Een chemische verbranding treedt op wanneer de huid of andere delen van het lichaam komen in contact met chemische of organische stoffen solutions die een destructieve reactie veroorzaken. Chemisch brandwonden gaan meestal diep weg wonden, ernstig veroorzaken pijn, en professionele zorg vereisen, vooral in drastische gevallen.
Wat is een chemische verbranding?
Als eerste maatregel huid brandwonden worden gespoeld met overvloedige hoeveelheden lopend water Klik om te vergroten. In medische termen is een chemische verbranding wanneer de huidslijmvliezen of lichaamsweefsels die in contact komen met een chemische of organische stof, zoals alkaliën en zuren Afhankelijk van de samenstelling en concentratie van de oplossing, het kan meer of minder ernstig veroorzaken brandwonden Hier is het essentieel om onderscheid te maken tussen de solutions en hun potentiële gevaar, omdat er minder agressieve en extreem agressieve stoffen zijn. Twee andere rollen die de ernst van de chemische verbranding beïnvloeden, zijn de gevoeligheid van het getroffen deel van het lichaam en de tijd dat de huid wordt blootgesteld aan het zuur of de base. Bepaalde delen van de huid zijn minder gevoelig dan andere, wat kan resulteren in minder ernstige huid wonden en littekens Het meest gevoelige deel van de huid zijn de slijmvliezen, die weinig weerstand bieden tegen penetratie zuren en basen.
Oorzaken
De belangrijkste oorzaak is het contact met de huid, de tweede ‘oorzaak’ is de reactie die de stof erop ontvouwt. Zurenveroorzaken bijvoorbeeld een oppervlakkige dood van huidcellen, die, afhankelijk van het type zuur en zijn concentratie, kan zweren veroorzaken, evenals oppervlakkige stolling en klontering van cellen. Dit is het beste te vergelijken met een brandwond, waarbij het huidoppervlak ook klontert en stolt. Dit voorkomt echter dat de vloeistof dieper in het weefsel doordringt. De situatie is anders voor brandwonden met sterke zuren (zoals zwavelzuur), die door de sterke agressie direct diep in het weefsel doordringen. Daarbij vallen ze het weefsel en de bovenliggende huidlagen aan. Lyes daarentegen dringen ook direct door in het weefsel en doden de bovenliggende huidlagen. Een alkali reageert echter anders op de eiwitten van de huid dan een zuur. Hier klontert het oppervlak niet samen, maar wordt het vloeibaar. Hierdoor kan de loog steeds dieper in het weefsel doordringen. Het probleem hierbij is dat bijtende brandwonden veroorzaakt door basen in eerste instantie minder ingrijpend lijken, maar ernstige gevolgen kunnen hebben.
Symptomen, klachten en tekenen
De typische tekenen van een chemische verbranding hebben betrekking op de huid. Chemische stoffen, zuren en logen kunnen echter ook de ogen beschadigen. Vanwege de dreiging van verlies van het gezichtsvermogen, wordt deze zaak als zeer gevaarlijk beschouwd. Medische experts classificeren de symptomen op basis van drie graden van ernst. Doorgaans voelen getroffen personen zich sterk persistent pijn op het respectieve huidoppervlak. Het vertoont een sterke roodheid. Blaren vormen zich in korte tijd. In ernstige gevallen van chemische verbranding treedt vochtverlies op. Bijtende stoffen veroorzaken vergiftiging in de bloedbaan. Dit heeft invloed op het hele lichaam. Schok is mogelijk. Als er een chemische verbranding in de ogen optreedt, bestaat er vaak een risico op blindheid Aanvankelijk is er alleen vertroebeling van het hoornvlies. Bovendien, roodheid en pijn optreden. Het oog reageert met een sterke traanstroom. Getroffen personen knijpen reflexmatig hun ogen dicht. Als bijtende stoffen de keel binnendringen, klagen patiënten regelmatig over kortademigheid. De beschreven symptomen kunnen worden ingedeeld naar oplopende mate van ernst. Graad 1 wordt gedefinieerd als rood worden van de huid. Graad 2 is aanwezig met blaarvorming en beschadiging van de bovenste huidlaag. Vernietiging van alle huidlagen zonder de laagste wordt graad 3 genoemd.
