Het externe ligamenteuze apparaat bestaat uit drie verschillende delen van het ligament die de punt van het externe verbinden enkel met de calcaneus en talus. Zie voor de gedetailleerde structuur van de voet ook onze pagina over de voet. De buitenste ligamenten (gescheurde ligamenten van de enkel) worden het vaakst gescheurd bij jonge volwassenen.
Ouderen hebben meer kans op a breuk van de buitenste enkel (buitenste enkelfractuur), terwijl kinderen verwondingen oplopen aan de groeischijf. EEN gescheurde ligament van de enkel wordt meestal veroorzaakt door de voet naar buiten te buigen. Artsen omschrijven het verloop van het ongeval als 'enkelvervorming' of 'supinatie trauma".
De ligamenten kunnen alleen worden "gescheurd" (ligament stretching) of sommige of alle drie buitenste ligamenten van de enkel kunnen gescheurd (gedeeltelijk gescheurd) of volledig gescheurd (gescheurde ligament / breuk). Het begin van de enkelpijn na het draaien kunnen geen duidelijke conclusies worden getrokken over de ernst van de verwonding. In sommige gevallen ligament stretching aan de enkel kan pijnlijker zijn dan gescheurde ligamenten, omdat alles pijn receptoren worden vernietigd wanneer het ligament wordt gescheurd en kunnen daarom geen pijn meer doen.
Vooral tijdens sporten zoals voetbal, tennis of volleybal treden vaak verwondingen op aan het buitenste ligamentapparaat, resulterend in een gescheurde ligament van de enkel. Maar het dragen van schoenen met hoge hakken brengt ook het risico met zich mee dat de voet verdraait. - Ligamentum fibulotalare posterius
- Fibulocalcaneus ligament
- Liamentum fibulotalare anterius
- Kuitbeen (fibula)
- Scheenbeen (tibia)
- Sprongbeen (talus)
- Scafoïd (Os naviculare)
- Sphenoid bot (Os cuniforme)
- Middenvoetsbeentje (Os metatarsale)
- Kubusvormig bot (Os cuboideum)
