Frambösie is een nonvenereal besmettelijke ziekte van tropische landen veroorzaakt door de bacterie Treponema pertenue. De ziekte, die erdoor besmettelijk is huid contact, is een van de treponematosen en is gemakkelijk te behandelen antibiotica Indien onbehandeld, de huid ziekte ontwikkelt zich in vier stadia, te beginnen met framboos-achtige papels en leidend tot vernietiging van de botten en gewrichten over een periode van doorgaans meer dan tien jaar in de vierde fase.
Wat is Frambösie?
Frambösie is een niet-venerisch middel huid ziekte van tropische landen die besmettelijk is via huidcontact en druppel infectie en, zoals venerisch en niet-venerisch syphilis, behoort tot de treponematosen. De naam Frambösie is afgeleid van het Franse Framboise voor framboos, omdat de ziekte in het eerste stadium merkbaar is door framboosachtige papels op de huid. Veel andere namen, zoals Framboesia tropica of frambozenepidemie, worden als synoniemen voor de ziekte gebruikt. De ziekteverwekker, de bacterie Treponema, behoort tot de spirocheten. Ze zijn dun, spiraalvormig, gramnegatief bacteriën die zich actief kunnen verplaatsen via interne flagellen. De belangrijkste distributie gebied van Frambösie is vochtige tropische landen van Zuidoost-Azië, Afrika en Latijns-Amerika. Typisch, de ziekte vordert - onbehandeld - in vier fasen, waarbij de derde fase, die vijf tot tien jaar kan duren, symptoomvrij is en de misleidende indruk kan wekken dat de chronische ziekte is overwonnen.
Oorzaken
De veroorzaker van de chronische huidziekte Frambösie is de bacterie Treponema pertenue, die vooral houdt van warme en vochtige tropische klimaten. Infectie vindt voornamelijk plaats door huidcontact en uitstrijkjes. In uitzonderlijke gevallen kunnen infecties door insectenbeten zouden ook voorkomen. De huiselijke opsluiting die vaak wordt aangetroffen in tropische vochtige gebieden onder de plattelandsbevolking, in combinatie met onvoldoende hygiënische omstandigheden, verhoogt het risico op infectie. In regio's waar Frambösie endemisch is, raken de meeste mensen besmet jeugd.
Symptomen, klachten en tekenen
Frambösia heeft een incubatietijd van drie tot vier weken en presenteert zich doorgaans met een of meer 'framboosachtige' papels op de huid, bij voorkeur op de onderste been Bij vrouwen die borstvoeding geven, ontwikkelen dergelijke papels zich ook op de borst. De jeukende en huilende papels zijn pijnloos, maar veroorzaken zwelling van de 'verantwoordelijke' weefselvocht knooppunten. De papels genezen weer - zelfs als ze niet worden behandeld - en na een paar weken ontwikkelen zich nieuwe papels. In deze tweede fase, ook wel secundaire fase genoemd, worden vooral handpalmen en voetzolen aangetast. Deze nieuwe papels verdwijnen ook na enige tijd en worden gevolgd door een derde, bedrieglijke slapende fase, die gedurende vijf tot tien jaar vrij is van symptomen. Pas dan verschijnt de vierde of tertiaire fase. De term tertiaire fase houdt in dat de lange symptoomloze fase niet als een aparte fase wordt geteld. Tijdens de tertiaire fase treden veranderingen op in de botten en gewrichten Er ontstaan huidknobbeltjes die rubberachtig aanvoelen, en dat is zo ontsteking van de botten en periosteum. Skeletveranderingen en de zogenaamde gangosa, een visueel ontsierende hermodellering van de nasopharynx, lijken bijzonder ernstig.
Diagnose
Een eerste diagnose wordt gesteld op basis van de geschiedenis van de patiënt en de opvallende uiterlijke tekenen die gepaard gaan met frambosia. Morfologische differentiatie tussen de verschillende vier Treponema waarvan bekend is dat ze pathogeen zijn, is zeer bewerkelijk en niet altijd betrouwbaar. De symptomatische symptomen van de ziekte zouden voldoende moeten zijn voor een diagnose die als zeker wordt beschouwd, vooral omdat behandeling mogelijk zou zijn met minder algehele inspanning dan een laboratoriumgebaseerde diagnose. Het verloop van de ziekte kan worden onderverdeeld in vier fasen of drie fasen, zoals hierboven beschreven, waarbij de laatste fase vijf tot tien jaar na de eerste infectie begint.
