Fysiotherapie is een integraal onderdeel van revalidatiemaatregelen in het geval van een bekken breuk. Hoe het individuele behandelplan voor de patiënt eruitziet, hangt voornamelijk af van het type en de omvang van het bekken breuk. Een stabiel bekken breuk kunnen meestal volledig conservatief worden behandeld, terwijl onstabiele bekkenfracturen altijd een operatie vereisen en meer tijd nodig hebben om volledig te genezen. Fysiotherapie begint meestal met passieve oefeningen, aangezien het bekken niet belast mag worden. Manuele therapie, massages, MTT (Medical Trainingstherapie) en PNF (Proprioceptive Neuromuscular Fasciation) zijn ook therapietechnieken die tijdens fysiotherapie kunnen worden gebruikt.
Revalidatietherapie bij een bekkenfractuur
De revalidatiemaatregelen of de daaropvolgende therapie voor een bekkenfractuur zijn afhankelijk van het type en de omvang van het letsel, de leeftijd en de algemene toestand van volksgezondheid van de patiënt. Ook is van belang of de behandeling van meet af aan conservatief was (zoals bij stabiele bekkenfracturen) of dat de revalidatie werd voorafgegaan door chirurgie (zoals bij instabiele fracturen of polytrauma's). Patiënten die een bekkenfractuur hebben gehad, moeten in de regel allereerst strikte bedrust in acht nemen, aangezien het beschadigde bekken gedurende minimaal 2-4 weken volledig moet worden ontlast.
Maar zelfs als de patiënt het bekken moet sparen, begint de therapie al op de eerste dag. Speciaal opgeleide therapeuten zorgen ervoor dat de beweeglijkheid van het bekken zoveel mogelijk behouden blijft. Dit wordt verzekerd door passieve oefeningen, waarbij de therapeut het bekken voorzichtig beweegt zonder hulp van de patiënt om de flexibiliteit van de omliggende structuren en spieren te behouden.
Zodra de eerste fase van genezing is voltooid en de patiënt weer druk kan uitoefenen, worden de teruggevallen spieren opnieuw opgebouwd met lichte spanoefeningen. Oefentherapie in het water is ook belangrijk om de beweeglijkheid van het bekken te herstellen na de lange rustperiode. Onder bepaalde omstandigheden kan het zijn dat de patiënt opnieuw normaal moet leren lopen, dus zowel bewegingstraining als handmatig trainingstherapie kan ook deel uitmaken van revalidatie.
Wanneer een normale bewegingsvolgorde weer mogelijk is, is het doel specifiek om de spieren te versterken en de stabiliteit van het bekken te herstellen, zodat de getroffen personen hun dagelijkse leven weer probleemloos en onafhankelijk zonder enige beperking kunnen beheersen. Afhankelijk van de ernst en de bijkomende verwondingen kan het volledige revalidatieproces enkele maanden duren. Om gevolgschade te voorkomen, mogen patiënten pas weer zelfstandig gaan sporten na toestemming van een arts. Om blessures op de lange termijn te voorkomen, is het zinvol dat de patiënt de oefeningen die hij tijdens het revalidatieproces heeft geleerd zelfstandig thuis uitvoert.
Alle artikelen in deze serie:
