Chondroblastomen zijn goedaardig bottumoren Kinderen en adolescenten worden het vaakst getroffen door het goedaardige neoplasma. De behandeling is door curettage.
Wat zijn chondroblastomen?
Botweefsel komt overeen met bijzonder hard bind- en steunweefsel en vormt het menselijk skelet. Tussen 208 en 212 botten worden gevonden in het menselijk lichaam. Ze kunnen allemaal worden aangetast door ziekten. Sommige van deze ziekten zijn weefselneoplasmata. Deze neoplasmata komen overeen met goedaardig of kwaadaardig bottumoren Chrondroblastoom is een goedaardig bot tumor, ook bekend als Codman-tumor uit de medische literatuur. De goedaardige tumor is goed voor ongeveer vijf procent van alle goedaardige bottumoren Meestal verschijnen de symptomen van de tumor in het tweede decennium van het leven. Meestal ontstaat de tumor op de epifyse van een lange buis botten De meest voorkomende plaats van herkomst is het onderste uiteinde van het dijbeen. Nauw verwant aan chondroblastoom zijn chondromen van bot of kraakbeen weefsel, die ook goedaardige bottumoren zijn.
Oorzaken
Chrondroblastoom treft voornamelijk adolescenten en jongvolwassenen. Het is eigenlijk een groeistoornis dat afkomstig is uit het secundaire ossificatie centra van de epifysen binnen lange buisvormige botten. De ossificatie centra van deze botten ontwikkelen zich voorafgaand aan ossificatie van de groeischijf en komen overeen met de weefselzones waaruit later ossificatie optreedt. De centra worden ook wel botkernen genoemd. Botten dragen meestal meerdere botkernen die de ossificatie proces op verschillende tijdstippen. Zoals bij alle neoplasmata, is de oorzaak van chondroblastoom is in wezen een storing of verkeerde regeling van celgroeiprocessen. Genetische aanleg speelt daarbij een doorslaggevende rol. Een interne genetische aanleg voor de vorming van a chondroblastoom hoeft niet per se leiden tot de feitelijke formatie. Externe factoren activeren als het ware eerst de eigenlijke groeiprocessen.
Symptomen, klachten en tekenen
Chondroblastomen zijn extreem langzaam groeiende bottumoren die hun oorsprong vinden in de ossificatiecentra van de lange buisvormige botten. Ze komen bij voorkeur voor op de dijbenen. Meestal ontwikkelen adolescenten chondroblastomen tijdens het groeiproces. Tot het tweede decennium van het leven veroorzaken de neoplasmata meestal geen symptomen. De eerste symptomen treden vaak op tussen de 20 en 30 jaar. Deze klachten kunnen daarmee corresponderen pijn, die in veel gevallen te wijten is aan uitstromingen in aangrenzende gewrichten Hoe groter de tumor wordt, hoe ernstiger de gewrichtsstoornis en daarmee de pijn symptomen. Op een gegeven moment, de pijn kan zo ernstig zijn dat de motorische functie van de patiënt wordt aangetast. Afhankelijk van de belasting worden de pijnsymptomen intenser. Om deze reden nemen sommige patiënten een beschermende houding aan tijdens het lopen of staan. Groeiremmende processen kunnen ook te wijten zijn aan de tumor. Hoewel chondroblastoom in wezen een goedaardige tumor is, metastasen kan ondanks deze classificatie voorkomen. Metastasen bij dit type tumor zijn meestal de longen betrokken.
