Het Holt-Oram-syndroom is een misvormingssyndroom dat voornamelijk wordt geassocieerd met hart- defecten en afwijkingen van de duimen die het gevolg is van een mutatie. In de meeste gevallen komt de oorzakelijke mutatie sporadisch voor en komt dus overeen met een nieuwe mutatie. Chirurgische correctie van het hartafwijking staat centraal therapie.
Holt-Oram-syndroom?
Congenitale misvormingssyndromen waarbij de extremiteiten voornamelijk zijn aangetast, vormen een groep ziekten die verschillende misvormingen van de armen en benen omvat. Een daarvan is het Holt-Oram-syndroom, ook wel bekend als hart--hand syndroom. Het syndroom wordt geassocieerd met de groep van atriodigitale dysplasieën, waaronder aangeboren aandoeningen met misvormingen van de bovenste ledematen en hart- Naast het Holt-Oram-syndroom behoren hart-handsyndroom type 2, hart-handsyndroom type 3 en hart-handsyndroom van het Sloveense type tot deze groep ziekten. Het Holt-Oram-syndroom werd voor het eerst beschreven in 1960, en de Britse kinderarts Holt en de cardioloog Samuel Oram worden beschouwd als de eerste beschrijvers van de voorwaarde Holt-Oram-syndroom Das is een relatief zeldzame aandoening en wordt in verband gebracht met een gemiddelde prevalentie van één getroffen persoon op elke 100,000 mensen. Bij het Holt-Oram-syndroom is de oorzaak van de misvormingen van de handen en het hart genetica De symptomen van het syndroom zijn net zo gevarieerd als de vermoedelijke oorzaken. Bij deze aandoening zijn de misvormingen geconcentreerd in het hart en de duim.
Oorzaken
Hoewel het Holt-Oram-syndroom een genetische en aangeboren aandoening is, kan er in de tot nu toe gedocumenteerde gevallen weinig familiaire frequentie worden waargenomen. Hoewel het syndroom in individuele gevallen lijkt te worden overgeërfd in een autosomaal dominante overerving, suggereert veel van de casusdocumentatie dat het sporadisch voorkomt. Ongeveer 85 procent van de gedocumenteerde gevallen lijkt het gevolg te zijn van een nieuwe mutatie. De primaire oorzaak van het Holt-Oram-syndroom zijn genetische mutaties bij gen locus 12q23-24.1 Op dit gen locus is het zogenaamde TBX5-gen, dat zich op chromosoom 12 bevindt en codeert voor een eiwit dat betrokken is bij de ontwikkeling van ledematen en hart. De exacte functies van het eiwit zijn nog niet opgehelderd. Ook is het nog niet duidelijk of externe factoren zoals blootstelling aan toxines of maternaal ondervoeding gedurende zwangerschap bevorderen mutatie van de TBX5 gen Mutaties in het gen kunnen worden gedetecteerd bij ten minste 70 mensen van de 100 patiënten met het Holt-Oram-syndroom. Wetenschappers zijn echter van mening dat afwijkingen in andere genen ook de symptomen van het syndroom kunnen veroorzaken. Het misvormingssyndroom wordt bijvoorbeeld geassocieerd met polysyndactylie van de drie ledematen.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met het Holt-Osram-syndroom lijden aan een complex van misvormingen die bij voorkeur de duimen en hart. Hoewel de lokalisatie van de misvormingen van de patiënt vaak voorkomt, zijn er verschillende soorten misvormingen van het hart en duimen mogelijk betrokken zijn. Het ziektebeeld is daardoor zeer divers. De hartdefecten kunnen zich bijvoorbeeld manifesteren als een ventriculair septumdefect, atriaal septumdefect, aritmie of geleidingsstoornis. De skeletafwijkingen kunnen overeenkomen met het verminderen van misvormingen van de duimen, maar afwijkingen zoals het niet verenigen van de straal komen ook voor. Veel patiënten met het syndroom lijden ook aan radioulnaire synostosen en anomalieën van de ribben, schouderblad of sleutelbeen. Bovendien wordt het Holt-Oram-syndroom geassocieerd met pectus carinatum en scoliose Een groot deel van de getroffen individuen lijdt ook aan syndactylie van de vingers of vingerkootjes. In geïsoleerde gevallen worden deze symptomen geassocieerd met hypertelorisme.
