Sinds enkele jaren wordt deze stof van tijd tot tijd in de media genoemd in verband met vasculaire verkalking, hart- aanvallen en beroertes. Er zijn echter maar heel weinig mensen die precies weten waar het allemaal om draait. homocysteïne is een tussenproduct in het menselijk eiwitmetabolisme, meer bepaald in de afbraak van methionine Dit aminozuur moet dagelijks in de dieet en dient het lichaam als een belangrijke bron van zwavel, onder andere. homocysteïneis daarentegen een giftig afvalproduct en wordt daarom snel gebonden, weer omgezet in methionine met de hulp van vitamine B12 en foliumzuur, of verder afgebroken met behulp van vitamine B6 en grotendeels via de nieren uitgescheiden.
Oorzaken van verhoogde homocysteïnespiegels
De beschreven metabole routes zijn belangrijk voor het begrijpen van de route waardoor een potentieel gevaarlijke overmaat homocysteïne kan voorkomen in de bloed Hier zijn enkele van de oorzaken:
- Terwijl we ouder worden, nierfunctie daalt en het homocysteïnegehalte neemt van nature toe (met ongeveer 10% elke 10 jaar).
- Als het niet genoeg is foliumzuur en vitaminen van de B-groep worden geleverd via de dieethomocysteïne kan niet worden omgezet en dus worden geëlimineerd. Overmatig koffie consumptie belemmert het absorptie of foliumzuur en B vitaminen in het maagdarmkanaal.
- met methionine-rijk voedsel (bijv eieren, vis, slachtafval, Brazilië noten, maïs) is verhoogd homocysteïne.
- talrijk drugs beïnvloeden het methioninemetabolisme en "consumeren" de B vitaminen of foliumzuur, zodat ze hun taken niet meer naar behoren kunnen uitvoeren. Waaronder antibiotica, tuberculose drugs, anti-epileptica, de pil, reumatiek drugs en slijmoplossend middelen.
- Bepaalde ziekten vergroten ook de totale behoefte aan vitamine B en foliumzuur, zoals suikerziekte, kanker, lever ziekte of zenuwaandoeningen (neuropathieën).
- Bij nierinsufficiëntie wordt homocysteïne niet langer voldoende afgebroken en uitgescheiden.
- In zeldzame gevallen is er een onderliggende aangeboren ziekte van het aminozuurmetabolisme, waarbij de metabole route zelf verstoord is (homocysteïnurie).
Gebrek aan lichaamsbeweging lijkt overigens ook de hoeveelheid homocysteïne op te drijven.
Te veel homocysteïne is gevaarlijk
Homocysteïne beschadigt het lichaam op verschillende manieren. Het activeert bijvoorbeeld bloed bloedplaatjes - promoten bloedprop vorming. Het beschadigt cellen, bijvoorbeeld aan de binnenwanden van bloed schepen direct en - via de activering van verschillende mechanismen - ook indirect. Het moedigt aasercellen aan om naar de vaatwanden te migreren en spiercellen om te veranderen. De gevolgen? Permanent verhoogde homocysteïnespiegels in het bloed (hyperhomocysteïnemie) bevorderen vermoedelijk vasculaire calcificatie en dus de ontwikkeling van overeenkomstige ziekten: Hart aanval, beroerte, arteriële occlusieve ziekte - ziekten waaraan tenslotte bijna elke 2e Duitse burger sterft. Het lijkt ook het risico op veneus te vergroten trombose Daarnaast wordt besproken dat homocysteïne ook een risicofactor is voor Alzheimer ziekte en dementie veroorzaakt door vasculaire veranderingen, evenals voor leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD), een veel voorkomende visuele stoornis die toeneemt met de leeftijd.
Bepaal homocysteïne
Bepaling van homocysteïne concentratie in het bloed wordt gedaan om het individuele risico op atherosclerose en overeenkomstige secundaire ziekten te bepalen, vooral bij patiënten die ook andere risicofactoren zoals verhoogde bloedlipideniveaus; ook als homocysteïnurie wordt vermoed. Het bloedmonster wordt 's ochtends op een lege plek afgenomen maag, 2-3 dagen van tevoren mag geen voedsel dat rijk is aan methionine worden geconsumeerd en zo weinig koffie mogelijk moet worden gedronken.
De normale waarde is lager dan 10 μmol / L (micromol per liter). Als de homocysteïnespiegel verhoogd is, therapie met foliumzuur, vitamine B6 en vitamine B12 supplementen wordt aanbevolen - afhankelijk van de omvang en andere risicofactoren - en op lange termijn.