Diagnose
Na het afnemen van een anamnese geeft de arts opdracht tot beeldvorming van het skelet als er passende symptomen zijn. Alle neoplasmata kunnen op beeldvorming worden gezien, maar kunnen vaak niet duidelijk als goedaardig of kwaadaardig worden geclassificeerd. Fijnweefselonderzoek is over het algemeen geïndiceerd voor de classificatie van botneoplasmata. Deze classificatie vereist meestal een biopsie van het getroffen gebied. Bij onderzoek verschijnt chondroblastoom als een scherp omschreven tumor van chondroblastachtige cellen en reuzencellen. De prognose voor patiënten met chondroblastoom hangt voornamelijk af van of metastasen naar de longen zijn aanwezig.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als er pijn optreedt rond de gewrichten die niet aan een specifieke oorzaak kan worden toegeschreven, moet een arts worden geraadpleegd. Andere waarschuwingssignalen die medische verduidelijking vereisen, zijn motorische stoornissen en een toenemende verlichtende houding. Overeenkomstige symptomen nemen toe in de loop van de ziekte en duiden op een ernstige ziekte die in ieder geval moet worden gediagnosticeerd en behandeld. De arts kan bepalen of het om chondroblastomen gaat door een medische geschiedenis en met behulp van verschillende diagnostische procedures therapie kan dan worden gestart. Als de ziekte onbehandeld blijft, nemen de uitzaaiingen in omvang en aantal toe en verspreiden ze zich soms naar de longen. Ongewone symptomen zoals pijn, beperkte mobiliteit of gevoelloosheid in de ledematen moeten daarom onmiddellijk worden onderzocht. Hoogrisicogroepen, zoals patiënten met genetische aanleg of mensen die zijn blootgesteld aan verhoogde straling, dienen onmiddellijk een arts te raadplegen. Omdat chondroblastomen meestal ontstaan tussen de twintig en dertig jaar, is aanvullende screening in deze periode aangewezen.
Behandeling en therapie
symptomatisch therapie met analgetica is niet geïndiceerd voor chondroblastomen. De therapie keuze voor bottumoren komt overeen met curettage van het tumorweefsel. Dit chirurgisch mechanisch schrapen of uitgraven van het bot wordt uitgevoerd door de chirurg met behulp van een instrument met scherpe randen dat is gevormd voor het anatomische gebruiksgebied binnen de botten. Met behulp van deze curette verwijdert de chirurg het tumorweefsel zo volledig mogelijk en vult vervolgens het resulterende weefseldefect met poreus bot. In sommige gevallen gebruikt hij ook een tijdelijke cementplug om het defect in het botweefsel te stabiliseren. De plug maakt vroege detectie en reparatie van mogelijke recidieven mogelijk. Omdat chondroblastoom meestal patiënten in de groei treft en vooral vaak in de onmiddellijke nabijheid van een gewricht wordt gesitueerd, moet de chirurg het eventueel aangebrachte cement uiterlijk na twee jaar vaak verwijderen. Dit vereist een tweede operatie waarbij de plug wordt verwijderd en het botgat wordt gevuld met poreus bot. Aangezien recidieven in tien tot dertig procent van alle gevallen voorkomen, moeten na de operatie controleonderzoeken worden uitgevoerd. Zolang de zachte weefsels niet worden aangetast, wordt een en bloc-resectie uitgevoerd om mogelijke recidieven te behandelen. En-bloc-resectie is de term die wordt gebruikt voor procedures waarbij niet alleen de eigenlijke tumor wordt verwijderd, maar ook het aangrenzende weefsel in één stuk met de tumor in dezelfde chirurgische procedure. Aan de andere kant, als de recidieven gepaard gaan met betrokkenheid van zacht weefsel, wordt een zo breed mogelijke tumorresectie gebruikt. Bij uitzaaiingen naar de longen is medicamenteuze behandeling voor veel patiënten met chondroblastoom een optie. Afhankelijk van de metastasen in elk individueel geval, beslist de behandelende arts tussen medicamenteuze behandeling en invasieve verwijdering van de metastatische haarden.
