Geschiedenis
Het verloop van de achillespees scheur wordt voornamelijk beïnvloed door de gekozen behandelmethode. Operatieve behandelmethoden kunnen vaker gepaard gaan met wond genezen aandoeningen en infecties in het operatiegebied. Met intensieve therapie gecombineerd met fysiotherapeutische training kan in de meeste gevallen het oorspronkelijke mobiliteits- en prestatievermogen van de pees worden teruggewonnen.
Verder is het doorslaggevend of de pees volledig gescheurd is of alleen gescheurd. Als het volledig gescheurd is, kan er onderscheid worden gemaakt of het samen met een stuk bot is afgescheurd of niet. Sinds het type achillespees schade bepaalt ook de therapie, deze factor is bepalend voor het beloop en de prognose van de ziekte.
Zeker voor topsporters kan vaak geen volledige prestatie meer worden behaald omdat de pees niet 100% terug kan naar zijn oorspronkelijke staat. Er blijft in ieder geval wat resterend littekenweefsel achter, wat het prestatieniveau bij topsport al kan verminderen. Het is belangrijk dat het achillespees traan wordt vroeg ontdekt en dienovereenkomstig behandeld. Anders kan het leiden tot blijvende functionele beperkingen met afname van de kuitspieren. Hetzelfde geldt voor mislukte operaties of andere ongeschikte therapeutische maatregelen.
Conservatieve therapie
Conservatieve therapie houdt in dat de Achillespeesruptuur wordt niet operatief behandeld, maar er worden andere methoden gebruikt om het te genezen. Conservatieve therapiemaatregelen worden vooral gebruikt bij alleen gescheurde pezen, maar ook bij oudere patiënten, die de pees nadien minder belasten. Deze maatregelen omvatten voornamelijk een tijdelijke immobilisatie van de getroffenen enkel in een speciaal gips cast of schoen.
Deze speciale schoenen zijn voorzien van een hielverhoging die de genezing van de gescheurde pees. Daarnaast kan de patiënt de voet in een vroeg stadium weer belasten dankzij de onverzettelijke speciale schoen. Na ongeveer 3 weken worden meestal aanvullende fysiotherapeutische maatregelen genomen om de mobiliteit van de achillespees, inclusief de onderste, te bevorderen en te herstellen. been en voet.
Deze therapie moet worden voortgezet totdat de oorspronkelijke functionaliteit is hersteld. Chirurgische therapie moet vaak worden overwogen, vooral bij jonge mensen die willen sporten en als er een grote afstand is tussen de uiteinden van de gescheurde achillespees. De bewerking kan worden uitgevoerd onder lokaal of algemeen anesthesie.
De gescheurde pees wordt tijdens de operatie blootgelegd en de vrije uiteinden worden met hechtingen aan elkaar vastgemaakt. Als de pees samen met een stuk van de calcaneus is afgescheurd, wordt het afgescheurde stuk bot weer op de calcaneus geschroefd. De pees wordt dus tegelijkertijd opnieuw bevestigd.
Als de pees ernstig versleten en poreus is, kan het nodig zijn om een peesplastische operatie te ondergaan. Hiervoor wordt op een andere locatie een stukje pees bij de patiënt verwijderd, dat dient om de beschadiging van de achillespees te overbruggen. Hiervoor wordt vaak de pees van de musculus plantaris longus gebruikt.
Het vervult geen enkele belangrijke functie en wordt bij de meeste patiënten gemaakt. Het voordeel van de chirurgische therapie ten opzichte van conservatieve maatregelen is dat de achillespees achteraf stabieler is en een hernieuwde ruptuur significant minder vaak voorkomt. Na chirurgische therapie moet de voet enkele weken worden geïmmobiliseerd.
Daarna kunnen fysiotherapeutische maatregelen worden genomen om de functionaliteit van de voet terug te krijgen. Als het Achillespeesruptuur niet wordt behandeld, kan dit leiden tot ernstig functieverlies. Binnen enkele maanden groeien de uiteinden van de pees weer samen tot een litteken, maar dit leidt tot een aanzienlijke verlenging van de pees door het littekenweefsel.
Dit veroorzaakt een functionele beperking van de kuitspier, omdat deze door de verlengde pees niet de optimale kracht kan ontwikkelen. Getroffen patiënten lijden aan een gebrek aan kracht in de enkel gewricht. In dit geval kunnen zelfs intensieve trainingsmaatregelen de volledige functionaliteit niet herstellen. Een vergelijkbaar symptoompatroon kan zich ontwikkelen als therapiemaatregelen mislukken. Daarom moet een ervaren arts worden geraadpleegd therapie van de achillespeesruptuur.
Alle artikelen in deze serie:
