Hypogonadisme kan zowel mannen als vrouwen treffen. In de meeste gevallen is het voorwaarde kan met succes worden behandeld met behulp van hormonale vervanging therapie.
Wat is hypogonadisme?
In het algemeen beschrijft de term hypogonadisme een slechte werking van de geslachtsklieren (geslachtsklieren). In het menselijk lichaam zijn de geslachtsklieren verantwoordelijk voor het produceren van kiemcellen (eieren or sperma) en seks hormonen Vaak verwijst de term hypogonadisme in het medische spraakgebruik echter alleen naar een slechte werking van de mannelijke geslachtsklieren (de testikels). Hypogonadisme is een endocriene (die het hormonale systeem beïnvloedt) disfunctie. Zogenaamd primair hypogonadisme treedt op wanneer de geslachtsklieren zelf een verminderde functie hebben. Secundair hypogonadisme is wanneer de hypofyse (een hormoonklier in de hersenen, Ook bekend als hypofyse) wordt beïnvloed door disfunctie. Ten slotte, als tertiair hypogonadisme (wat zeer zeldzaam is) aanwezig is, de hypothalamus (een regelgevend centrum van endocriene processen in de hersenen) wordt beïnvloed door disfunctie.
Oorzaken
Primair hypogonadisme bij mannen wordt meestal veroorzaakt door afwezige of verzwakte Leydig-cellen, die tot de belangrijkste cellen van de testis behoren. Als gevolg, testosteron de productie is verminderd bij de getroffen man. In verschillende subtypes van primair hypogonadisme, laag testosteron kan ook te wijten zijn aan factoren zoals trauma, castratie of testiculaire ontsteking Primair hypogonadisme bij vrouwen kan onder meer worden bevorderd door ontstekingsprocessen of tumoren van de geslachtsklieren. Aangeboren onderontwikkeling van de geslachtsorganen kan ook leiden tot primair hypogonadisme bij vrouwen. Schade aan het hypofyse als oorzaak van secundair hypogonadisme kan worden veroorzaakt door weefselneoplasmata (tumoren) of ontsteking, bijvoorbeeld. Ten slotte, bijzondere waardeverminderingen van de hypothalamus achter tertiair hypogonadisme kan al aangeboren zijn of veroorzaakt worden door factoren zoals trauma of verschillende ziekten.
Symptomen, klachten en tekenen
Hypogonadisme kan zowel mannen als vrouwen treffen. Afhankelijk van geslacht en leeftijd kan de voorwaarde manifesteert zich op verschillende manieren. Als hypogonadisme optreedt bij kinderen, valt dit het meest op door de volledige afwezigheid van de puberteit. Bij getroffen adolescenten komt de puberale ontwikkeling tot stilstand. Bij meisjes menstruatie komt niet voor (primair amenorroe Bij jongens, vergroting van de mannelijke borstklier (gynaecomastie) en niet-ingedaald testikels (cryptochisme) zijn veel voorkomende symptomen. Adolescenten van beide geslachten hebben doorgaans weinig belangstelling voor seksualiteit en voor onderontwikkelde primaire en secundaire geslachtskenmerken. Als hypogonadisme pas op volwassen leeftijd optreedt, kunnen de klinische symptomen van de voorwaarde kan minder uitgesproken zijn. Getroffen individuen van beide geslachten ervaren gewoonlijk verlies van libido. Andere symptomen zijn onder meer het verlies van secundair haar en osteoporose Bij vrouwen is er, afhankelijk van de ernst, een duidelijke daling van de oestrogeenspiegels en daarmee samenhangende pathologische degeneratie van de geslachtsorganen (genitale atrofie) en afwezigheid van menstruatie (ondergeschikt amenorroe Bij getroffen mannen is er een krimp van de testikels Een ander symptoom is de afwezigheid van een volwassen mannetje sperma cellen (azoöspermie). In de meeste gevallen hebben getroffen personen ook erectiestoornissen en zelfs impotentie.