Diagnose en verloop van de ziekte
Het Holt-Oram-syndroom wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd. Anders moet de arts het symptoomcomplex onderscheiden van het Okihiro-syndroom volgens genmutaties in het SALL4-gen op chromosoom 20, dat geassocieerd is met dezelfde armmisvormingen en hartafwijkingen. Het meest relevant voor de differentiële diagnose is dat patiënten met het Okihiro-syndroom meestal een Duane-anomalie hebben. Ze hebben scheelzien, worden vaak aangetast door nierafwijkingen en hebben gehoorstoornissen, voetafwijkingen of oorafwijkingen. tevens de trombocytopenie-absent radius syndrome moet worden onderscheiden van het Holt-Oram-syndroom, dat voornamelijk wordt bereikt door laboratorium diagnostiekAndere syndromen met een klinisch vergelijkbaar beeld zijn Fanconi bloedarmoede en Pallister-Hall-syndroom. De levensverwachting van patiënten met het Holt-Oram-syndroom is niet onder het gemiddelde. Er zijn alleen ernstige gevallen met een nauwelijks behandelbare hartafwijking die de prognose ongunstig maakt.
Complicaties
Het Holt-Oram-syndroom zorgt ervoor dat de patiënt een aantal verschillende misvormingen en misvormingen ontwikkelt die het leven en het dagelijks leven kunnen bemoeilijken. Met name het hart wordt aangetast door de misvormingen, dus de patiënt lijdt aan a hartafwijking Dit leidt ook tot een hartritmestoornissen, wat in het ergste geval de dood van de patiënt kan veroorzaken. Evenzo treden er afwijkingen op in de duimen, waardoor bepaalde bewegingen of processen in het dagelijks leven ook bemoeilijkt worden. Het is niet ongebruikelijk dat de misvormingen op het lichaam optreden leiden tot plagen en pesten van andere kinderen, wat kan leiden tot psychische klachten en Depressie bij veel patiënten. Het is niet ongewoon voor nier aandoeningen optreden, en in het ergste geval kan nierfalen het gevolg zijn. Bovendien hebben de getroffenen ook last van verminderd gezichtsvermogen en gehoor. In de regel blijft de levensverwachting ongewijzigd door het Holt-Oram-syndroom, zolang er geen is hartafwijking leidend tot de dood. Causale behandeling van het Holt-Oram-syndroom is meestal niet mogelijk, dus alleen de symptomen kunnen worden behandeld. In veel gevallen is ook psychologische zorg nodig.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het Holt-Oram-syndroom wordt meestal kort na de geboorte gediagnosticeerd. Afhankelijk van hoe uitgesproken de misvormingen zijn, heeft het getroffen kind verder medisch onderzoek nodig. In principe moeten de hartafwijkingen onmiddellijk worden behandeld om het risico op ernstige gevolgen te verminderen. Als complicaties zoals hartritmestoornissen of tekenen van een atriaal septumdefect optreden, is medisch advies vereist. Een medische professional moet ook worden geraadpleegd bij skeletafwijkingen van de duimen. Ouders van getroffen kinderen moeten nauw overleggen met de juiste arts en hem of haar op de hoogte stellen van ongebruikelijke symptomen. Omdat het Holt-Oram-syndroom een erfelijke ziekte is, is er geen oorzakelijke behandeling beschikbaar. Patiënten moeten daarom mogelijk de rest van hun leven worden behandeld, afhankelijk van de misvormingen die optreden en de gesteldheid van de patiënt. Omdat dit vaak ook psychische klachten veroorzaakt, is begeleidende psychologische zorg aangewezen. Kinderen die worden gepest of geplaagd, moeten samen met hun ouders therapeutische hulp zoeken.