Diagnose en progressie
Brandwonden manifesteren zich door ernstige en branderige roodheid, door een gebarsten en bloederige huid, door een opgelost huidoppervlak, en gaan gepaard met pijn. Alleen een arts kan echter een specifieke diagnose stellen van de ernst van de brandwond en zo snel de juiste behandeling starten. Afhankelijk van het type oplosmiddel kan het zelfs de interne organen of in de bloedbaan terechtkomen als het niet correct of helemaal niet wordt behandeld. daarom is het enorm belangrijk in het geval van moeilijk te beoordelen of in het geval van ernstige brandwonden om onmiddellijk de hulpdiensten te waarschuwen, de gewonde persoon te immobiliseren en te bevrijden de aangetaste huid van kleding en co.
Complicaties
Door vloeistofverlies uitdroging kan gebeuren. Met name uitgebreide brandwonden veroorzaken dan ook neurologische gebreken. Als het mond en keel worden aangetast, ademnood kan optreden en in ernstige gevallen bestaat zelfs het risico op verstikking. Bijtende brandwonden kunnen ernstige schade aanrichten, vooral aan de slijmvliezen. Het oog, mond en keelgebieden lopen bijzonder risico, omdat een chemische brandwond snel kan doorbreken en de spieren kan beschadigen en zenuwen gelegen onder de huid. Vervolgens kan de huid littekens veroorzaken en blijvende schade aan de orgaanfunctie veroorzaken. Als het oplosmiddel in contact komt met interne organen of in de bloedbaan terechtkomt, kan dit ernstig zijn volksgezondheid complicaties. In extreme gevallen treedt permanente orgaanschade op of bloed vergiftiging ontwikkelt zich. Zelfs vergiftiging kan niet worden uitgesloten. Tijdens de chirurgische behandeling van een chemische brandwond is er altijd een risico op verder letsel of infectie. Onjuiste nazorg kan dat wel leiden naar wond genezen problemen, vaak resulterend in littekens. Indien pijnstillers worden gebruikt, bijwerkingen en interacties kan niet worden uitgesloten. Af en toe treden allergische reacties op de gebruikte materialen en medicijnen op.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als er een chemische verbranding optreedt, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Een chemische brandwond is een weefselbeschadiging en moet onmiddellijk worden behandeld. In geval van contact met zuren en bijtende stoffen, moeten medische hulpdiensten worden gewaarschuwd. Dit moet gepaard gaan met het bellen van het antigifcentrum. Totdat de spoedarts arriveert, moet de brandwond worden gekoeld. Het is ook raadzaam om het gebied te verlaten om verdere brandwonden te voorkomen. Afhankelijk van de ernst van de brandwond, anders maatregelen zijn mogelijk. Bij een milde chemische verbranding, zoals al kan optreden bij contact met een agressieve reiniger, zijn één of twee controles door de arts voldoende. Op voorwaarde dat er geen complicaties optreden, is verder bezoek aan de arts niet nodig. Vooral in het geval van brandwonden aan de ogen, mondkeel en keelholte, moet onmiddellijk medische hulp worden ingeroepen. In het geval van uitgebreide brandwonden wordt het weefsel vernietigd, wat kan leiden perforaties en andere complicaties. De getroffen persoon moet in de schokken positie. Alle brandwonden moeten grondig worden gespoeld met steriele vloeistof. Alternatief, koud lopend water mag gebruikt worden. Omdat er een risico is op hypothermie en ander ongemak hier, moet deze taak worden uitgevoerd door een spoedarts. zalven or crèmes mag ook alleen worden toegepast in overleg met een arts.
