Wanneer moet ik naar een dokter gaan? | Hoe abnormaal gedrag bij de baby te herkennen

Wanneer moet ik naar een dokter gaan?

Kinderachtig gedrag, waar ouders zich grote zorgen over maken, is in principe altijd een indicatie voor een bezoek aan de dokter. Medische opheldering en therapie is echter vooral van belang voor baby's bij acute ziekten, die zich aanvankelijk manifesteren in de reeds beschreven symptomen. Voor gedragsproblemen als zodanig is medische behandeling op zijn vroegst in de zuigelingentijd geïndiceerd, mogelijk op schoolleeftijd.

Zijn er tests voor gedragsproblemen bij de baby?

Zelfs bij oudere kinderen is de diagnose van een gedragsstoornis buitengewoon moeilijk omdat er geen test is die als sluitend kan worden beschouwd. Een reden hiervoor is dat de definitie van abnormaal gedrag vaak onduidelijk is en alleen kan worden vastgesteld als alle andere mogelijke oorzaken zijn uitgesloten. Daarom is er zelfs voor oudere kinderen geen duidelijke test, maar eerder een testbatterij die het vermoeden van abnormaal gedrag bevestigt of verwerpt.

Bijgevolg kan een dergelijke test niet bestaan ​​voor baby's van wie het gedrag nog ongedifferentieerder is en waarvan de mogelijke symptomen nog onspecifieker zijn. Als er echter een vermoeden bestaat van gedragsproblemen, worden tests voor de algemene ontwikkeling van de baby gebruikt. Hiermee kunnen echter alleen conclusies worden getrokken over het welzijn van het kind zonder in detail te kijken naar mogelijke oorzaken voor vertragingen.

Helpt osteopathie?

Osteopathie, een handmatige diagnostische en behandelingsprocedure, wordt aangeboden voor oudere kinderen met gedragsproblemen en kan ook worden toegepast op baby's. Het voordeel van deze therapie is niet duidelijk bewezen. Hier is de vuistregel: goed is wat goed doet - dus als de baby duidelijk beter is na de behandeling, osteopathie Is een nuttig aanvullen naar conventionele geneeskunde voor bijna alle problemen. Het is echter geen vervanging van de behandeling door een arts.

Wat kan ik zelf doen?

Er is nu verschillende keren gesuggereerd dat een arts gedragsproblemen bij de baby niet duidelijk kan identificeren of behandelen. Dus wat kunnen ouders zelf doen als ze merken dat het niet goed met hun kind gaat? De belangrijkste principes hier zijn liefde, geduld en begrip, ongeacht de psychische stoornis.

Het belangrijkste is tenslotte dat de baby zich goed voelt, anders wordt elk mogelijk probleem erger. Meer specifieke hulp kan worden geboden door ervaren ouders die kinderen met gedragsproblemen opvoeden. Door het grote aantal kinderen dat gedragsproblemen vertoont, zijn getroffen ouders in bijna elke kennissenkring te vinden.

Het internet biedt in overvloed forums over dit onderwerp, en de ernst van de website moet worden gecontroleerd. Sommige baby's hebben bijvoorbeeld baat bij een strikt gereguleerde dagelijkse routine, anderen bij een bijzonder hoge mate van aandacht en activiteit, maar weer anderen zijn te veel aandacht gewend en worden pas gedragsmatig opvallend als ze zich verwaarloosd voelen. De uitwisseling met anderen levert hiervoor ideeën op, die vervolgens kunnen worden uitgeprobeerd. Niemand kent het kind immers zo goed als zijn eigen ouders.