Cytomegalovirus is een herpes virus en treft grotendeels mensen. Het wordt van persoon op persoon overgedragen door uitstrijkjes en druppel infectie evenals via parenterale routes. Bij een gezond persoon treden geen symptomen op. Het lichaam is levenslang besmet.
Wat is cytomegalovirus?
Cytomegalovirus is een veel voorkomend virus dat bijna iedereen kan infecteren. Ongeveer 80 procent van de 30-jarigen in geïndustrialiseerde landen is drager van dit virus. Het heeft dubbelstrengs DNA en repliceert zeer langzaam. De meeste geïnfecteerde mensen zijn asymptomatisch en zijn zich niet bewust van het virus. Alleen zwangere en immuungecompromitteerde personen hebben reden om bezorgd te zijn. Omdat dit virus een herpes virus, houdt het lichaam het voor het leven vast. Het wordt pas merkbaar wanneer de immuunsysteem verzwakt door ziekte. Zijn gastheerbereik is beperkt tot mensen. Het verspreidt zich door lichaamssappen zoals speeksel, urine, sperma en bloed Als de patiënte zwanger is en een actieve infectie ontwikkelt, kan ze het virus overdragen op de foetus via de placenta De geïnfecteerde menselijke cellen vergroten microscopisch en worden uilenoogcellen genoemd. Geen genezende werking drugs bestaan voor cytomegalovirus, alleen voor de verzwakte immuunsysteem.
Betekenis en functie
Structureel verschilt cytomegalovirus niet van andere herpes virussen Het kan in principe alle organen infecteren, maar vooral de ductale epitheelcellen van de speekselklieren Dit wordt gevolgd door de cellen van de borstklieren, longen en nieren. Onder de microscoop worden de geïnfecteerde cellen vergroot. Het cytoplasma bevat eiwitaggregaten. Dit zijn afzettingen van viraal eiwitten teveel geproduceerd. Omdat de geïnfecteerde cellen op uilenogen lijken, worden ze uilenoogcellen genoemd. Herpes virussen blijven levenslang in het lichaam van de gastheer aanwezig en zijn sterk verbonden met de cellen. In de meeste gevallen blijft de gastheer zelf asymptomatisch tijdens de eerste infectie, maar scheidt het virus een jaar lang uit. Reeds bestaande of nieuw opkomende immuungecompromitteerde ziekten kunnen dat wel leiden tot ernstige ziekte. Tijdens reactivering wordt het virus verspreid via lichaamsafscheidingen zoals urine, speeksel, moedermelk, sperma en de cerfale vloeistof van de vagina. De mononucleaire cellen, alle cellen met een kern, dragen het latente virale genoom. In deze cellen kunnen de virale RNA-transcriptasen van de vroege genen worden gedetecteerd. De voorlopercellen in de beenmerg van de myeloïde reum kan de primaire latentieplaats zijn. Zodra hun nageslacht is geactiveerd om te diffunderen in weefselmacrofagen, kan het virus de replicatiecyclus ingaan. Dit leidt tot activering en replicatie van het virus. Als het virus aanwezig is in lichaamssappen, kan het worden overgedragen tijdens nauw contact. Geslachtsgemeenschap, borstvoeding, bloed transfusies of orgaantransplantaties zijn mogelijke transmissieroutes. CMV-infectie is een van de meest voorkomende infecties daarna nier transplantatie Cytomegalovirus kan het placenta en het ongeboren kind infecteren.
Gevaren, aandoeningen, risico's en ziekten
CMV is een wereldwijd en wijdverspreid virus dat bijna iedereen kan infecteren. In de meeste gevallen hebben gezonde kinderen en volwassenen geen symptomen. In zeldzame gevallen worden anders immuuncompetente en gezonde individuen erg ziek. Deze kunnen mononucleosis ontwikkelen. Symptomen hiervan zijn onder meer zere keel, gezwollen klieren en amandelen, 피로 en misselijkheid Andere typische symptomen zijn onder meer koorts, onduidelijk verhoogd lever enzymen, en mogelijk longontsteking Intestinale complicaties, zoals diarree, koorts en pijn in de buik, kan zich ook ontwikkelen. Een verscheidenheid aan neurologische complicaties als gevolg van deze virale infectie in de zenuwstelsel zijn waargenomen. Deze kunnen zijn: ontsteking van de hersenen Het virus kan het placenta en ernstige ziekte veroorzaken. Hepatomegalie en geelzucht kan gebeuren. Algemene handicap is niet ongewoon. In het ergste geval kunnen pasgeborenen met CMV-infectie lijden gehoorverliesof misvorming van de ogen. Dit laatste kan zich ontwikkelen tot verlies van het centrale gezichtsvermogen, littekens op het netvlies, ontsteking van de lichtgevoelige laag van het oog, of zwelling. Mentaal vertraging, gebrek aan coördinatie, epileptische aanvallen en zelfs de dood kunnen ook voorkomen. Bij reeds bestaande immuungecompromitteerde ziekten, zoals HIV, zijn de symptomen ernstig. De complicaties zijn veel ernstiger en over een langere periode. Hoog koorts, longontsteking, encefalitisretinitis, oesofagitis, pancreatitis en hepatitis mogelijk. Encefalitis is vaak dodelijk. ZMV kan ook ernstige gevolgen hebben voor leukemie patiënten, tumorpatiënten behandeld met cytostaticaen ontvangers van transplantaten. Blindheid, transplantaatafstoting en colitis kan een mogelijke complicatie zijn. Cytomegalovirus kan niet met medicatie worden verwijderd, alleen symptomen worden verlicht. Het blijft in het lichaam aanwezig. Het virus is niet altijd in de actieve vorm. Alleen in de actieve vorm is het aanwezig in lichaamssappen en zeer besmettelijk.
