Na

De anus is de ringspier aan het einde van het darmkanaal. Het wordt gebruikt om het vasthouden en afvoeren van ontlasting uit de darm te regelen.

Symptomen

Symptomen die vaak kunnen optreden op de anus zijn aan de ene kant pijn, die in veel gevallen direct verband houdt met de stoelgang en kan afhankelijk van de oorzaak van wisselende kwaliteit zijn, bijvoorbeeld steken of trekken. Aan de andere kant is het anus kan bloeden, wat te herkennen is aan bloed zich hechten aan de ontlasting of toiletpapier. Bovendien is het niet ongebruikelijk dat de anus jeukt of verbrandt, wat meestal als zeer onaangenaam wordt ervaren. De anus kan ook lekken, ook wel fecaal genoemd incontinentie.

Veroorzaken

Achter anusklachten schuilen vaak problemen met te harde ontlasting, die bij ontlasting blijvende schade aan de anus kunnen veroorzaken, bijvoorbeeld kraken. Aambeien zijn ook vaak de oorzaak van klachten aan de anus. Bepaalde huidziekten, zoals psoriasis or neurodermitis of infecties met HPV of een huidschimmel kunnen de oorzaak zijn.

Bovendien kunnen in sommige gevallen allergische reacties op bepaalde wasmiddelen of slechte of overmatige hygiëne van de anus problemen veroorzaken. Diabetici zijn ook vatbaarder voor klachten aan de anus. In zeldzame gevallen kan een kankerziekte de oorzaak zijn van klachten aan de anus.

Therapie

De therapie van anusklachten hangt vooral af van de oorzaak.

Diagnose

De diagnose wordt meestal gesteld op basis van een gedetailleerd overzicht van de symptomen, een vervolg fysiek onderzoek en een meer nauwkeurige beoordeling, door middel van een zogenaamd endoscopisch onderzoek van de anus en rectum. In sommige gevallen kan een onderzoek van de ontlasting of bloed kan ook nuttig zijn.

Voorspelling

De prognose hangt sterk af van de oorzaak, de behandelingsmogelijkheden en het succes van de therapie. In de meeste gevallen zijn de problemen aan de anus echter goed onder controle, wat in sommige gevallen een permanente verzorging van de anus betekent.

Profylaxe

Ter voorkoming van anale ongemakken helpt het bij het reguleren van de stoelgang, dat wil zeggen om de ontlasting zacht te houden en om een ​​regelmatige stoelgang te garanderen, wat mogelijk is bij voldoende vochtopname en de opname van bijvoorbeeld vlooienzaadjes. Daarnaast wordt voldoende hygiëne aanbevolen, wat betekent dat de anus regelmatig voornamelijk met water wordt gereinigd en niet met sterke zepen.

anus mooier

De term anuspreter wordt gebruikt om een ​​kunstmatig gecreëerde darmuitgang te beschrijven die wordt geproduceerd door een chirurgische ingreep. Bij deze operatie wordt een deel van de darm stroomopwaarts van de anus gekozen als het nieuwe uiteinde van de darm en verbonden met een punt op de buikwand zodat de ontlasting nu via deze naar buiten kan worden afgevoerd. De ontlasting wordt meestal opgevangen in een plastic zak, die de anus beschermt tegen de omgeving.

Het zit zo rond de opening van de kunstmatige darmuitlaat vast dat er geen buikhuid in contact komt met de ontlasting, dit kan de huid beschadigen. De anuspreter vereist speciale hygiëne, wat betekent dat de zak regelmatig moet worden vervangen en het gebied steriel moet worden gereinigd. Afhankelijk van de gelegenheid wordt de anuspreter gevormd door een deel van de dunne darm of de dikke darm.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen een tijdelijke vorm, die na een bepaalde tijd bij een verdere operatie weer in de oorspronkelijke staat wordt teruggebracht, en een definitieve vorm, die meestal als laatst mogelijke behandelstap wordt gekozen. De redenen voor het aanmaken van een anusprater zijn verschillend, bijvoorbeeld een verstoring van de darmpassage bij darmobstructie of het therapeutisch verwijderen van een onomkeerbaar beschadigd darmgedeelte of een darmtumor of een functiebeperkende darmbeschadiging, bijvoorbeeld door een ongeval. Ook al is een anuspreter een beperking in het dagelijkse leven van de getroffen persoon, er zijn nu nieuwe zaksystemen beschikbaar die het gemakkelijker maken om te hanteren en dankzij de begeleiding van gespecialiseerde therapeuten kan de uitgebreide zorg ook goed worden geïntegreerd in het dagelijks leven.