Profylaxe
Tot dusver zijn er geen vaccins tegen de klier van Pfeiffer koorts veroorzaakt door de Epstein-Barr virus, zodat alleen het vermijden van besmette personen een preventieve maatregel is. Dit is echter onmogelijk vanwege de hoge mate van infectie van de populatie met het virus en het niet-specifieke verloop van een infectie.
Postinfectieuze immuniteit
Zoals hierboven vermeld, antilichamen worden gevormd tijdens een eerste infectie, die de geïnfecteerde persoon meestal levenslange immuniteit biedt. Bij immuungecompromitteerde personen kunnen reactivaties optreden. De redenen hiervoor zijn echter nog niet voldoende begrepen.
De menselijke pathogeen Epstein-Barr virus is een dubbelstrengs DNA-virus. Het behoort tot het gamma herpes virussen, een onderfamilie die wordt gekenmerkt door een smal gastheerspectrum. Gamma herpes virussen infecteren typisch T- of B-lymfocyten, dwz speciale afweercellen (wit bloed cellen) van de immuunsysteem.
De duur van virusreplicatie varieert. Bovendien leidt deze groep tot celproliferatie, kan overleven (med. Persisteren) in lymfoïde cellen (wit bloed cellen), wat latentiestadium wordt genoemd, en reactiveert wat recidief of terugval wordt genoemd, afhankelijk van het verloop van de heropleving van het virus, met of zonder symptomen.
De Epstein-Barr virus (EBV) is de oorzaak van infectieuze mononucleosis, ook wel bekend als kissing disease, aangezien het Epstein-Barr-virus vaak wordt overgedragen door te kussen bij jonge volwassenen. Bovendien kan het Epstein-Barr-virus (EBV) een goedaardige vergroting en zwelling van veroorzaken weefselvocht knooppunten (lymfomen) en, bij immuungecompromitteerde patiënten, bepaalde tumoren. Zoals alle herpesvirussen kan het Epstein-Barr-virus overleven en opnieuw worden geactiveerd in geïnfecteerde gastheercellen voor de rest van het leven van een persoon na de eerste infectie van de gastheer
