Bromhidrose: oorzaken, symptomen en behandeling

Bromhidrose, ook wel bekend als bromhidrose, is een speciale vorm van hyperhidrose, abnormaal zweten. Bij bromhidrose lijden getroffen personen aan abnormaal overmatige zweetafscheiding.

Wat is bromhidrose

De verhoogde zweetafscheiding veroorzaakt overmatige afscheiding van zweet. Normaal gesproken produceert het lichaam een ​​bepaalde hoeveelheid zweet om de lichaamstemperatuur te reguleren. Dus als de omgevingstemperatuur voldoende warm is, zijn grote hoeveelheden zweet ook fysiologisch, maar niet bij bromhidrose. Hier de zweetklieren produceren constant een teveel aan zweet, wat snel een probleem kan worden voor de getroffenen vanwege onaangename lichaamsgeur en constant natte kleding. Medisch gezien wordt bromhidrose gedefinieerd als een ziekte van de apocriene zweetklieren​ De geile laag van de huid wordt pathologisch doorweekt door de constante overproductie van zweet, wat onder andere ook resulteert in een toename van de kiemflora. Zweet is normaal gesproken geurloos; pas na ontbinding door bacteriën ontwikkelt zich de typische onaangename geur van zweet. Dit geur verspreidt zich voornamelijk op de lichaamsdelen met een hoog aantal zweetklieren, dus oksels, liesstreek, voeten maar ook huid plooien.

Oorzaken

Overlappende gebieden van huid aangetast door bromhidrose zijn bijzonder vatbaar voor infectie. Het verhoogde huidvocht leidt tot een verhoogde kiemkolonisatie door bromhidrose in deze delen van de huid. Wat leidt tot de constante overproductie van zweet bij hyperhidrose of bromhidrose als een speciale vorm, is niet bekend. Dermatologen gaan ervan uit dat het een aangeboren stofwisselingsziekte is. De ziekte kan al uitbreken jeugd, maar ook op latere leeftijd lijkt het tijdstip van aanvang direct verband te houden met de individuele genetische aanleg. Obesitas speelt ook een rol als cofactor bij alle vormen van hyperhidrose. Er zijn 2 vormen van bromhidrose, de apocriene en eccriene vormen. De typische inherente geur van een individu wordt bepaald door de apocriene zweetklieren. Verhoogde afscheiding van eccriene zweet verzacht keratine, waarvan de bacteriële afbraak een zeer onaangename vieze geur veroorzaakt.

Symptomen, klachten en tekenen

Bromhidrose wordt meestal geassocieerd met een verhoogde zweetproductie. Getroffen personen zweten zelfs tijdens lichte lichamelijke inspanning, en dit leidt tot ontsteking, emotionele problemen en ander ongemak. De voorwaarde belast de huid en klieren. Vooral bij langdurige of chronische ziekten, ontsteking kan voorkomen onder de oksels, op de benen en in het intieme gebied. Wrijven over kleding en irriterend huidverzorgingsproducten versterken dit effect en leiden tot toenemende huidirritatie op de lange termijn. ziekteverwekkers kan de verzwakte huid koloniseren, wat kan leiden aan infecties, eczeem en acne​ Veel getroffen mensen hebben er ook last van pijn en een pijnlijke huid. Als bromhidrose niet wordt behandeld, heeft dit een negatief effect op de mentale toestand van de getroffen persoon. De verhoogde transpiratie wordt meestal ook geassocieerd met een intense geur - die beide patiënten in sociale situaties beperken. Terugtrekking uit het sociale leven en de ontwikkeling van ernstige psychische klachten kunnen voorkomen. Uitwendig is bromhidrose te herkennen aan de snelle vorming van zweet. In individuele gevallen zijn individuele poriën ontstoken of is er uitgebreide roodheid onder de oksels of in het genitale gebied.