Complicaties
Als Frambrosis niet wordt behandeld, kan dit leiden tot ernstige complicaties en schade aan de botten en gewrichten Deze schade treedt meestal pas na meerdere jaren op en is niet direct zichtbaar. Bij frambosia verschijnen papels na ongeveer vier weken op de huid van de patiënt. Vanwege de relatief lange incubatietijd kan Frambösie pas relatief laat door een arts worden ontdekt. De papels blijven zich verspreiden over de handen en voeten en verdwijnen meestal na korte tijd. Aanvankelijk treden er geen complicaties op. Frambösie wordt echter na ongeveer vijf jaar weer merkbaar. Er verschijnen sterke knobbeltjes op de huid en de botten raken ontstoken. Dit leidt tot ernstige pijn bij de meeste patiënten. Een normaal leven van alledag is niet meer mogelijk dankzij de Frambösie. Het skelet verandert en de getroffen personen worden misvormd door misvormingen op de neus- De behandeling kan worden gedaan door toe te voegen penicilline en bestrijdt Frambösie als hij vroeg wordt behandeld. Als Frambösie pas in de laatste fase wordt gedetecteerd, zijn er meestal geen resultaten voor genezing en overlijden. De levensverwachting wordt verlaagd door Frambösie.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Bij frambosia moet er altijd behandeling plaatsvinden. Er is geen zelfgenezing en meestal een verergering van de symptomen als de ziekte niet wordt behandeld. Bij de vorming van papels op de huid moet een arts worden geraadpleegd. Deze krijgen een roodachtige kleur en kunnen ook last hebben van jeuk. Bovendien kan zwelling ook op frambosie duiden en moet deze worden onderzocht. De papels zelf kunnen zonder behandeling verdwijnen, maar verschijnen meestal na een paar weken weer. In het verdere verloop wijzen ook ontstekingen bij de knobbeltjes naar de Frambösie. Deze laten zich meestal voelen door zeer sterke botscherven, die door een arts moeten worden onderzocht. De eerste diagnose wordt gesteld door de dermatoloog of door de huisarts. Voor verdere behandeling zijn patiënten afhankelijk van inname antibiotica om de symptomen van de ziekte te verlichten. In de meeste gevallen is er een positief verloop van de ziekte en kan de ziekte goed worden beperkt.
Behandeling en therapie
Zoals hierboven vermeld, de chronische besmettelijke ziekte komt uitsluitend voor in warme en vochtige tropische streken, waar de plattelandsbevolking vaak onder onvoldoende hygiënische omstandigheden moet leven en doorgaans over zeer beperkte financiële middelen beschikt. De standaardbehandeling, die effectief is gebleken, is een enkele behandeling intramusculaire injectie of penicilline Dit verminderde de ziekte aanzienlijk binnen de WHO-campagnes in de jaren vijftig en zestig, en in de jaren die volgden viel het uit het oog, totdat het nu weer in opkomst is. In een kleine studie uitgevoerd door de Universiteit van Barcelona in 1950/1960 in Papoea-Nieuw-Guinea bij meer dan 2013 zieke kinderen, werd aangetoond dat het effect tussen een enkele injectie met penicilline verschilde niet van een enkele mondelinge administratie van de antibioticum azithromycin In de "penicillinegroep" werden 105 van de 113 patiënten genezen en in de "azithromycin groep ”106 van de 110 patiënten werden genezen. Dit zou kunnen betekenen dat in de toekomst breed opgezette kosteneffectieve behandelingen met de antibioticum azithromycin zou de wijdverbreide controle over de ziekte kunnen herstellen of zelfs helemaal kunnen overwinnen.
