Een van de belangrijkste functies van de strottehoofd slikt. De strotklep is de belangrijkste speler in dit proces, dat essentieel is om te overleven - zonder dit zou geen voedselopname mogelijk zijn. Een complex samenspel geleid door zenuwen zorgt ervoor dat voedingsstoffen aan het lichaam kunnen worden afgegeven.
Wat is de strotklep?
Het strottenhoofd strotklep (lat. de strotklep) is een onderdeel van de strottehoofd (Lat. strottehoofd Naast de cricoid kraakbeen en het schildkraakbeen, de epiglottis vertegenwoordigt het derde van de drie belangrijkste kraakbeenderen van het strottenhoofd. Het is dus een essentieel onderdeel van het menselijke ademhalingssysteem. Het is ervoor verantwoordelijk dat tijdens het eten en drinken geen vloeibaar of vast voedsel in de luchtpijp kan komen. Als dit toch gebeurt, slikt de persoon. Storingen zijn onaangenaam en kunnen in het ergste geval levensbedreigend zijn. Aangezien de volwassen mens ongeveer tweeduizend keer per dag slikt, is het essentieel dat het slikproces soepel verloopt. Tijdens het slikproces ook niet ademhaling noch spreken is mogelijk - en omgekeerd geldt hetzelfde.
Anatomie en structuur
De epiglottis is een kraakbeenachtige plaat. Het bevindt zich direct boven de luchtpijp en is bedekt met slijmvlies Het is aan de binnenkant van de Adams appel (de schildklier kraakbeen) door een ligament. De anatomische componenten zijn een steel (lat. Petiolus epiglotticus) en een lichaam. In tegenstelling tot de rest van het strottenhoofd, dat voornamelijk is bekleed met long slijmvlies, de larynx epiglottis is bedekt met het slijmvlies dat ook wordt aangetroffen in de mond Oppervlakte. Tijdens het slikken wordt het strottenhoofd naar voren geduwd en sluit de strotklep de luchtpijp door de entree Dit proces is passief; bewuste controle is niet mogelijk. Maar de strotklep is niet alleen verantwoordelijk voor het sluiten van de luchtpijp. Het ligt ook tijdens de slokdarm over de slokdarm ademhaling Om ervoor te zorgen dat de epiglottis zijn taken kan uitvoeren, wordt deze bestuurd door zenuwen in de slijmvlies De negende en tiende schedel zenuwen zijn verantwoordelijk voor het slikmechanisme. De hoesten en kokhalsreflex zijn natuurlijk ook te wijten aan neurale afferenten.
Functie en taken
Slikken is een proces in het menselijk lichaam dat bijzonder complex is. Zodra een persoon slikt, ontstaat er een congestie in de keelholte. De kruising van de luchtpijp en de slokdarm moet elke keer gecontroleerd en vrij gehouden worden. Dit werkt automatisch dankzij de intelligente interactie van de betrokken zenuwen en de larynxkap. De larynxkap sluit de luchtpijp af, het voedselpulp wordt in de slokdarm getransporteerd en na inslikken wordt de luchtpijp weer geopend. Wanneer het pad naar de luchtpijp is geblokkeerd, inademing of uitademing is niet mogelijk. Spreken is ook niet mogelijk want slikken sluit ook de stembanden Iedereen die toch probeert te slikken en tegelijkertijd te spreken, weet wat er gebeurt. De kleinste stukjes eten en drinken worden meteen weer met een heftige aanval opgehoest. Slechts zeer zelden wordt op deze reflex niet vertrouwd. Het feit dat grotere hoeveelheden voedsel (of braaksel) de luchtwegen gebeurt bij bewusteloze mensen, in alcoholische toestand, bij kleine kinderen of in het geval van anesthesie Als dit het geval is, kan dat leiden te gevaarlijk longontsteking en, in het ergste geval, de dood door verstikking.
Ziekten
Chronische dysfagie is een voorwaarde mensen die lijden aan neurologische aandoeningen. Wanneer een zenuwkanaal wordt verstoord of defect raakt, raakt het hele proces ongeorganiseerd. Slik- en hoestbuien zijn aan de orde van de dag. Een ontstekingsziekte van de strotklep is ook bekend. Het treft vaak kinderen (voorschoolse leeftijd), maar volwassenen kunnen het ook oplopen. Vanwege de beschikbaarheid van medicatie, epiglottitis komt tegenwoordig vrij zelden voor en is goed te behandelen antibiotica als het op tijd wordt gedetecteerd. Dit zorgt ervoor dat het geneest zonder enige gevolgen. Oorzaken van de infectie zijn bacteriën"Haemophilus influenzae”En meer zelden pneumokokken. Symptomen van epiglottitis zijn een gevoel van vreemd lichaam bij het slikken, bovendien treedt kortademigheid zeer snel op, omdat het strottenhoofd opzwelt. Als kinderen hebben epiglottitis, weigeren ze vaak te gaan liggen omdat het hun ademhaling bemoeilijkt. Er wordt verlichting geboden als ze voorovergebogen kunnen zitten en op hun armen kunnen steunen. Verhoogde speekselvloed en koorts zijn ook symptomen van epiglottitis. Naar het ziekenhuis gaan is onvermijdelijk als epiglottitis wordt vermoed. De ziekte kan acuut levensbedreigend worden als de luchtwegen volledig sluiten. Als er gevaar voor verstikking bestaat, heeft de arts geen andere keuze dan te intuberen of een tracheotomie herstellen ademhaling. Kanker kan ook de larynx epiglottis aantasten. Zogenaamd supraglottisch carcinoom verspreidt zich vanuit de pocketplooien en epiglottis. Dergelijke plaveiselcelcarcinomen (de kanker zijn oorsprong in de cellen langs de binnenkant van het strottenhoofd) beïnvloeden eerst het strottenhoofd en dan groeien in de omgeving nek zakdoek. Zodra het weefselvocht knooppunten worden beïnvloed, therapie wordt steeds moeilijker. Zoals bij elk kankeris het succes van de behandeling afhankelijk van het moment waarop de diagnose is gesteld. Afhankelijk van de bevindingen maakt de behandelende arts gebruik van chemotherapie, bestraling of operatie voor therapie.
Typische en veel voorkomende larynxaandoeningen
- keelontsteking
- Larynxkanker
- Laryngeale verlamming
- Epiglottitis (ontsteking van de epiglottis)
