Enterokokken spelen een belangrijke rol in de darmflora en dienovereenkomstig in de immuunsysteem Nochtans, nosocomiaal (in het ziekenhuis verworven) infectieziekten zijn in veel gevallen herleidbaar tot enterokokkenstammen.
Wat zijn enterokokken?
Enterococci is de naam die wordt gegeven aan een apart geslacht van grampositief melkzuur bacteriën met een bolvormige (coccoïde) morfologie die behoort tot de Streptococcaceae-familie. Microscopisch vormen ze meestal korte ketens of zijn ze in paren gerangschikt. Enterococci, met name de stammen Enterococcus faecalis en Enterococcus faecium, worden fysiologisch aangetroffen in de darmflora van mens en dier, waarvan wordt aangenomen dat ze een ondersteunende rol spelen bij de spijsvertering. Enterokokken kunnen het urogenitale kanaal (urinewegen en geslachtsorganen) infecteren via een uitstrijkje en urineweginfecties veroorzaken en ontsteking van de eileiders Over het algemeen worden de enterokokkenstammen Enterococcus durans, Enterococcus avium, Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium, Enterococcus gallinarum en Enterococcus solitarius gedifferentieerd als de belangrijkste vertegenwoordigers van de meer dan 30 bekende soorten.
Betekenis en functie
De gezonde darmflora wordt gekoloniseerd door maximaal 200 darmen bacteriën en evenveel schimmels die elkaar binnen houden evenwicht zodat er geen pathogene kolonisatie kan plaatsvinden. De darmflora speelt dan ook een ondersteunende rol voor de immuunsysteem en reguleert ook de synthese van essentieel vitaminen Van bijzonder fysiologisch belang voor het spijsverteringsstelsel zijn de stammen Enterococcus faecalis en Enterococcus faecium, die door hun weerstand (ongevoeligheid voor hoge en lage pH en voor gal Enterococcus-soorten zoals Enterococcus faecalis en Enterococcus faecium worden bovendien niet alleen in de darmflora aangetroffen, maar ook in moedermelk. Dientengevolge, de spijsverteringskanaal van het zogende kind krijgt postnataal fysiologisch belangrijke micro-organismen en kan geleidelijk een gezonde darmflora opbouwen, die tegelijkertijd het organisme van het kind beschermt tegen pathogene kiemen Enterokokken zorgen ook voor een zure omgeving in hun omgeving, wat op zijn beurt de groei van een groot aantal pathogene kiemen die een hogere pH-waarde vereisen voor celdeling. Door deze positieve eigenschappen worden enterokokken gebruikt in zuivelproducten zoals yoghurt, geitenkaas, rauwe worst of camemberts als probiotische fermentatiemiddelen om te beschermen tegen pathogene micro-organismen en om de darmflora op te bouwen. Vooral het volgen antibioticum therapieën, waarbij niet alleen de infectie veroorzakende bacteriën maar ook de fysiologisch belangrijke bacteriën van de darmflora worden gedood, enterokokken kunnen zo gebruikt worden probiotica (vooral Enterococcus faecalis) profylactisch om tegen te beschermen diarree en dus tegen verhoogd vochtverlies.
Ziekten
Maar als facultatief pathogenen, enterokokken kunnen ongemak en infectie veroorzaken wanneer ze de darm verlaten met daaropvolgende kolonisatie van aangrenzende structuren. Enterococcus faecalis en Enterococcus faecium zijn betrokken bij een aantal nosocomiaal gerelateerde ziekten. In het bijzonder urineweginfecties, septische infecties, endo- en buikvliesontsteking (ontsteking van de binnenbekleding van de hart- en buikvlies) evenals intra-abdominale abcessen, wondinfecties en katheter-gerelateerde infecties zijn in deze context prominent aanwezig. Urineweginfecties zijn in de meeste gevallen het gevolg van bacteriële kolonisatie van de urinewegen. Dit geldt met name voor vrouwen, aangezien de urethrale en darmopeningen bij vrouwen relatief dicht bij elkaar liggen. Bovendien vanwege de kortere urinebuis, lopen vrouwen een verhoogd risico op verspreiding van de infectie naar de urinewegen blaas (cystitis In het bijzonder mensen met een verzwakte immuunsysteem als gevolg van HIV-infectie, chemotherapeutisch, antibacterieel en / of immunosuppressief therapie, evenals degenen met een onderliggende ziekte met een ernstig beloop of die een hart- of thoraxoperatie hebben ondergaan, een verhoogd risico hebben op het oplopen van nosocomiale enterokokkeninfecties. endocarditis en ongeveer 30 procent van de septische infecties bij volwassenen kan worden toegeschreven aan enterokokken, terwijl acute urineweginfecties in 10 tot 20 procent van de gevallen worden geassocieerd met enterokokken. In het bijzonder infecties met de zogenaamde vancomycine-resistente enterokokken (VRE) kunnen dodelijk zijn kanker patiënten ontvangen chemotherapie. Vancomycine-resistente enterokokken zijn ook de meest voorkomende oorzaak van volgende bacteriëmie antibioticum behandeling. In zeldzame gevallen kunnen voornamelijk de stammen Enterococcus faecalis en Enterococcus faecium (ventilator-geassocieerde) enterokokken veroorzaken. longontsteking, een longontsteking met een overwegend subacuut beloop. Bovendien zijn enterokokken vaak betrokken bij menginfecties zoals cholecystitis (galblaas ontsteking).