Diagnose en verloop
Diagnostische procedures die worden gebruikt wanneer hypogonadisme wordt vermoed, verschillen onder meer afhankelijk van de specifieke vorm van de ziekte en de individuele symptomen. Veranderde hormoonspiegels kunnen bijvoorbeeld worden opgespoord met behulp van bloed testen. Bijvoorbeeld de niveaus van prolactine (een hormoon van de hypofyse), testosteron en / of estradiol (een geslachtshormoon) worden bepaald op geslachtsspecifieke basis. In de regel zijn de meeste vormen van hypogonadisme gemakkelijk te behandelen. Mogelijke complicaties bij hypogonadisme zijn onder meer impotentie, onvruchtbaarheidof hart- en vaatziekten.
Complicaties
Zowel mannelijke als vrouwelijke patiënten worden getroffen door hypogonadisme. Hypogonadisme veroorzaakt in de meeste gevallen een zogenaamd androgeentekort. De man kan door dit tekort onvruchtbaar worden en dus ook niet in staat zijn zich voort te planten. In de meeste gevallen zijn deze beperkingen leiden tot extreem psychologisch spanning en de ontwikkeling van Depressie Het is niet ongebruikelijk dat patiënten ook last hebben van minderwaardigheidscomplexen en een verminderd zelfbeeld. In het ergste geval kunnen zelfs zelfmoordgedachten voorkomen. De partner heeft ook last van psychische klachten als gevolg van hypogonadisme en lijdt aan een verminderde kwaliteit van leven. De geslachtsorganen gaan vaak achteruit en kunnen dat ook leiden tegen pesten en plagen, vooral bij kinderen. Bovendien is het mogelijk dat kinderen de puberteit niet volledig bereiken, wat leidt tot ernstige verstoringen in de fysieke en psychologische ontwikkeling. Hart Er kunnen ook problemen optreden, die tot de dood kunnen leiden. Behandeling van hypogonadisme wordt meestal uitgevoerd met behulp van hormonen en leidt in de meeste gevallen tot succes. Er treden geen bijzondere complicaties op. Als er depressieve stemmingen zijn opgetreden, worden deze ook door een psycholoog onderzocht. De levensverwachting wordt meestal niet verminderd door hypogonadisme.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Wanneer tekenen van onvruchtbaarheid voor het eerst verschijnen, moet een arts worden geraadpleegd. Hypogonadisme manifesteert zich zelden door duidelijke symptomen. Daarom moeten de eerste tekenen van een ziekte of aandoening al worden opgehelderd, omdat alleen op deze manier fysieke en psychologische gevolgen kunnen worden vermeden. Mannen en vrouwen die zich minder seksueel actief voelen of die een onvervulde wens om kinderen te krijgen voor een lange tijd hun huisarts of een gynaecoloog of uroloog moeten raadplegen. De arts kan hypogonadisme duidelijk diagnosticeren en passende tegenmaatregelen voorstellen. Als dit in een vroeg stadium gebeurt, kan blijvende schade worden voorkomen. Kortom, hypogonadisme moet worden opgehelderd als het een negatief effect heeft op de fysieke en psychische toestand. Als huismiddeltjes en zelf-maatregelen helpen niet, de aandoening moet naar een arts worden gebracht. De patiënt moet dan regelmatig worden gecontroleerd, omdat dit de enige manier is om er zeker van te zijn dat er geen hernieuwd tekort aan androgenen, die verantwoordelijk zijn voor seksuele volksgezondheid.
Behandeling en therapie
De therapie van hypogonadisme hangt allereerst af van de vorm van de ziekte: de behandeling van primair hypogonadisme wordt meestal uitgevoerd door het medicijn administratie van verminderd aanwezig of afwezig geslacht hormonen (bij mannen is dit meestal androgenen zoals testosteron, bij vrouwen oestrogenen or progestines Deze vorm van behandeling wordt in de geneeskunde ook wel substitutie genoemd therapie In veel gevallen van hypogonadisme, levenslang hormoon administratie is noodzakelijk. Substitutietherapie kan op verschillende manieren worden uitgevoerd; bijvoorbeeld met behulp van tablets or injecties, maar ook specifieke patches. De hoeveelheid hormoon die aan het individu wordt toegediend, hangt onder meer af van de leeftijd en het lichaamsgewicht van de patiënt. Secundair hypogonadisme wordt vaak behandeld met zogenaamde gonadotrofinepreparaten. Gonadotrofinen zijn geslachtshormonen die de geslachtsklieren helpen stimuleren. Passende voorbereidingen kunnen aanvullen de verschillende hypofysehormonen. Gonadotropinepreparaten worden toegediend in geval van secundair hypogonadisme, vooral als er een kinderwens is, omdat het geslachtshormoon de vorming van sperma of eicellen. Vooral bij mannen van gevorderde leeftijd kan hypogonadisme gepaard gaan met symptomen zoals depressieve stemming en / of bloedarmoede (Bloedarmoede). In deze gevallen worden therapeutische stappen om hypogonadisme te behandelen meestal aangevuld met therapeutische middelen maatregelen die de individuele begeleidende symptomen aanpakken.
