Extreme fysieke prestaties vereisen, naast uitgebreide training, een dieet die alle noodzakelijke voedingsstoffen en vitale stoffen (macro- en micronutriënten) levert in hoeveelheden die passen bij de behoefte. Fysiek spanning verhoogt de energie- en opbouwstofwisseling en daarmee de omzet van vitale stoffen. De gevolgen van een tekort aan essential vitaminen, mineralen en sporenelementen omvatten verhoogde gevoeligheid voor infecties, hormonale onevenwichtigheden, acuut sportverwondingen en chronische overbelasting met de ontwikkeling van pathologieën in het bewegingsapparaat. Het risico bestaat ook dat de stofwisseling overbelast raakt en dat de regulering ervan wordt verstoord.
Een voldoende aanvoer van belangrijke vitale stoffen (micronutriënten) zoals B. vitaminen, vitamine C, natrium, kalium, calcium, magnesium, ijzer, zink en selenium, kan de hersteltijd van acute symptomen aanzienlijk verkorten - misselijkheidindigestie, braken, krampen, instorting van de bloedsomloop - gedurende dagen tot enkele weken. Als het volksgezondheid wordt ernstig getroffen door een ernstige overbelasting - marathon lopend - de preventieve inname van vitale stoffen (micronutriënten) kan in dit geval ook het genezings- of regeneratieproces versnellen.
Competitieve sporten - oxidatieve stress en antioxidanten
Als je traint in het aerobe bereik, is er een verhoogde vorming van vrij zuurstof radicalen - “oxidatief spanning Ze vermenigvuldigen zich in het lichaam in de vorm van kettingreacties, grijpen een elektron uit het aangevallen molecuul en veranderen het zelf in een vrije radicaal. In grote aantallen kunnen ze het endogene DNA beschadigen eiwitten, vetten en aminozuren. Voorts zuurstof vrije radicalen vallen ook celmembranen aan - lipideperoxidatie - die rijk zijn aan onverzadigde vetzuren Dit leidt uiteindelijk tot veranderingen in vetzuren, cellulaire en weefseldisfunctie.
Vrije radicalen verminderen de immuunfunctie, verhogen de vatbaarheid voor infecties en verminderen de natuurlijke anti-oxidant levels.
Intensief sporten verhoogt dus de behoefte aan antioxidanten, zoals vitaminen E, C, EEN, beta-caroteen, B-vitamines, co-enzym Q10, selenium, zink, mangaan en koper Een tekort aan antioxidanten verhoogt de gevoeligheid voor spanning en dus het risico op ziekte.
Opmerking over Co-enzym Q10 Volgens de huidige kennis is het niet duidelijk hoe groot de dagelijkse behoefte aan co-enzym Q10 werkelijk is. Evenzo is het onduidelijk hoe hoog de co-enzym Q10 zelfproductie en haar bijdrage aan een op behoeften gebaseerde voorziening is. Er zijn aanwijzingen dat de behoefte wordt verhoogd tijdens oxidatieve stress. Dit kan relevant zijn in geval van fysieke belasting of psychische stress. Op oudere leeftijd zijn de concentraties co-enzym Q10 tot 50% lager dan op middelbare leeftijd. Een reden voor het lage co-enzym Q10 concentratie zou de consumptie op oudere leeftijd kunnen verhogen - wetenschappelijk bewijs hiervan is nog in behandeling.
Aangezien de immuunsysteem is aanzienlijk verzwakt als gevolg van de toegenomen zuurstof belasting, loopt de uitgeputte atleet vooral risico in een doorweekte en bezwete toestand. Onder dergelijke omstandigheden is het lichaam meestal onderkoeld. Een onvoldoende immuunafweer (immunodeficiency) verzwakt het lichaam verder, verhoogt het risico op infectie en verlengt de hersteltijd.
