Cyberchondrie is de term die wordt gebruikt om een psychische stoornis te beschrijven waarbij patiënten een ernstige angst ontwikkelen om ernstig ziek te worden door intensief ziektesymptomen op internet te onderzoeken. Het is een neologisme dat bestaat uit de woordcomponenten "cyber" en "hypochondrie".
Wat is cyberchondrie?
Van cyberchondrie wordt gesproken wanneer de getroffenen hypochondrische neigingen ontwikkelen door middel van informatie over volksgezondheid onderwerpen op internet of wanneer deze tendensen toenemen. Dit omvat meestal onderzoek naar echte of ingebeelde symptomen van ziekte in volksgezondheid portalen of medische encyclopedieën. Foutieve, verkeerd begrepen of gedramatiseerde presentaties creëren een vertekend beeld van het gevaar van symptomen; een overdreven angst voor infectieziekten kan zich ook ontwikkelen. Getriggerd en versterkt door deze kennis, kunnen psychische problemen zich ontwikkelen tot het volledige beeld van een zwaarmoedig wanorde. De patiënt lijdt dan aan enorme angsten voor ernstige lichamelijke ziekten en kan zelfs door onduidelijke medische diagnostiek niet van het tegendeel worden overtuigd. Aan normale fysieke functies wordt teveel aandacht besteed, zelfs onschadelijke symptomen worden nauwgezet geobserveerd en verkeerd geïnterpreteerd als tekenen van ernstige lichamelijke ziekte. Er is onenigheid over de vraag of hypochondrische stoornissen moeten worden geclassificeerd als obsessief-compulsieve stoornissen of somatoforme stoornissen.
Oorzaken
Enerzijds kan de ontwikkeling van stoornissen van het hypochondrische spectrum worden toegeschreven aan vroege vormingservaringen die het vertrouwen in de eigen persoon verstoren. volksgezondheid en betrouwbaarheid van het eigen lichaam (bijv. ernstige ziekten in de naaste gezinsomgeving, vooral in jeugd Een overbezorgde gezinsomgeving kan het kind het vertrouwen in zijn of haar eigen capaciteiten ontnemen en de fundamentele overtuiging doen groeien dat de hele wereld gevaarlijk en onvoorspelbaar is. Bovendien wordt een genetische aanleg vermoed. De alomtegenwoordige beschikbaarheid van medische kennis op internet heeft het bijzonder gemakkelijk gemaakt om zelfs onschadelijke symptomen te onderzoeken en ze in verband te brengen met een grote verscheidenheid aan ziekten. De ondoordringbaarheid en massa van de beschikbare informatie maakt een zinvolle weging moeilijk voor de medische leek en bevordert zo de ontwikkeling van cyberchondrie.
Symptomen, klachten en tekenen
Cyberchondrie kan een zeer negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven en op het dagelijks leven van de getroffen persoon. In sommige gevallen worden de gezochte ziektesymptomen ook door de ziekte veroorzaakt, waardoor ernstige gezondheidsschade kan optreden. De getroffenen lijden over het algemeen aan een sterke angst om aan een ziekte te lijden en zoeken daarom intensief op internet naar symptomen. Daarbij zijn de zoekopdrachten vaak dwangmatig en gaan ze gepaard met een sterke angst, zodat degenen die door cyberchondrie worden getroffen, last hebben van angst of paniekaanvallen Omdat de beschrijvingen op internet vaak ook direct bepaalde ziekten aangeven, denken de patiënten al snel dat ze aan de betreffende ziekte lijden. Dit kan ook leiden tot behandeling en mogelijk zelfs het nemen van medicatie, hoewel dit niet nodig is. Evenzo bezoeken patiënten met cyberchondrie heel vaak een arts, hoewel ze niet echt ziek zijn. De ziekte heeft ook een negatief effect op de sociale omgeving, aangezien de getroffen persoon zich afkeert van zijn vrienden en familie en zich aan de ziekte wijdt. Evenzo lijden veel patiënten aan [depressieve stemming | psychische stoornis]] of Depressie In sommige gevallen vermindert dit zelfs de levensverwachting van de patiënt als gevolg van cyberchondrie.
