ook mogelijk om ijzer rechtstreeks via de ader.

Dit type substitutie wordt echter alleen uitgevoerd als orale toediening niet wordt verdragen. De therapie moet dan 2 - 3 keer per week worden uitgevoerd en kan leiden tot pijn en zwelling op de injectieplaats. Om overmatige veneuze irritatie te voorkomen, dient de toediening langzaam via een grote veneuze canule te geschieden.

Anafylactische reacties op het ijzer zijn zeldzaam, maar de arts moet op een dergelijke reactie voorbereid zijn. Een overdosis kan ernstige vergiftigingsverschijnselen veroorzaken. Bij kleine kinderen zijn 500 - 1000 mg voldoende om vergiftigingsverschijnselen te veroorzaken, 2000 - 3000 mg kan fataal zijn.

Deze inhoud is te vinden in ongeveer 20-30 tabletten. Kinderen lopen een bijzonder risico op een overdosis omdat de toegang tot de juiste hoeveelheid tabletten relatief gemakkelijk is. De eerste tekenen van overdosering zijn: koorts, misselijkheid, kom binnen bloeddruk en braken.

Uiterlijk na 2 maanden de hemoglobine concentratie had zijn normale waarde moeten hebben bereikt, serum ferritine na 3 maanden. Indien dit niet het geval is, kunnen verschillende mogelijkheden worden overwogen. Enerzijds is het mogelijk dat de voorgeschreven preparaten niet goed zijn ingenomen, bloedverlies doorzet, opname in het organisme verstoord is of een verkeerde diagnose is gesteld.

In ieder geval is een nieuwe zoektocht naar de oorzaak nodig om ernstigere ziekten te voorkomen. Vanwege wederzijdse absorptiestoornissen mogen ijzertabletten niet tegelijkertijd worden ingenomen met: en een dieet bij ijzertekort

  • Antibiotica (tetracyclines)
  • Antacida (om maagzuur te neutraliseren) en
  • Colestryamine, een resorpion-remmer voor high cholesterol levels.

Veel kruiden bevatten een zeer grote hoeveelheid ijzer. Kruidenbloed is een sap gemaakt van verschillende kruiden en toegevoegd tweewaardig ijzer.

Bivalent ijzer kan bijzonder goed door het menselijk lichaam worden gebruikt. Risicogroepen die vaak ontvangen kruidenbloed als preventieve maatregel zijn zwangere vrouwen, moeders die borstvoeding geven en mensen die vegetariër of veganist volgen dieet.

  • Kruidenbloed kan daarom worden genomen als een preventieve maatregel in geval van dreigend ijzertekort of licht ijzertekort.
  • IJzertabletten zijn echter vereist voor een ernstig ijzertekort.

IJzergebrek is een meetbaar tekort in het bloed en kan alleen worden gecompenseerd door ijzer te leveren via voedsel of medicatie. Bolletjes en andere alternatieve stoffen bevatten nauwelijks ijzer en kunnen het tekort daarom niet compenseren. Als een orthodoxe ijzervervanging wordt afgewezen, moeten de getroffenen worden geïnformeerd welke voedingsmiddelen bijzonder hoge ijzergehaltes bevatten, zodat het tekort kan worden gecompenseerd door dieet.