Echinacea, ook bekend als echinacea, is een medicinale plant die zowel in de empirische geneeskunde als in de moderne geneeskunde wordt gebruikt. Het is vooral bekend om zijn immuunstimulerende effecten.
Voorkomen en teelt van echinacea
Pas in 1959 op het Internationale Botanische Congres werd de naam genoemd Echinacea werd universeel. Als medicinale plant wordt in Duitsland voornamelijk gebruikt Echinacea purpurea, de paarse of rode zonnehoed. Het behoort tot de samengestelde familie (Asteraceae) en komt oorspronkelijk uit de centrale en oostelijke delen van Noord-Amerika. De naam Echinacea is afgeleid van het Griekse "echinos" voor egel. Echinacea dankt deze naam aan zijn stekelige vruchtdragende basis, aangezien de roodachtig paarse bladeren op de bloeiwijze bases zien eruit als kleine egelstekels. Tot 300 buisvormige bloemen, ook paars, zitten op de bloemenmanden. Echinacea-planten zijn zeer kruidachtige planten die dat kunnen groeien tot 140 cm hoog. Hun lancetvormige, donkergroene bladeren zijn gesteeld en ruw behaard. De bloeitijd is van begin augustus tot oktober.
Effect en gebruik
Echinacea is rijk aan vitaminen en mineralen De plant wordt dus beschouwd als een bron van niacine, ijzer, magnesium, selenium, silicium en zink De belangrijkste actieve ingrediënten zijn echter alkylamiden, cafeïnezuurderivaten, polysacchariden en etherische oliën. Echinacea is een zogenaamde immuunstimulator. Het verhoogt het aantal leukocyten, wit bloed cellen, en stimuleert ook de proliferatie van milt cellen. Echinacea zorgt voor de activering van fagocyten, vooral de zogenaamde neutrofielen granulocyten Ze maken deel uit van de niet-specifieke verdediging van de immuunsysteem en zijn verantwoordelijk voor het vernietigen en verwijderen pathogenen zoals bacteriën Het kruid heeft ook een positieve invloed op de T-helpercellen. Deze cellen zijn nodig zodat pathogenen kan snel worden herkend en bestreden. De zonnehoed heeft dus een stimulerend effect op de immuunsysteem en wordt beschouwd als een sterke helper tegen immuunproblemen. Daarnaast worden antibacteriële en antivirale effecten ook onder onderzoekers besproken. Normaal gesproken worden echinacea-preparaten gebruikt als een preventieve maatregel om te voorkomen virussen en bacteriën van aanvallen in de eerste plaats. Een curatieve toepassing is effectief gebleken. Langdurig gebruik kan leiden op een verzwakking van het effect of op allergische reacties. In de volksgeneeskunde wordt Echinacea vaak als thee bereid. Hiervoor wordt het verse, schoongemaakte en fijngehakte kruid met hete overgoten water De infusie moet dan tien minuten afdekken, afgedekt. Voor een grote kop thee (250 ml) zijn ongeveer twee eetlepels plantmateriaal nodig. Een kopje thee moet maximaal drie keer per dag worden gedronken, en totdat de symptomen verdwijnen. De echinacea-zalf is ook populair in de empirische geneeskunde voor pijnlijke plekken huid of slecht genezend oppervlakkig wonden Voor dit doel wordt tien gram echinacea-tinctuur gemengd met 90 gram zalf met water Beide componenten zijn verkrijgbaar in de apotheek. De zalf moet op de pijnlijke plek worden aangebracht huid meerdere keren per dag. Echinacea is natuurlijk ook als eindmedicijn in tal van varianten verkrijgbaar. De planten voor de Duitse medicijnen worden voornamelijk in Midden- en Neder-Franken verbouwd. Het verse kruid en de gedroogde wortel worden gebruikt. Van het verse kruid wordt een geperst sap gemaakt. De kruiden worden meestal niet gedroogd en verkocht als thee, omdat de concentratie van de actieve ingrediënten is te laag voor het aanbrengen van thee van gedroogde echinacea. Het extract van echinacea is verkrijgbaar in de vorm van geperst sap, druppels, tablets, zalven, zuigtabletten or capsules van verschillende bedrijven. In homeopathie, het is niet de paarse zonnehoed die wordt gebruikt, maar zijn smalbladige relatieve Echinacea angustifolia. De indicaties zijn echter vergelijkbaar: verkoudheid, griep, febriele infecties, kookt, ontsteking, koorts, en immuundeficiëntie. Zoals eerder vermeld, wordt Echinacea vaak gebruikt voor chronische infecties of als preventieve maatregel tegen ziekten vanwege zijn immunostimulerende, antibacteriële en antivirale effecten. Vanwege dit zeer stimulerende effect op de immuunsysteem, echinacea mag niet worden gebruikt in autoimmuunziekten zoals multiple sclerose of collagenose. Preparaten gemaakt van echinacea moeten ook worden vermeden in geval van tuberculose, 에이즈, HIV-infectie of leukemie Degenen die last hebben van een allergie om planten te madeliefjes moeten ook liever andere medicijnen gebruiken.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
De genezende eigenschappen van echinacea worden al eeuwenlang gebruikt. De eerste vermelding van echinacea als medicinale plant was in 1762, en zelfs toen werd Rudbeckia purpurea, zoals echinacea toen heette, gebruikt voor dieren met een slechte genezing wonden Lange tijd werd de zonnehoed ook als medicinale plant gebruikt onder de naam Brauneria. Pas in 1959 op het Internationale Botanische Congres werd de naam Echinacea universeel. In Amerika nam de belangstelling voor de medicinale plant af, maar in Europa werd er steeds meer aandacht aan besteed. Daarom wijdde Dr. Gerhard Madaus er in 1924 een apart hoofdstuk aan in zijn "Textbook of Biological Remedies". Als gevolg van dit boek is de vraag naar echinacea in Europa zo sterk toegenomen dat er aanbodknelpunten waren voor de verse plantentinctuur. Als gevolg hiervan werd echinacea ook in Duitsland als medicinale plant gekweekt. Inmiddels is de plant een integraal onderdeel geworden van veel afweerversterkende preparaten en wordt hij zowel gebruikt voor de preventie als de behandeling van vele ziekten. Commissie E, een commissie van deskundigen voor kruidengeneesmiddelen die behoren tot het Federaal Instituut voor Drugs en Medical Devices, beoordeelt het verse kruid van Echinacea purpurea als positief. Het raadt aan om zowel het verse plantensap als de galenische preparaten te nemen, dwz tablets, capsules en dergelijke voor ondersteunende behandeling van terugkerende infecties in de luchtwegen en urinewegen. Externe applicatie voor slechte genezing wonden wordt ook aanbevolen door de expertcommissie.