Diagnose
Cyberchondrie is geen vaststaand ziektebeeld in psychiatrische zin, wat de diagnose bemoeilijkt. Een klassieke hypochondrische stoornis wordt gediagnosticeerd wanneer de angst om aan een lichamelijke ziekte te lijden het denken van een persoon domineert, en de getroffen persoon de functies van zijn of haar eigen lichaam met overmatige aandacht observeert en deze verkeerd interpreteert als symptomen van ziekte. In het geval van cyberchondrie wordt er tijdrovend internetonderzoek aan toegevoegd, wat de hypochondrische symptomen versterkt. Omdat patiënten met lichamelijke klachten meestal naar de dokter gaan, wordt hypochondrie vaak pas laat herkend. Gemiddeld gaan er zeven jaar voorbij voordat een passende diagnose wordt gesteld; tegen die tijd is het gedrag vaak sterk chronisch geworden, waardoor de behandeling des te moeilijker wordt.
Wanneer moet je naar een dokter?
In dit tijdperk van moderne multimedia halen mensen ook hun gewenste gezondheidsinformatie van internet. Dit leidt soms ook tot enige angst, maar dit is niet ongebruikelijk en is niet per se een dwingende reden om naar de dokter te gaan. Toch zijn er enkele gevallen waarin een bezoek aan de huisarts zinvol is als vertrouwd aanspreekpunt voor getroffenen. Dit geldt bijvoorbeeld voor patiënten die bezorgd zijn over een nieuw symptoom en medische opheldering nodig hebben voor hun ongemak om geruststelling te vinden. Dit is met name van belang als de reden voor het zoeken naar informatie in het cyberdomein ernstig was pijn of het vermoeden van een ziekte die onmiddellijke behandeling vereist. Hier zal de huisarts de vermoedelijke diagnose stellen of uitsluiten na grondig onderzoek. Als de huisarts de diagnose cyberchondrie stelt in plaats van een lichamelijke oorzaak vanwege de frequente doktersbezoeken van de patiënt uit angst voor zelfgediagnosticeerde ziekten via internet, kan hij of zij helpen door een empathisch gesprek of doorverwijzing naar een psycholoog. Om deze reden is een bezoek aan de dokter ook aan te raden voor al diegenen die merken dat hun onderzoek naar medische feiten op internet toenemende ongerustheid veroorzaakt. Uiterlijk wanneer gedachten bijna uitsluitend rond veronderstelde diagnoses draaien en het leven van de getroffenen beperken, is professionele hulp belangrijk.
Behandeling en therapie
Omdat cyberchondrie een relatief nieuw fenomeen is, bestaan er geen gespecialiseerde behandelprogramma's voor. Echter, analoog aan hypochondrie, psychotherapeutische behandeling in de context van cognitieve gedragstherapie is waarschijnlijk de voorkeursbehandeling. Enerzijds wordt getracht de misvatting dat de patiënt lijdt aan een ernstige ziekte op redelijkheidsniveau op te lossen. Aan de andere kant traint de patiënt om zijn hypochondrie-versterkende gedrag te verminderen. In de context van cyberchondrie zou het daarbij van bijzonder belang zijn dat de patiënt afziet van het onderzoeken van symptomen op internet en alternatieve gedragingen opbouwt om zijn zorgen en conflicten effectief te kunnen beslechten. In ernstige gevallen ondersteunend medicijn therapie Met antidepressiva kan ook nuttig zijn.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van cyberchondrie hangt vooral af van de vraag of de getroffen persoon het ongezonde verband herkent tussen het opzoeken van symptomen van de ziekte op internet en de toenemende angst voor een ernstige ziekte. Als hij leert te vertrouwen op wat zijn doktoren zeggen en niet dingen op internet opzoeken, is de kans groot dat hij geleidelijk cyberchondria zal kunnen weggooien. De situatie kan anders zijn als een persoon die door cyberchondrie wordt getroffen de negatieve gevolgen van zijn gedrag niet onderkent en zijn via internet opgedane kennis boven de diagnoses van zijn artsen plaatst of misschien zelfs afziet van een bezoek aan zijn arts. Dit kan de prognose rond zijn of haar welzijn op twee manieren tegelijk verslechteren. Enerzijds is het gebruik van zoekmachines vaak de reden waarom de angst voor ongeneeslijke ziekten bij de getroffen persoon aanzienlijk kan toenemen. Het zoeken naar advies op internet kan verslavende eigenschappen aannemen, zodat de persoon die lijdt aan cyberchondria een groot deel van zijn privé- en niet zelden ook professionele tijd besteedt aan onderzoek op internet. Aan de andere kant, de vaak hoge psychologische spanning van de getroffenen kan leiden op psychosomatische reacties. Als hoofdpijn, maag problemen of slaapstoornissen worden dan toegevoegd, voelt de patiënt zich bevestigd in zijn aanname van een slechte ziekte en wordt de vicieuze cirkel tussen onderzoek en nieuwe symptomen versterkt.