Diagnose en verloop

De voorlopige diagnose van elke vorm van hyperhidrose kan al worden gesteld op basis van het symptoom van verhoogde zweetproductie. De mate en mate van expressie van het pathologische zweten zijn dan nog onderwerp van nader onderzoek. In het geval van bromhidrose als een bijzonder snel optredende vorm van progressie, zweet volume Er kunnen ook metingen worden verricht om de diagnose te bevestigen. Deze vinden plaats onder gecontroleerde poliklinische omstandigheden op het kantoor van een dermatoloog of in een dermatologiekliniek. Fijne fleecedoeken worden gedurende een bepaalde tijd in de aangetaste huidzones gelegd en vervolgens gewogen. Op deze manier kan de hoeveelheid zweet die in 24 uur wordt geproduceerd zeer snel worden geëxtrapoleerd. Voordat de diagnose bromhidrose wordt gesteld, is echter ook een nauwkeurige zweetanalyse vereist om de chemische samenstelling ervan te bepalen.Als er bacterieel afgebroken huidkeratine in het zweetmonster aanwezig is, worden ook de eccriene zweetklieren aangetast en wordt de vermoedelijke diagnose van bromhidrose bevestigd. . Om de diagnose te versterken, kunnen bovendien individuele zweetklieren worden verwijderd plaatselijke verdoving en onderzocht op fijn weefsel in histologie laboratorium.

Complicaties

Bromhidrose kan verschillende complicaties veroorzaken. Maceratie, een verwatering van de huid die gepaard gaat met permanente celbeschadiging, komt bijvoorbeeld vaak voor. Het zware transpireren verhoogt ook het risico op schimmelinfecties en jeuk. Het komt vooral vaak voor dat bromhidrose resulteert in voetschimmel of jock jeukevenals wratten en bacteriële infecties die nog meer ziekten kunnen veroorzaken. Bovendien kan de sterke lichaamsgeur en het merkbare huiduiterlijk leiden op sociale en emotionele complicaties. Complicaties kunnen ook optreden tijdens de behandeling van bromhidrose. Wanneer bijvoorbeeld de zweetklieren worden opgezogen, bestaat er een risico op ontstekinginfectie wond genezen problemen en bloeding; in aanvulling op, zenuwen kan letsel oplopen, wat kan leiden tot permanente sensorische stoornissen. In zeldzame gevallen leiden deze zenuwbeschadigingen tot het Horner-syndroom, een secundaire ziekte van bromhidrose, die wordt gekenmerkt door vernauwde pupillen en hangende bovenoogleden. Als gevolg van de behandeling door middel van endoscopische trasthoracale sympathectomie kan in de tussentijd ernstig nachtelijk zweten optreden, dat zich vaak manifesteert in andere delen van het lichaam.

Wanneer moet je naar een dokter?

Als bromhidrose een nieuwe gebeurtenis is, moet zeker een arts worden geraadpleegd om de oorzaak te achterhalen. Er kan een ziekte zijn achter de verhoogde zweetproductie. Het kan echter ook het na-effect zijn van medicamenteuze behandeling. Als bromhidrose niet wordt beperkt door hygiënisch maatregelen, zullen veel patiënten hoe dan ook een arts raadplegen om de stinkende zweetgeur kwijt te raken. Vaak ontstaan ​​ook psychische problemen als gevolg van bromhidrose, die dan alleen met hulp van een psycholoog behandeld kan worden. Zonder professionele psychologische hulp leidt bromhidrose vaak snel tot sociaal isolement. Naast psychische problemen kunnen er ook andere complicaties van bromhidrose optreden, die het raadplegen van een arts dringend noodzakelijk maken. Dit geldt vooral in het geval van ondraaglijke jeuk, aanhoudende huid en voetschimmel infecties of wrat vorming. Als de arts geen oorzaak kan vinden voor het toegenomen zweten, moet de patiënt worden doorverwezen naar een dermatoloog. De dermatoloog probeert vervolgens de proliferatie van schimmels te beperken en bacteriën via verschillende maatregelen​ Soms is zelfs dit echter niet voldoende. In bijzonder ernstige gevallen zal de arts moeten beslissen om de zweetklieren operatief te verwijderen. Dit is een operatie die alleen door ervaren artsen mag worden uitgevoerd, omdat het risico bestaat dat ook zenuwuiteinden beschadigd raken als gevolg van blijvende sensorische stoornissen.