Vooruitzichten en prognose
Dankzij goed ontwikkelde en moderne medische opties heeft Frambösia een gunstige prognose. Met vroege diagnose en snelle start van de behandeling treedt volledig herstel van de patiënt op. De veroorzaker van de ziekte kan worden gedood door medicatie toe te dienen. Het wordt vervolgens uit het lichaam verwijderd. De getroffen persoon ervaart een verbetering in volksgezondheid kort na de start van therapie en wordt geacht te zijn hersteld na een paar weken van het genezingsproces. Als er geen schade aan de botstructuur is opgetreden, is er geen secundaire schade als gevolg van Frambösie te verwachten. Indien onbehandeld, kan de bacterie zich ongehinderd in het organisme blijven verspreiden. Bij deze patiënten verslechtert de prognose. Er is een geleidelijke toename van huidletsels en zwelling. In een vergevorderd stadium van de ziekte treden klachten aan de botten en gewrichten op. Als de getroffen persoon geen gebruik maakt van de behandeling, zelfs niet na enkele weken of maanden, treedt een blijvende beschadiging van het skelet op. Ontstekingen ontwikkelen zich, de immuunsysteem is over het algemeen verzwakt, en dat van de patiënt volksgezondheid geleidelijk verslechtert. er treden visuele veranderingen in het gezicht op die onherstelbaar zijn. Bestaande pijn neemt toe in intensiteit en verhindert deelname aan het gebruikelijke dagelijkse leven. Psychische problemen en een drastische afname van het welzijn zijn te verwachten.
het voorkomen
Het extreem lange beloop van onbehandelde frambosia betekent dat patiënten een constante bron van infectie zijn, van waaruit mensen in de directe omgeving - vooral kinderen - de ziekte kunnen oplopen. Als preventieve maatregel, die een beetje tegen infectie kan beschermen, is het in acht nemen van een minimum aan hygiëne. Kleine en grote verwondingen aan de huid, die de bacteriën kunnen gebruiken als toegangspoort, zijn bijzonder vatbaar voor infectie. De beste preventie zou zijn als de besmette personen kunnen worden behandeld met de juiste antibioticum penicilline of azithromycine. Dit zou niet alleen de zieke genezen, maar ook beschermen tegen herinfectie door de bronnen van infectie te elimineren.
Follow-up
Bij frambosia zijn de mogelijkheden voor nazorg ernstig beperkt. De focus ligt op de medische behandeling van deze ziekte door een arts, aangezien zelfgenezing niet kan plaatsvinden. Om deze reden is een vroege diagnose met vroege behandeling erg belangrijk om verdere complicaties te voorkomen en vroegtijdige dood van de getroffen persoon te voorkomen. In de meeste gevallen wordt Frambösie behandeld met medicijnen, meestal met behulp van antibiotica In dit geval moet de getroffen persoon ervoor zorgen dat de antibiotica correct en regelmatig worden ingenomen en de instructies van de arts opvolgen. Verder alcohol mag niet samen met de antibiotica worden ingenomen, omdat alcohol het effect van de medicatie kan verzwakken. Verder maatregelen van nazorg is niet nodig als de ziekte tijdig door middel van medicatie wordt genezen. In dit geval, als de genezing is voltooid, wordt de levensverwachting van de getroffen persoon ook niet verminderd. Tijdens de behandeling mag de patiënt zich niet onnodig inspannen en moet hij voor zijn lichaam zorgen. Een gezonde levensstijl met een evenwichtige dieet kan een positief effect hebben op het verdere verloop van de ziekte.
Wat u zelf kunt doen
Frambösie is erg besmettelijk. Als een infectie wordt vermoed, moet u onmiddellijk een arts raadplegen. In de regel is de ziekte dan gemakkelijk te behandelen met een antibioticum. Educatie en naleving van hygiëne maatregelen zijn essentieel en voorkomen verdere verspreiding. Er zijn een paar dingen die u zelf kunt doen om het leven met deze ziekte een beetje gemakkelijker te maken. Een algemeen gezond dieet, sporten in de frisse lucht en spanning management versterken de immuunsysteem en dus de afweer, die dan kan bijdragen aan een betere volksgezondheid Helaas kan zelfgenezing niet plaatsvinden; Integendeel, de symptomen worden alleen maar erger en de infectie blijft zich verspreiden. Vanwege de lange incubatietijd is het raadzaam om bij verdenking al getest te worden en lichamelijk contact gedurende deze tijd te vermijden. Na inname van het antibioticum wordt meestal een snelle genezing bereikt, zonder dat flankeren nodig is maatregelen Als de ziekte gevorderd is, hangt het af van de mate van secundaire ziekte en de bijbehorende beperkingen om te bepalen wat het dagelijks leven zou vergemakkelijken. Omdat besmettelijke ziekte verspreidt zich meestal in arme regio's, het aanbod aan opties is zeer beperkt.