Vooruitzichten en prognose
Bij chondroblastoom is de prognose gebaseerd op het stadium van de ziekte en de locatie van eventuele metastasen. Individuele tumoren kunnen meestal permanent worden verwijderd door een operatie. Soms bestralingstherapie of chemotherapie is ook mogelijk. Bij een grotere tumor hangt de prognose af van het al dan niet aantasten van organen. De volledige verwijdering van een chondroblastoom wordt vaak geassocieerd met het verwijderen van botfragmenten of hele ledematen. Bovendien kunnen reeds opgetreden groeistoornissen of orgaanschade meestal niet meer worden gecorrigeerd. Hoewel het vooruitzicht op een symptoomvrij leven wordt geboden, kunnen er toch beperkingen zijn in de kwaliteit van leven. Vooral bij kinderen en adolescenten vóór de puberteit en bij oudere patiënten gaat de ziekte zelf, evenals de behandeling, gepaard met risico's. Als er al tumoren in de longen zijn doorgedrongen, is de prognose nogal slecht. De patiënt moet onmiddellijk straling ondergaan of chemotherapie, wat een enorme belasting is voor het lichaam. Na de behandeling kunnen zich recidieven vormen of kan het oorspronkelijke chondroblastoom verdere symptomen veroorzaken. Dichtbij Grensverkeer door een arts is in alle gevallen vereist.
het voorkomen
Bij chondroblastomen en andere neoplasmata speelt genetische aanleg een niet te onderschatten rol. Hoewel externe factoren ook een rol spelen bij de vorming van tumoren, kunnen noch de interne noch de externe factoren volledig worden geëlimineerd. In geval van aanleg moeten controleonderzoeken van het skelet worden waargenomen. Deze controles stellen het skelet echter bloot aan straling, wat bottumoren als externe factor kan bevorderen.
Follow-up
Nazorg na operatieve verwijdering van een chondroblastoom omvat lichamelijke behandeling. Dit wordt gebruikt om de spieren te versterken en de oorspronkelijke functie van het aangetaste gewricht te herstellen. Vaak is er een neiging tot lokaal recidief, daarom moeten regelmatig controle-onderzoeken worden uitgevoerd. Deze laten in een vroeg stadium zien of er een nieuwe plaag op komst is. Hoe eerder de dokter dit herkent, hoe beter hij de tumor kan bestrijden. En bloc-resectie wordt meestal toegepast als onderdeel van de vervolgbehandeling. Als cement is gebruikt in de directe omgeving van het gewricht tijdens operaties bij personen die nog in de groei zijn, moet dit uiterlijk na twee jaar worden verwijderd om misvormingen te voorkomen. Daarna vult de arts het defect met poreus bot. Afhankelijk van de ernst van de ziekte kunnen patiënten na de operatie symptoomvrij leven. Risico's zijn echter te verwachten, vooral tijdens de groeifase. Er is ook een risico op complicaties bij oudere personen. In de loop van de volgende therapie moet overbelasting van het gewricht worden vermeden. Hier is het van groot belang om de exacte aanbevelingen van de arts en fysiotherapeut op te volgen. Voor het holistische welzijn van patiënten, psychotherapie kan ook nuttig zijn.
Wat u zelf kunt doen
In het geval van chondroblastoom is de belangrijkste zelfhulpmaatregel onmiddellijke opheldering van de waarschuwingssignalen. Een bezoek aan de dokter is zo snel mogelijk geïndiceerd bot pijn, beperkte mobiliteit en vergelijkbare symptomen worden opgemerkt. Zodra de ziekte is vastgesteld, moet de patiënt een uitgebreide behandeling ondergaan. Sinds chemotherapie en radiotherapie belast het lichaam aanzienlijk, rust is aangewezen. Vooral in de eerste weken en maanden moeten zware lichamelijke activiteiten worden vermeden. Onder bepaalde omstandigheden kunnen verschillende homeopathische middelen kan worden gebruikt. Dit moet echter eerst met de arts worden besproken. Daarbij kan het handig zijn om de dieet Afhankelijk van de instructies van de arts moeten onder andere irriterende voedingsmiddelen uit de dieet Het is ook raadzaam om bepaalde voedingsmiddelen te vermijden die tumorgroei kunnen bevorderen. Het individu dieet stel je het beste samen in overleg met een specialist of een voedingsdeskundige. Nadat de behandeling is gestopt, moet de persoon regelmatig een arts raadplegen. Chrondroblastomen hebben een relatief hoog risico op herhaling. Deze moeten worden opgespoord en behandeld om ernstige complicaties te voorkomen.
