Pijn na de schijfoperatie | Hernia-operatie

Pijn na de schijfoperatie

Het voorkomen van pijn na een operatie is niet primair zorgwekkend, maar tot op zekere hoogte normaal. Elke chirurgische ingreep is een zware belasting voor het lichaam. Afhankelijk van de duur en positionering van het lichaam tijdens de operatie, pijn wordt vaak veroorzaakt door spierspanning.

Pijn in het gebied van het chirurgische litteken is ook tot op zekere hoogte onschadelijk, omdat de huid en het omliggende weefsel door de incisie zijn beschadigd en daarna moeten regenereren. Dit gebied is kort na de operatie geïrriteerd, gevoelig en kan daarom ook pijn doen. Pijn in het littekengebied kan echter ook worden veroorzaakt door een ontsteking van de wond, die onmiddellijk moet worden behandeld.

De spinale zenuw, die werd ontlast door de schijfoperatie, heeft ook een bepaalde regeneratietijd nodig. Dit verklaart waarom de pijn veroorzaakt door de hernia niet direct na de operatie verdwijnt, maar met de dag afneemt. Een andere oorzaak van pijn na een herniaoperatie is littekenvorming.

De pijn die hierdoor ontstaat kan direct na de operatie optreden of pas in het verdere verloop ontstaan. Littekenweefsel vormt zich in de zenuwwortel gebied, wat kan leiden tot zenuwirritatie. In dit geval klagen patiënten vaak over uitstralende pijn in de benen.

Naast littekenweefsel, bloeding of ontsteking bij de geopereerd zenuwwortel gebied kan ook pijn veroorzaken. Hier is het essentieel om snel passende tegenmaatregelen te nemen. Mogelijk kan een materiële intolerantie optreden als algemeen operatierisico, dat gepaard gaat met pijn na de operatie.

Na uitsluiting van alle andere mogelijke oorzaken van pijn, moet rekening worden gehouden met het mislukken van de operatie. Enerzijds is het mogelijk dat ondanks de chirurgische ingreep het oorzakelijk probleem, de hernia, niet is verwijderd. Anderzijds, zenuwen of omliggende structuren zijn mogelijk aangetast, wat nu de pijn veroorzaakt.

Een laatste reden voor pijn na een herniaoperatie is het zogenaamde "post-nucleotomiesyndroom". Dit is een therapieresistente en vaak chronische pijn na een herniaoperatie. De oorzaken zijn variabel en moeten afzonderlijk worden opgehelderd.

A brandend en het opwindende pijnkarakter kan een aanwijzing zijn voor de aanwezigheid van een dergelijk syndroom. Bovendien is pijn in de context van een post-discectomiesyndroom bewegingsafhankelijk en gaat vaak gepaard met extra ongemak, zoals tintelingen en gevoelloosheid. Ongeacht de oorzaak van de pijn na een herniaoperatie, moet bij langdurige pijn dringend een arts worden geraadpleegd. Een tijdige follow-up heeft therapeutische en prognostische relevantie.

Revalidatie na een hernia-operatie

Revalidatie is van groot belang na de operatie van de hernia. De patiënt moet leren zijn bewegingen en houding aan te passen aan de nieuwe situatie. Bij revalidatie, fysiotherapie, spieropbouw, houdingsoefeningen en stretching versterk de spieren van de wervelkolom en de rest van het lichaam.

Op deze manier dient de patiënt snel te herstellen na de operatie en dienen toekomstige klachten te worden voorkomen. Dankzij de microchirurgische ingrepen van vandaag kan de revalidatie vaak al in de eerste week na de operatie worden gestart. De duur en het type revalidatie is afhankelijk van de voorwaarde en ernst van de symptomen.

De duur van de revalidatie kan tussen de 3 en 8 weken zijn. Er is de mogelijkheid van een poliklinische, semi-intramurale of intramurale revalidatie. Afhankelijk van de kostendrager zijn de kosten hiervoor niet volledig gedekt en moet er een eigen bijdrage worden verwacht.

De kostendrager kan de volksgezondheid verzekering, maar ook de pensioenverzekering. Bij patiënten die na revalidatie de neiging zouden kunnen hebben om weer aan het werk te gaan, treedt het pensioenverzekeringsfonds vaak op als kostendrager, aangezien de patiënt zal blijven betalen aan het pensioenverzekeringsfonds wanneer zijn of haar arbeidsvermogen is hersteld. De aanvraag voor revalidatie wordt gedaan door de patiënt samen met zijn behandelende specialist of huisarts.

In ernstige gevallen kan de wijkarts een vervolgbehandeling aanvragen. Dit is bedoeld om de patiënt weer in het fysieke te brengen voorwaarde zelfstandig thuis wonen en vervolgens naar de aangevraagde revalidatie gaan. Naast medische revalidatie kan ook beroepsrevalidatie relevant zijn. Hier wordt de patiënt weer op zijn werkplek geïntroduceerd of omgeschoold als hij zijn oorspronkelijke beroep niet meer kan uitoefenen.