het voorkomen
De mate waarin hypogonadisme kan worden voorkomen, hangt voornamelijk af van de individuele oorzaken van de ziekte; secundair hypogonadisme kan bijvoorbeeld worden tegengegaan door een gebalanceerd dieet dat optredende deficiëntieverschijnselen voorkomt. Vormen van hypogonadisme die kunnen ontstaan door bijvoorbeeld ontsteking van de testikels, kan voornamelijk worden voorkomen door vroege behandeling van de ontstekingsziekte.
Follow-up
Behandeling van hypogonadisme omvat gerichte nazorg. Dit is om ervoor te zorgen dat patiënten er niet vatbaar voor zijn Depressie of andere secundaire ziekten zoals bloedarmoedeAfhankelijk van het individuele beloop van de ziekte en de symptomen, kan het raadzaam zijn om de dieet. Een vitamine-rijk, evenwichtig dieet gaat de typische deficiëntiesymptomen van secundair hypogonadisme tegen. In het geval van bloedarmoede, voedingsmiddelen die ijzer helpen. Om ervoor te zorgen dat de getroffenen zich op de lange termijn beter voelen en om complicaties te voorkomen, moet hormonale therapie consequent worden gevolgd. De voorgeschreven medicatie moet precies zoals gepland worden ingenomen. Het dagelijkse leven na therapie is relatief normaal. Patiënten zijn in principe nauwelijks beperkt, maar de seksuele stoornis kan psychische problemen veroorzaken. Om deze reden beveelt de arts psychotherapeutische zorg aan als onderdeel van de nazorg. Sommige mensen vinden het al nuttig praten het uit onder familie of vrienden. Door deel te nemen aan een zelfhulpcursus voelen de getroffenen zich niet langer zo gemarginaliseerd. Het verbeterde gevoel van eigenwaarde heeft een positief effect op de stemming en het beloop van de ziekte. Bovendien helpt de informatie om de situatie correct in te schatten en te focussen op de essentie.
Wat u zelf kunt doen
In ieder geval, wanneer hypogonadisme optreedt, zijn patiënten afhankelijk van medische behandeling. Alleen hormonale behandeling kan de symptomen permanent verlichten en complicaties voorkomen. Om deze reden moeten patiënten ervoor zorgen dat ze hun hormonen regelmatig innemen. In veel gevallen kan de therapie ook worden uitgevoerd door injecties of door een pleister aan te brengen. Dit betekent dat verdere behandeling maatregelen zijn niet nodig. De behandeling leidt in de regel ook niet tot bijzondere beperkingen in het dagelijkse leven van de patiënt. Bij mannen kan hypogonadisme ook leiden tot Depressie, zodat ook dit moet worden behandeld. In dit geval kunnen gesprekken met de beste vrienden, familie of met de eigen partner een zeer positief effect hebben op het beloop van de ziekte en verdere complicaties voorkomen. Ook contact met andere patiënten met hypogonadisme kan een positief effect hebben op het beloop van de ziekte als er informatie wordt uitgewisseld. In het geval van bloedarmoede kan een uitgebalanceerd dieet de symptomen verlichten, en vooral voedingsmiddelen die veel bevatten ijzer zou genomen moeten worden. Bloedarmoede kan echter ook worden beperkt door een dieet supplementen of met behulp van transfusies.
