Homeopathie voor depressie
In homeopathie er zijn talloze bolletjes waarvan wordt gezegd dat ze een positief effect hebben bij de behandeling van symptomen die kunnen optreden in de context van Depressie. Afhankelijk van welke symptomen bijvoorbeeld op de voorgrond staan nux vomica (nux vomica), ambergrijs (amber), Acidum phosphoricum (fosforzuur), Pulsatilla pratensis (korrel weidekoeien), soort mos (club zijdeaapje), Cimicifuga (druif zilveren kaars) en Ignatia amara worden gebruikt. Echter, Sint-janskruid (Hypericum perforatum) is waarschijnlijk het meest populair voor de homeopathische behandeling van depressieve episodes.
Het effect van Sint-janskruid zou superieur zijn aan placebo, hoewel het nog steeds niet helemaal duidelijk is door welk werkingsmechanisme sint-janskruid zijn effect ontwikkelt. De werkzaamheid van Sint-janskruid is beperkt tot milde en in sommige gevallen waarschijnlijk matige depressieve episodes. Het gebruik ervan bij ernstige depressieve episodes is niet voldoende.
St. Janskruid is vrij verkrijgbaar in apotheken en drogisterijen, maar heeft bijwerkingen die niet onderschat mogen worden: hoofdpijn, opwinding, verhoogde gevoeligheid voor licht. Bovendien kan sint-janskruid leiden tot een verzwakking van bepaalde medicijnniveaus in de bloed. Het effectieve niveau van de 'pil' kan bijvoorbeeld worden verlaagd als tegelijkertijd sint-janskruid wordt ingenomen.
Zwangerschappen zijn beschreven bij een combinatietherapie van de "pil" en sint-janskruid. Andere medicijnen zoals immunosuppressiva en bloed Verdunners kunnen ook worden verzwakt door sint-janskruid, dus het is belangrijk om de behandelende arts te informeren over het gebruik ervan. Sint-janskruid is een ongeveer 60 cm hoge plant met goudgele bloemen.
Het groeit van nature in Europa, West-Azië en Noord-Afrika en wordt agrarisch verbouwd, bijvoorbeeld in Duitsland. Sint-janskruid wordt in de geneeskunde gebruikt als medicinale plant en antidepressivum. Het actieve ingrediënt Hypericum, dat aanwezig is in de bloembladen en knoppen van de plant, wordt toegediend in de vorm van tabletten voor milde tot matige depressieve fasen en voor interne rusteloosheid.
Tijdens Depressie, zijn er minder chemische verbindingen, zogenaamde neurotransmitters, actief in de hersenen. Het resultaat is een sombere stemming en het droevige karakter van de ziekte. St. Janskruid zorgt ervoor dat de neurotransmitters in de hersenen om langer te werken en zo wordt de stemming stabieler en mogelijk beter.
De medicinale plant heeft nauwelijks directe bijwerkingen op het menselijk lichaam en wordt over het algemeen als zeer goed verdragen beschouwd. Slechts zelden zijn er meldingen van maagdarmklachten, agitatie of een allergische reactie naar sint-janskruid. De zeer zelden voorkomende lichtgevoeligheid (fotosensibilisatie) kan worden tegengegaan door overmatige blootstelling aan zonlicht te vermijden.
Sint-janskruid remt enzymen in de lever (isoenzym CYP3A4). Deze zijn verantwoordelijk voor de afbraak en activering van sommige medicijnen. Als de patiënt dergelijke medicijnen gebruikt, neemt hun effectiviteit daardoor af.
Dit kan een probleem worden met belangrijke medicijnen. Janskruid mag niet gecombineerd worden met de volgende medicijnen: Na stopzetting van de behandeling met sint-janskruid kan het effect van verschillende medicijnen toenemen, dit moet door de behandelende arts in acht worden genomen. Er is lange tijd gediscussieerd of de medicinale plant sint-janskruid een wetenschappelijk bewezen werking tegen heeft Depressie at all.
Op het gebied van milde tot matige depressie zijn experts het er nu over eens dat dit het geval is. Bij ernstige depressie is echter nog geen daadwerkelijk effect van de plant op het ziekteverloop aangetoond. Verdere onzekerheden bestaan met betrekking tot de dosering en het individuele effect van de beschikbare geneesmiddelen op patiënten.
Bovendien moet zwangere vrouwen worden ontraden om het te gebruiken.
- Diverse medicijnen met een effect op de psyche hebben
- Geneesmiddelen die het immuunsysteem onderdrukken (immuunonderdrukkende middelen)
- Het astmamedicijn theofylline
- Speciale hiv- of aids-medicijnen
- Bloedverdunners of anticoagulantia (anticoagulantia)
- Anticonceptiepil
Een depressie kan in de loop van enkele weken, maanden of zelfs relatief plotseling ontstaan. Het wordt vaak veroorzaakt door gebeurtenissen die de patiënt traumatiseren, zoals scheiding van de partner, verlies van werk of het overlijden van een naaste.
Hierbij speelt de persoonlijkheidsstructuur van de patiënt een grote rol. Vrouwen maken zich vaak meer zorgen over hun gevoelens dan mannen en zoeken daarom vaker psychologische of psychiatrische behandeling voor hun depressie. De stemming tijdens een depressie neemt de vorm aan van een golf of interval.
Na het begin van de ziekte, de symptomen van depressie langzaam toenemen, en de patiënt reageert door een snel verslechterende stemming. Op het dieptepunt van de interval komen vaak zelfmoordgedachten voor. Als dergelijke gedachten optreden, moet onmiddellijk contact worden opgenomen met een referentiepersoon of medisch personeel.
Door succesvolle therapie en ondersteuning van de patiënt kan de symptomen van depressie kan worden verlicht en overwonnen. Bovendien verbetert de stemming tijdens het herstel totdat deze meestal terugkeert naar het oorspronkelijke niveau. Voor sommige depressiepatiënten is dit echter niet het einde van de ziekte.
Ongeveer de helft van alle patiënten ontwikkelt na ongeveer 4 jaar opnieuw een depressie. Patiënten doorlopen gemiddeld 4 depressieve intervallen in hun leven. De kans om opnieuw ziek te worden neemt met elke interval toe.