Behandeling en therapie
Er zijn geen oorzakelijke behandelingen beschikbaar voor patiënten met het Holt-Oram-syndroom. Er is enige hoop op causale behandelbaarheid in de toekomst, als gen therapie is momenteel onderwerp van medisch onderzoek. Echter, tot dit type therapie de klinische fase bereikt, blijft het Holt-Oram-syndroom een ongeneeslijke ziekte. Daarom zijn momenteel alleen symptomatische therapeutische opties beschikbaar om patiënten te behandelen. De therapie hangt dus af van de symptomen in het individuele geval. Bijzonder relevant is de vroege correctie van de hartafwijking Deze correctie wordt operatief uitgevoerd. In het geval van bijvoorbeeld een Vohof-septumdefect is de chirurgische ingreep bedoeld om het betreffende defect te dichten. Hetzelfde geldt voor een ventriculair septumdefect. Correcties van de misvormingen van de extremiteiten zijn in eerste instantie secundair. Na succesvolle correctie van het hartdefect kunnen reconstructieve chirurgische ingrepen ontbrekende spaken en afzonderlijke syndactylen herstellen. Bestaande scoliose wordt meestal aangesproken met fysiotherapie In bijzonder ernstige gevallen kan een chirurgische ingreep nodig zijn om een titanium ribprothese te implanteren. Voor de pectus carinatum is een operatie meestal niet nodig. Om psychologische redenen kan echter een chirurgische hervorming van de thorax worden uitgevoerd, bijvoorbeeld volgens de Nuss-procedure.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van het Holt-Oram-syndroom is gunstig. Hoewel er een genetisch defect aanwezig is, kan het adequaat worden behandeld met de huidige medische opties. In de meeste gevallen is de levensverwachting van een lijder met het syndroom niet onder het gemiddelde. Bij een ernstige misvorming kan de levensverwachting aanzienlijk worden verkort. De prognose is beduidend slechter bij deze patiënten. Hartactiviteit is beperkt en kan leiden tot een voortijdig levenseinde. Het merendeel van de patiënten kan echter goed en met succes worden behandeld. Hoewel genezing niet mogelijk is vanwege het aanwezige genetische defect, zijn er goede vooruitzichten voor verschillende corrigerende opties. De hartactiviteit wordt gereguleerd en, indien mogelijk, volledig gecorrigeerd in een chirurgische ingreep. Hoewel er een blijvende beperking in de manier van leven kan zijn in vergelijking met gezonde mensen, wordt door de behandeling een goede kwaliteit van leven bereikt. Fysieke afwijkingen of misvormingen worden in een volgende stap aangepast. In de meeste gevallen wordt een noodzakelijke of gewenste correctie van de bestaande misvormingen gestart nadat de groeifase van het kind is voltooid. Als de aandoeningen leiden tot significante stoornissen in het ontwikkelingsproces, correctief maatregelen worden opgenomen jeugd om de symptomen te verlichten. Door de visuele veranderingen kan de patiënt psychologische gevolgen ervaren. Dit verslechtert de algehele prognose.
het voorkomen
Tot op heden kan het Holt-Oram-syndroom niet worden voorkomen omdat de externe beïnvloedende factoren niet definitief zijn opgehelderd.
Follow-up
Omdat het Holt-Oram-syndroom een aangeboren ziekte is, kan het niet volledig worden genezen. Daarom, de maatregelen of opties voor nazorg zijn ook zeer beperkt, zodat de getroffen persoon primair afhankelijk is van vroege opsporing bij vervolgbehandeling. Als de patiënt of ouders kinderen willen hebben, genetische counseling moet worden verstrekt om herhaling van dit syndroom te voorkomen. De behandeling van het Holt-Oram-syndroom is vooral gericht op de behandeling van de hartafwijking. Het hartafwijking wordt operatief gecorrigeerd en de patiënt moet na de ingreep herstellen en rusten. Daarbij moet de patiënt zich onthouden van inspanning of lichamelijke activiteiten. Het is niet ongebruikelijk dat een fysiotherapeutische behandeling nodig is, hoewel veel van de oefeningen ook bij de patiënt thuis kunnen worden uitgevoerd. Lijders zijn soms afhankelijk van de hulp en steun van hun eigen familie en vrienden. Dit kan ook psychische stoornissen of voorkomen Depressie Verder een gezonde levensstijl met een gezonde dieet heeft een zeer positief effect op het beloop van het Holt-Oram-syndroom.
Wat u zelf kunt doen
Het Holt-Oram-syndroom kan niet worden voorkomen en kan evenmin met zelfhulp worden behandeld. Lijders aan dit syndroom zijn altijd afhankelijk van chirurgische ingrepen om de hartafwijkingen te behandelen om de levensverwachting van de patiënt te verlengen. Hoe eerder het syndroom wordt ontdekt, hoe groter de kans op een positief beloop van de ziekte. De andere misvormingen op het lichaam moeten ook operatief worden gecorrigeerd. Omdat veel getroffenen bij dit syndroom ook last hebben van psychische klachten of minderwaardigheidscomplexen, zijn zij afhankelijk van psychologische behandeling. Gesprekken met andere patiënten, de eigen ouders of vrienden kunnen echter het zelfvertrouwen van de patiënt versterken en daarmee de psychische klachten verlichten. Bovendien zijn sommige patiënten in het dagelijks leven afhankelijk van de hulp van hun medemens, waarbij hartelijke zorg een zeer positief effect heeft op het beloop van het Holt-Oram syndroom. Omdat de ziekte ook de interne organenzijn patiënten afhankelijk van regelmatige onderzoeken en controles bij verschillende artsen. Dit kan voorkomen nier problemen bijvoorbeeld. Getroffen kinderen moeten worden voorgelicht over de gevolgen en complicaties van de ziekte.
