Kosten van een therapie voor depressie
Depressie veroorzaakt kosten van ongeveer 22 miljoen euro per jaar in Duitsland. Deze bedragen worden vrijwel uitsluitend gedekt door wettelijke en particuliere volksgezondheid verzekering. Hoe hoog de daaruit voortvloeiende kosten zijn, hangt daarbij af van het geslacht en van de ernst van de Depressie; deze bedragen gemiddeld ongeveer 3800 euro per patiënt per jaar.
De betrokken persoon maakt zelden kosten, maar de noodzaak van behandeling wordt grondig herzien voordat de therapie wordt gestart. Hiervoor worden vooraf 3-5 voorgesprekken gevoerd met een psychotherapeut of aangemeld psychiater om te bepalen of er een psychische stoornis aanwezig is. Als dit het geval is en het gespecialiseerde personeel bevestigt bijvoorbeeld het bestaan van Depressiekan de therapie worden gestart vanuit de lijst met vastgestelde richtlijnprocedures.
De vastgestelde procedures omvatten gedragstherapie, psychoanalyse en psychotherapie gebaseerd op dieptepsychologie. In eerste instantie wordt meestal een behandelperiode van 30-50 uur goedgekeurd door de volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen. Indien nodig en indien de psychotherapeut verlenging aanvraagt, kan het aantal uren verder worden verhoogd.
Kan depressie worden behandeld zonder arts-psychiater?
Zoals hierboven beschreven, zijn met name milde depressieve episodes een vorm van depressie die zonder medische psychiatrische hulp kan worden behandeld. Hoewel psychotherapie zou ook hier een positief effect hebben, afhankelijk van de houding van de betrokkene en de mate van steun vanuit zijn of haar sociale omgeving kan zo'n milde depressieve episode ook zonder medische hulp verdwijnen. Het wordt echter aanbevolen om een arts te raadplegen in geval van depressieve stemmingen die enkele dagen of weken aanhouden, aangezien er een risico bestaat dat zich een ernstiger depressieve episode ontwikkelt die gevaarlijk kan zijn en in de meeste gevallen medicamenteuze en psychotherapeutische therapie vereist. Over het algemeen dient bij suïcidale gedachten zo snel mogelijk een arts te worden geraadpleegd.
Wanneer moet u worden behandeld als intramuraal, wanneer als poliklinisch?
Er is geen algemeen antwoord op deze vraag. Vooral in het geval van geestesziekte, de symptomen, de ernst en het leed van de patiënt verschillen zo sterk van persoon tot persoon dat het niet mogelijk is een duidelijk antwoord te geven. In het algemeen dienen ernstige depressieve episodes in de meeste gevallen als intramurale patiënten te worden behandeld.
Enerzijds omdat de persoon met een ernstige depressie er vaak goed aan doet zijn of haar eigen omgeving enige tijd te verlaten, dagelijks therapeutisch contact te hebben en in contact te komen met lotgenoten, en anderzijds omdat de medicatie iets gemakkelijker toe te dienen in een intramurale setting. Bovendien hebben patiënten die lijden aan een ernstige depressieve episode vaak suïcidale gedachten. Deze komen vaak niet actief aan bod, maar worden alleen op verzoek onthuld, vaak ook omdat zelfmoord in de huidige samenleving nog als een soort taboe-onderwerp wordt beschouwd.
In dergelijke gevallen kan een intramurale opname voor de betrokkene een aanzienlijke verademing zijn. Licht depressieve episodes vereisen doorgaans geen klinische behandeling. Matig ernstige depressieve episodes kunnen - afhankelijk van hun ernst en symptomen - ook poliklinisch worden behandeld. Poliklinische behandeling kan bijvoorbeeld ook de vorm aannemen van een dagklinische behandeling. In dat geval komt de patiënt doordeweeks van 's ochtends tot' s middags elke dag naar de instelling en wordt hier bijvoorbeeld met individuele gesprekken, groepstherapie of ergotherapie verzorgd, en brengt dan de avond en nacht thuis door.
