Duur van de knie van een hardloper
De hoeveelheid tijd die nodig is voor een runner's knee om volledig te herstellen en te genezen van de beschadigde structuren kan sterk variëren. Dit hangt voornamelijk af van de omvang van de beschadiging en ontsteking van de aangetaste structuren, evenals van de therapie en het gedrag na het begin van de symptomen. Het belangrijkste is dat de stress die leidde tot het optreden van de specifieke klachten in eerste instantie wordt voorkomen en daarmee de aangetaste ontstoken structuren worden gespaard. Verdere belasting van de fascia kan leiden tot een chronische ontwikkeling van de blessure die maanden of zelfs kan duren. jaren.
Met een adequate therapie van de runner's knee en de daaruit voortvloeiende bescherming, zou het letsel na 6-8 weken moeten genezen. Pas tegen het einde van de genezingsfase wordt een langzame opbouw van de omvang van de sportactiviteiten aanbevolen. Zou moeten pijn optreden tijdens lichte sportactiviteiten, wordt een afwachtende houding en verdere bescherming aanbevolen.
Samengevat
A runner's knee is een pijn syndroom dat vooral merkbaar is tijdens het lopen of lopend. Het wordt veroorzaakt door vernauwingen tussen botten aan de buitenkant van de onderpomp been en de spier die eroverheen wordt geleid. Elke beweging van de been (flexie, hurken) veroorzaakt verhoogde wrijving tussen de spier (iliotibiaal kanaal) en het benige proces.
Deze wrijving kan steeds meer leiden tot pijn tijdens de bewegingen. Men spreekt dan van de zogenaamde hardlopersknie. Naast het algemeen medisch onderzoek zal de arts de patiënt vragen naar risicofactoren die tot een hardlopersknie kunnen leiden, en vooral naar het pijnkarakter dat wordt aangegeven bij een hardlopersknie.
De pijn trekt voornamelijk, brandend, bijtende pijn, die zich aan de buitenkant van de onderrug kan vormen been maar kan zich ook uitstrekken tot aan de heup. De eerste symptomen van de knie van een hardloper kunnen pijn zijn bij het afdalen. In vergevorderde stadia kan een overeenkomstige pijn dan ook worden geactiveerd bij het bergop lopen of wanneer lopend op een recht vlak.
In sommige gevallen zijn er ook functionele beperkingen in bewegingen. Naast schade aan de buitenste ligamenten of meniscus, bursitis, dwz ontsteking van de slijmbeurs, moet ook worden uitgesloten. Hier voert de arts typische bewegingsmanoeuvres uit op de liggende patiënt, die ongemak zouden veroorzaken bij de verschillende diagnostische oorzaken.
Uitsluiten artroseeen Röntgenstraal van de knie kan worden genomen, en om ligament of uit te sluiten meniscus schade, kan ook een magnetische resonantie-onderzoek worden uitgevoerd. Na de diagnose van de knie van een hardloper, moet de sport die tot de triggering heeft geleid, worden verminderd of volledig worden gestopt. In plaats daarvan alternatieve sporten zoals zwemmen or geschiktheid training kan worden uitgevoerd.
Op het moment van acute pijn kan de knie worden gekoeld met zalven of ijspakken. Bovendien ontstekingsremmende zalven (bijv Diclofenac) kunnen worden gebruikt. Op de lange termijn kan worden geprobeerd om de nauwe kloof tussen bot en spier te vergroten.
Dit moet worden bereikt met regelmatig stretching oefeningen (meerdere keren per dag). Een chirurgische ingreep is bijna nooit aangewezen. De behandelvorm bestaat uit enerzijds fysiotherapie en fysiotherapie en anderzijds het verminderen van risicofactoren (sportkeuze).
