Functie
De schaambeentakken hebben verschillende functies in het bekken. Enerzijds vormen ze samen met andere anatomische structuren botten. De foramen obturator wordt bijvoorbeeld gevormd door de bovenste en onderste schaamstreek en zitbeen (Os ischi).
Schepen en zenuwen ren door deze grote opening in het bekken. Bovendien zijn de schaamtakken de oorsprong en aanhechting van verschillende structuren. Het foramen obturatorium wordt afgesloten door een membraan (Membrana obturatoria), dat is bevestigd aan de twee schaambeentakken.
Bijzonder opmerkelijk is de schaamstreek (Pecten ossis pubis) aan de bovenkant schaamstreek, waar een spier (Musculus pectineus) zijn oorsprong vindt. Andere spieren die in het bijzonder verantwoordelijk zijn voor het trekken van de dij up (adductoren) gebruiken ook de schaambeentakken als uitgangspunt. Een andere structuur die een aanhechtingspunt vertegenwoordigt, is de pubische tuberkel (tuberculum pubis). Dit is waar het inguinale ligament (Ligamentum inguinale) begint.
Ziekten van de schaambeentak
A schaamstreek breuk is een breuk van de schaamtak en kan worden onderverdeeld in een compleet en een incompleet bekkenring fractuur. Symptomen van een pubische ramus breuk zijn nogal niet-specifiek en worden beschreven als rug of onderrug pijn dat neemt toe met beweging. Zo'n breuk wordt gediagnosticeerd met behulp van een röntgenstraal of nog beter met een CT (computertomograaf).
Afhankelijk van het type bekkenring fractuur, de behandeling varieert. In een incompleet bekkenring fractuur, ofwel de bovenste of de onderste tak van de schaambeen is kapot. In dit geval moet de patiënt een paar dagen in bed blijven en innemen pijnstillers indien nodig.
De patiënt moet echter zo snel mogelijk opnieuw worden gemobiliseerd om secundaire ziekten zoals te voorkomen longontsteking. Het bekken kan worden gestabiliseerd door een speciale brede riem te dragen, die veel patiënten prettig vinden. Daarentegen treft een volledige bekkenringfractuur zowel de bovenste als de onderste schaambeen.
Onder bepaalde omstandigheden kunnen ook andere delen van het bekken worden beschadigd. In dit geval is chirurgische ingreep onvermijdelijk. Schaambeenontsteking (ostitis pubis, ook bekend als pubalgie) is een niet-infectieuze ontsteking van de schaamtak of omliggende structuren, zoals de symphysis pubica, de gehele schaambeen (os pubis) of aangrenzende spieren (adductoren, buikspieren). Deze ziekte komt vooral veel voor bij wedstrijdsporters die veel hardlopen (bijv tennis spelers, voetballers).
De oorzaak van een ontsteking van de schaambeentak is een blijvende overbelasting. Vaak beschreven symptomen zijn pijn zowel bij het lopen en traplopen als bij het staan erop been. Vaak de pijn is gelokaliseerd, maar kan ook uitstralen in de lies of lager buikspieren.
Dit grapgevoel wordt versterkt wanneer de arts een palpatie (palpatie) uitvoert. Een ontsteking van het schaambeen of een tak van het schaambeen wordt voornamelijk conservatief behandeld. De patiënt krijgt ontstekingsremmende geneesmiddelen (antireumatische geneesmiddelen) en fysiotherapie voorgeschreven.
Deze moeten verschillende spiergroepen rekken en versterken bekkenbodem spieren. Een onderbreking van het sporten wordt ook aanbevolen om de plaats van de ontsteking te sparen, maar stuit vaak op weerstand van de patiënt. Pijn in de schaamstreek is een niet-specifiek symptoom en kan verschillende oorzaken hebben.
De patienten medische geschiedenis moet worden genomen om meer te weten te komen over de symptomen. Bovendien zal de arts een palpatieonderzoek uitvoeren. Tegenwoordig worden beeldvormende procedures zoals röntgenfoto's en computertomografie vaak gebruikt om een duidelijke diagnose te stellen.
Er zijn veel redenen voor pijn in het schaambeen tak en kan variëren van een breuk tot een ontsteking. Breuken komen vaker voor bij oudere patiënten en kunnen worden veroorzaakt door een val. Vaak beschrijven getroffen personen deze pijn als een diepte pijn in de rug dat reikt tot aan de stuitbeen.
Ontsteking in het gebied van de schaambeentak komt vooral voor bij wedstrijdsporters die worden blootgesteld aan hoge mechanische bekkenbelasting. Deze pijn straalt af en toe uit in de lies of zelfs lager buikspieren.