Behandeling en therapie
Afhankelijk van het oplosmiddel kunt u het resulterende resultaat uitspoelen wonden met veel water, maar aangezien dit niet altijd het gewenste effect heeft, zou dit eigenlijk alleen in een noodgeval moeten gebeuren zonder specialistische instructies. Overigens kan de telefonisch gealarmeerde hulpdienst hier al handige instructies geven. Een specialist zal de wond in detail onderzoeken, het type zuur of alkali te weten komen en vervolgens overeenkomstig te werk gaan. Sommige stoffen moeten eerst worden geneutraliseerd voordat de wond kan worden schoongemaakt en aangekleed. Hier, opnieuw afhankelijk van de ernst van de brandwond, neemt men meestal zijn toevlucht tot kiemvrije verbanden en mogelijk ook tot zalven en tincturen die genezing bevorderen.
het voorkomen
Chemische brandwonden kunnen worden tegengegaan door voorzichtig met risicovolle oplosmiddelen om te gaan en door altijd geschikte beschermende kleding te dragen. Bovendien moet men zich, vooral in het geval van sterke zuren en logen, informeren over hun effect en reactie op huidcontact en ook nagaan hoe men het beste te werk kan gaan in geval van chemische verbranding. Dit verkleint niet noodzakelijkerwijs het risico op chemische brandwonden, maar het zal u wel helpen om sneller en gerichter te handelen in geval van nood, waardoor de ernst van de verwonding kan worden beperkt.
Nazorg
In het geval van een chemische brandwond onmiddellijk maatregelen spelen een bijzonder belangrijke rol. Omdat de gevolgen in korte tijd levensbedreigend kunnen zijn, ligt de focus op acute behandeling. Het is meestal voldoende om voor herstel te zorgen. Om herhaling van een chemische brandwond te voorkomen, moeten patiënten hun eigen voorzorgsmaatregelen nemen, maar deze vallen niet onder de medische verantwoordelijkheid. Indien nodig kan een arts voorlichting geven over beschermingsmiddelen maatregelen met betrekking tot de individuele risicosituatie. Als de gevolgen van een chemische verbranding blijven bestaan, hangt de follow-up af van de symptomen. Als de slokdarm is aangetast, kan zich een kwaadaardige tumor ontwikkelen. In zeldzame gevallen moet zelfs de slokdarm worden vervangen. Als er stoffen in het oog komen, is verlies van het gezichtsvermogen mogelijk. Het ritme van de nazorg is afhankelijk van de symptomen. Naast een gedetailleerde bespreking van de symptomen, voert de arts meestal een bloed test als onderdeel van de controle. Afhankelijk van waar de brandwond is opgetreden, kan beeldvorming of een hoornvliesonderzoek worden besteld. Deze maatregelen zijn bedoeld om tijdig te kunnen ingrijpen bij een verslechtering van het algemeen voorwaarde of complicaties worden duidelijk. Als een chemische brandwond tot niet-corrigeerbare complicaties leidt, kan palliatieve follow-up ook aangewezen zijn. Pijnstilling via medicatie speelt dan een belangrijke rol.
Wat u zelf kunt doen
Om slecht genezende wonden en vooral littekens bij chemische brandwonden te voorkomen, moeten getroffen personen onmiddellijk actie ondernemen. De eerste belangrijkste maatregel is dat alle kleding die met bijtende stoffen in aanraking is gekomen, verwijderd moet worden. Vervolgens moet de brandwond minimaal 15 minuten worden afgespoeld met schoon lauw water. Er moet voor worden gezorgd dat dit er niet toe leidt dat het zuur bovendien de gezonde delen van de huid bereikt. Daarna moet de verbrande plek kiemvrij worden aangekleed. Patiënten moeten het gebruik vermijden zalven, poeders of soortgelijke producten, omdat deze de voorwaarde Als een bijtende stof in de ogen komt, bestaat het risico het zicht te verliezen. Daarom moet het aangedane oog zeer grondig worden gespoeld met schoon water. Hiervoor moet de patiënt bij voorkeur met de zijne op zijn rug liggen hoofd naar één kant gekanteld en het aangedane oog open. Vervolgens moet er vanaf een hoogte van ongeveer 10 centimeter schoon water in de binnenhoek van het oog worden gegoten, zodat het water naar buiten stroomt. Er moet voor worden gezorgd dat de stof niet naar andere delen van het gezicht wordt verspreid. Het aangedane oog moet dan steriel worden verbonden. Als een bijtende chemische stof is ingeslikt, wordt de getroffenen aangeraden om in kleine slokjes water te drinken. De getroffen personen mogen echter in geen geval overgeven.
