Soorten erectie | Erectiestoornissen

Soorten erectie

In principe worden drie soorten erecties onderscheiden:

  • Reflexogene erectie: dit wordt bereikt door het genitale gebied en de bijbehorende zenuwverbindingen in het gebied van de onderste spinal cord.
  • Psychogene erectie: het wordt veroorzaakt door erotische stimulatie van de hersenen, bijvoorbeeld door gedachten of beelden. De impulsen hiervoor worden dus centraal aangestuurd in de hersenen en overgedragen via het parasympathische zenuwstelsel.
  • Nachtelijke erectie: het is praktisch automatisch, sinds de parasympathische zenuwstelsel is 's nachts het meest actief. Daarom, als er een nachtelijke erectie bestaat, een psychologisch veroorzaakt erectiele dysfunctie kan worden uitgesloten.

Om impotentie zo vroeg en effectief mogelijk te voorkomen, moet de algemene levensstijl dienovereenkomstig worden aangepast.

Risicofactoren zoals tabak, cholesterol (dierlijke vetten) en te veel suiker moet worden vermeden. Regelmatige lichamelijke activiteit is ook een verstandige preventieve maatregel tegen erectiele dysfunctie.Als een vaatziekte of suikerziekte mellitus al bestaat, moet worden gezorgd voor een goed gecontroleerde en verstandige medicamenteuze behandeling om impotentie als een langdurig gevolg van de ziekte te voorkomen. Een open partnerschap kan ook een positief effect hebben op het seksleven, waardoor psychologische triggers die door het partnerschap worden veroorzaakt, kunnen worden vermeden.

Prognose van erectiestoornissen

Het hangt af van het aantal en de ernst van de onderliggende factoren. Bovendien wordt de prognose beïnvloed door de vraag of de mogelijke onderliggende ziekte kan worden behandeld en hoe goed de patiënt reageert op de toegepaste therapie. Hoe eerder en effectiever het probleem wordt behandeld, hoe beter de prognose.

Dit is niet altijd gemakkelijk te bereiken, aangezien de meeste patiënten zich schamen voor hun potentieproblemen en daarom gemiddeld meer dan een jaar wachten voordat ze zelfs maar naar een dokter gaan. Erectiestoornissen is een ziekte bij mensen die even vaak voorkomt als verborgen is. Ondanks zijn frequentie is het onderwerp nog steeds een sociaal taboe.

Het treft vooral mannen boven de 50 jaar ernstig; mannen onder de 40 jaar hebben echter van tijd tot tijd ook potentieproblemen. Het is vaak gebaseerd op chronische ziekten die het metabolisme beïnvloeden, hormonen, het zenuwstelsel of vasculaire systeem. Een volwassen en goede diagnostiek op het gebied van urologie maakt een exacte bepaling van de trigger van erectiestoornissen mogelijk en legt de basis voor een efficiënte therapie met weinig bijwerkingen (zie: Therapie Erectiestoornissen).

Er zijn verschillende benaderingen die individueel kunnen worden aangepast aan de patiënt. Vooral de laatste jaren hebben veel nieuwe onderzoeksresultaten opgeleverd die de therapeutische effecten en het comfort van patiënten verder kunnen verbeteren. Een belangrijke, niet-invasieve en in veel gevallen geïndiceerde mogelijkheid voor de behandeling van erectiestoornissen is psychotherapie.

De mogelijkheden ervan worden echter vaak onderschat, vooral door mannen, en de methoden worden als tamelijk onaangenaam en beschamend gezien, waardoor het in populariteit achterloopt op door medicijnen of technisch ondersteunde therapie. De prognose van erectiestoornissen varieert van zeer goed in milde en gemakkelijk te behandelen gevallen tot vrij slecht in multifactoriële genese en ernstige onderliggende ziekten. Samenvattend kan worden gesteld dat om erectiestoornissen te voorkomen en beter te behandelen, de opleiding van zowel de mannelijke als de vrouwelijke samenleving over de verspreiding en ontwikkeling van potentieproblemen aanzienlijk moet worden verbeterd.