Introductie
Met de beknelde zenuw in de billen, normaal gesproken een beknelling van de Ischiaszenuw is bedoeld. De zenuw is afkomstig van een plexus (zenuwplexus) in de spinal cord. Van daaruit loopt het langs de dij. De zenuw zit meestal al vast in de spinal cord, bijvoorbeeld door een hernia, of direct aan de wervelkolom. De beknelling veroorzaakt voornamelijk pijn in de billen, die uitstraalt naar de been van de aangedane zijde.
Oorzaken
De oorzaken van Ischiaszenuw beknelling kan worden onderverdeeld in verschillende categorieën. Structurele oorzaken zijn gebaseerd op een verstoring van de normale anatomie van het lichaam (= lichaamssamenstelling). Bijvoorbeeld een vernauwing van de wervelkanaal (het kanaal waarin de spinal cord leugens) of andere benige structuren waardoor de zenuw passeert, kunnen leiden tot irritatie van de Ischiaszenuw.
Een hernia in het gebied van de lumbale wervelkolom kan ook druk uitoefenen op het ruggenmerg en triggeren zenuwpijn. Ontstekingsziekten zoals Lyme of infectie met de herpes virus kan leiden tot een ontsteking van de zenuw, waardoor deze wordt beschadigd en dezelfde symptomen worden veroorzaakt als een opsluiting. Opsluiting van de zenuw in de billen komt bij bepaalde bevolkingsgroepen vaker voor dan bij andere.
Het risico op beknelling neemt toe met de leeftijd, en zwaarlijvigheid en zwangerschap zijn ook risicofactoren. Mensen die al een blessure aan de wervelkolom in de lumbale regio hebben opgelopen, kunnen ook sneller bekneld raken. Zeer zeldzame maar ernstige oorzaken van beknelling van de heupzenuw kunnen een tumor in de wervelkolom zijn.
Symptomen van een beknelde zenuw
Een beknelde zenuw in de bil veroorzaakt verschillende symptomen. In de meeste gevallen treden de symptomen slechts aan één kant op. Het beknellen van de zenuw zelf veroorzaakt ernstige pijn symptomen.
Het kenmerk van zenuwpijn wordt omschreven als trekken of steken. De pijn bevindt zich in de billen en straalt uit in de been. Afhankelijk van de omvang van de opsluiting, alleen de dij of zelfs de hele been tot aan de tenen kunnen worden aangetast.
Deze symptomatologie wordt nog versterkt door drukverhogingen in de buikholte, die bijvoorbeeld worden veroorzaakt door niezen of hoesten. De heupzenuw, die verantwoordelijk is voor de klachten, heeft twee verschillende functies: in de ene richting voert hij bewegingsinformatie uit de hersenen naar de beenspieren. In de andere richting voert het informatie over aanraking en pijn van het been naar de hersenen.
Afhankelijk van welk deel van de heupzenuw wordt aangetast door de beknelling, kan dit leiden tot motorische beperkingen (bijv zwakte van dorsaalflexie van de voet) of verlies van gevoel. In ernstige gevallen is de levering aan de blaas en darmspieren kunnen ook worden beschadigd, resulterend in stoornissen van de blaas of incontinentie. Een beknelde zenuw in de bodem gaat vaak gepaard met pijn in de rug.
De heupzenuw, die zich in de lumbale wervelkolom bevindt, is verantwoordelijk voor de klachten. Als de zenuw bekneld raakt, ontstaat er een reflexspanning van de rugspieren, waardoor pijn in de rug. Deze pijn is bijzonder intens in het gebied van de lumbale wervelkolom en heiligbeen.
Naast de pijn in de rug, de pijn straalt meestal aan één kant uit in het been. Gedurende zwangerschapis de kans op een beknelde zenuw in de billen bijzonder groot. Met toenemende omvang en gewicht drukt de baby harder op het bekken en de wervelkolom.
Dit kan leiden tot irritatie in het gebied van de heupzenuw en zo de knelsymptomen veroorzaken. Beweging is de meest effectieve preventieve maatregel, omdat het de gluteale spier versterkt, zodat beknelling niet zo snel optreedt. Bovendien helpt warmte, a massage en licht stretching oefeningen zijn ook geschikt. Zwangere vrouwen mogen alleen medicijnen slikken na overleg met hun arts.