het voorkomen
Cyberchondrie vertegenwoordigt een psychische stoornis. Zoals bij al dergelijke aandoeningen, geldt hier hetzelfde: goed mentale hygiëne is de beste bescherming. Langdurige spanningen en conflicten, een uitputtende levensstijl vertegenwoordigen altijd risicofactoren die een weg kunnen banen in deze of andere aandoeningen. Met betrekking tot cyberchondrie in het bijzonder is het meestal niet aan te raden om op internet de diffuse symptomen van de ziekte te lezen. In de meeste gevallen zijn hier links naar de meest ernstige ziekten te vinden, zelfs voor onschadelijke symptomen, zelfs als er een daadwerkelijke verbinding is. uiterst onwaarschijnlijk. Iedereen die aan aanhoudende klachten lijdt, moet de diagnose overlaten aan een ervaren medische professional.
Follow-up
In het geval van nazorg is de maatregelen van de follow-up zijn in de meeste gevallen beperkt of helemaal niet beschikbaar voor de getroffen persoon. In dit geval is de patiënt primair afhankelijk van snelle en vooral vroege opsporing van de ziekte, zodat dit niet het geval is leiden tot verdere psychologische stoornissen of Depressie In het ergste geval kunnen er verschillende ziektes optreden, ook al was de patiënt aanvankelijk niet ziek. In het geval van cyberchondrie, nazorg maatregelen zijn beperkt tot het vermijden van de triggerende factoren. In veel gevallen helpen intensieve en liefdevolle gesprekken met de eigen ouders of met vrienden en andere vertrouwenspersonen. In veel gevallen is professionele behandeling door een psycholoog echter ook nodig om de symptomen volledig en vooral blijvend te verlichten. Vaak moeten vrienden of familieleden de getroffen persoon op de symptomen van cyberchondrie wijzen, zodat hij of zij de behandeling start. In ernstige gevallen kan behandeling in een gesloten kliniek zelfs nodig zijn. In de regel vermindert cyberchondrie de levensverwachting van de patiënt niet. Evenzo kan contact met andere patiënten van de ziekte een positief effect hebben op het verdere beloop.
Wat u zelf kunt doen
In het geval van cyberchondrie kan de getroffen persoon binnen korte tijd met voldoende discipline een verbetering van zijn kwaliteit van leven verkrijgen. Hij kan dit op verschillende manieren doen. Als hij in een familie- of partnerschapsomgeving woont, kan hij deze mensen vragen om een met een wachtwoord beveiligd internetblok te installeren. Hij kan dit verzoek ook doen aan mensen in zijn directe sociale omgeving. Daarnaast is het mogelijk om hiervoor een internet- of pc-bedrijf in te schakelen. Aangezien het tot het ziektebeeld van cyberchondria behoort om toch mazen in de wet te zoeken, kan de betreffende therapeut therapeutische hulp inroepen. Bovendien kan hij, als hij voldoende zelfdiscipline heeft, de symptomen van de stoornis onderzoeken, kritisch reflecteren op zijn eigen gedrag en vervolgens een arts raadplegen. In sommige gevallen helpt het als de privé-internettoegang wordt beëindigd en mobiele telefoons zonder internettoegang worden gebruikt. Elke persoon reageert individueel en moet zich daarom afvragen welk pad voor hem mogelijk en realistisch is. Sommigen ervaren verlichting door zich meer op andere gebieden van het leven te richten. Met vrienden uitgaan, sporten, van baan veranderen of op vakantie gaan in een gebied zonder internettoegang kan nuttig zijn. Deelnemen aan vrijwilligersactiviteiten kan ook iemands gedrag veranderen en nieuwe interesses opwekken door de activiteit.
