Alendroninezuur: effecten, gebruik en risico's

Alendroninezuur wordt gebruikt om te behandelen osteoporose​ Het voorgeschreven medicijn is in de handel verkrijgbaar in de vorm van tabletten of drank. Alendroninezuur ook bekend als alendronaat.

Wat is alendroninezuur?

Alendroninezuur wordt gebruikt om te behandelen osteoporose​ Het voorgeschreven medicijn is in de handel verkrijgbaar in de vorm van tabletten of drank. Alendroninezuur is een medicinale stof uit de groep van bisfosfonaten​ De stof is meestal aanwezig als natrium alendronaat in zoutvorm. Het medicijn wordt voornamelijk verkocht als Alendroninezuur AL 10 mg en 70 mg tablets​ Er is ook een drank met 70 ml alendroninezuur in 100 ml. De actieve sterkte en doseringsvorm worden individueel bepaald door de behandelende arts. De arts gebruikt de werkzame stof alendroninezuur om postmenopauzaal te behandelen osteoporose bij vrouwen en osteoporose bij mannen​ Het medicijn neemt toe botdichtheid. Therapie het vermindert het risico op heup- en wervelfracturen.

Farmacologische werking

De werking van alendroninezuur is gebaseerd op zijn structurele gelijkenis met pyrofosfaat. Net als het laatste wordt alendroninezuur snel geïntegreerd in de botstof. Daar hoopt het zich bij voorkeur op in de osteoclasten, waarvan de hoofdtaak het resorberen van botstof is. Dit proces, ook wel osteolyse genoemd, lost geleidelijk het botweefsel op. Dit proces vervult in principe een belangrijke taak bij het gestaag hermodelleren van bot. Bij overmaat leidt osteolyse echter tot botresorptie. Alendroninezuur remt een dergelijk proces. Het actieve ingrediënt introduceert toxische ATP-analogen in de osteoclasten. ATP is adenosine trifosforzuur. De ATP-analogen remmen de farnesylpyrofosfaatsynthase die plaatsvindt in de osteoclasten. Zo verliezen de osteoclasten hun biologische functie. Alendroninezuur heeft niet alleen een remmende werking op de functie van osteoclasten, maar heeft ook een positief effect op osteoblasten. Dit celtype is op zijn beurt verantwoordelijk voor de vorming van nieuw bot. Osteoclasten en osteoblasten zijn natuurlijke antagonisten bij botvorming en onderhoud. Alendroninezuur brengt beide in evenwicht​ Het lichaam kan ongeveer 50% van het alendroninezuur opnemen en opnemen in het botten​ De tweede helft verlaat het organisme na ruim 6 uur vrijwel onveranderd via de nieren.

Medisch gebruik en toepassing

Osteoporose veroorzaakt in het begin vaak geen symptomen. Geleidelijk aan verdunt het de botstructuur en verzwakt het deze. Zonder behandeling brengt osteoporose mensen een hoog risico op botbreuken met zich mee, zelfs bij gewone dagelijkse activiteiten zoals huishoudelijk werk of het tillen van zware voorwerpen. Typisch breuk sites voor botten verzwakt door osteoporose omvatten de heup, wervelkolom en pols​ Beperkte mobiliteit en de zogenaamde "weduwenbult" zijn verdere gevolgen van onbehandelde osteoporose. Therapie met alendroninezuur voorkomt en verbetert effectief stoornissen die al zijn opgetreden. Ondersteunende aanpassingen aan de persoonlijke levensstijl zijn nuttig. Dokters bevelen bijvoorbeeld lichaamsbeweging, dieetcorrecties of opgeven aan roken​ Patiënten dienen zich strikt te houden aan de door hun arts voorgeschreven dosering en methode voor het innemen van alendroninezuur, aangezien het speciaal voor hen is samengesteld. Vanwege het hoge zuurgehalte van het medicijn, moet aandacht worden besteed aan tijdige inname en gedragsregels. Bijvoorbeeld per ongeluk dubbele inname of reflux van het maag terug in de slokdarm kan toenemen spanning ben ermee bezig. Blijf ten minste 30 minuten zitten, staan ​​of lopen nadat u alendroninezuur heeft ingenomen. Bij innamefouten of geclusterde klachten zoals Maagzuur of iets dergelijks, raadpleeg dan de behandelende arts. Kinderen en adolescenten, evenals zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, mogen alendroninezuur niet gebruiken. De voorbereiding bevat lactose. Mensen met lactose intolerantie moet in een medisch consult duidelijk maken of het medicijn überhaupt voor hen geschikt is, afhankelijk van de ernst.

Risico's en bijwerkingen

Omdat de helft van alendroninezuur weer door de nieren wordt uitgescheiden, is het gecontra-indiceerd bij chronische aandoeningen nier falen en bij acute infecties van de spijsverteringskanaal​ Evenzo is het medicijn verboden terrein bij aandoeningen van het bovenste deel van het maagdarmkanaal. Kinderen, adolescenten, zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven, worden ook uitgesloten van behandeling met alendroninezuur. Net als andere bisfosfonatenkan alendroninezuur de slijmvliezen van het bovenste deel van het maagdarmkanaal irriteren. Met name in het gebied van de slokdarm kunnen problemen optreden zoals ontsteking, zweren en erosies en zelden zelfs vernauwingen of perforaties. Maagzuur is een ander fenomeen. gastritis of duodenitis kan zich ontwikkelen in het maagdarmkanaal. Daarom moet er goed worden gelet op de vele symptomen die hierbij optreden.