Behandeling en therapie

De oorzaak van abnormaal zweten is nog in het donker, dus een oorzakelijk, dat wil zeggen oorzaakgebonden therapie van enige vorm van hyperhidrose is niet mogelijk. Er is echter een behandelconcept vastgesteld dat ook zijn weg heeft gevonden in een richtlijnconcept van de Society of Dermatology. Commercieel beschikbaar deodorants hebben geen effect op bromhidrose als een ernstige vorm van hyperhidrose. Het is echter aangetoond dat medische metaalhoudende anti-transpiranten naast de antihidrotische werking ook een antibacteriële werking hebben. Vanwege de verhoogde inhoud van aluminium chloridevereisen deze deodorantpreparaten een recept en de behandelingsresultaten zijn veelbelovend, vooral voor hyperhidrose axillaris. Bij bromhidrose worden echter andere delen van het lichaam en bovendien de huidplooien typisch aangetast door het toegenomen ongecontroleerde zweten. In aanvulling op, aluminium aangezien men vermoedt dat een zwaar metaal de huidbarrière kan overwinnen en ernstige bijwerkingen kan veroorzaken, waaronder de ontwikkeling van tumoren, wanneer het in verhoogde doses en continu wordt gebruikt. Permanent haar verwijdering met laserbehandeling leidt niet tot minder zweten, maar de gevolgen van bacteriële zweetafbraak kunnen in ieder geval worden verzacht. In het geval van een volledig ontwikkeld ziektebeeld van bromhidrose is chirurgie het enige laatste redmiddel. Dit is een operatie onder narcose, waarbij grote delen van de zweetklieren in de oksel of andere delen van de huid worden verwijderd.

Vooruitzichten en prognose

Bromhidrose moet in alle gevallen worden behandeld. Er is geen andere manier waarop deze ziekte zich positief kan ontwikkelen of zichzelf kan genezen. In de regel zelfs gewoon deodorants helpen niet bij deze ziekte. In ernstige gevallen zijn de getroffenen afhankelijk van het verwijderen van de zweetklieren onder de oksels of in andere regio's. Dit is de enige manier om het abnormale zweten volledig te stoppen. Als een operatie niet gewenst is, kan de getroffen persoon ook verschillende gebruiken deodorants met een hoog gehalte aan metalen. Hoewel deze het zweten kunnen verminderen, zijn ze kankerverwekkend en kunnen ze andere ernstige bijwerkingen hebben. Om deze reden mogen deze verzorgingsproducten niet langdurig worden gebruikt. Zonder behandeling leidt bromhidrose tot zeer zwaar zweten en dus aan verschillende beperkingen in het dagelijkse leven van de patiënt. Als de zweetklieren zijn verwijderd, komen de symptomen niet meer terug. In sommige gevallen, haar verwijdering kan ook een positief effect hebben op het beloop van de ziekte, omdat het bacteriële infecties kan voorkomen. De zweetvorming blijft echter bestaan.

het voorkomen

Bromhidrose, als een aangeboren stofwisselingsstoornis, kan niet direct worden voorkomen. Lijders aan elke vorm van hyperhidrose kunnen er echter verschillende krijgen maatregelen om overmatig zweten en onaangename lichaamsgeur te voorkomen. De samenstelling van zweet hangt in grote mate af van de dieet​ Zweetopwekkende en geuractieve voedingsmiddelen zoals peper or knoflook moet worden vermeden. Door ademende textielbescherming te bieden, kan geschikte kleding een doorslaggevende factor zijn bij het voorkomen van overmatige zweetproductie. Ten slotte zijn effectieve lichaamsreiniging en hygiëne met huidvriendelijke, ph-neutrale reinigingsmiddelen ook belangrijk voor preventie.

Wat u zelf kunt doen

In het geval van bromhidrose kan de verantwoordelijke dermatoloog medische antitranspiratiemiddelen voorschrijven en verdere tips voor zelfhulp geven. Afhankelijk van de ernst van de voorwaardeis het soms mogelijk om de aandoening voldoende te beteugelen door uw levensstijl te veranderen. Zo kan zweten in ieder geval worden verminderd door gezond en evenwichtig te eten dieet vrij van pittig, irriterend of geuractief voedsel zoals peper or knoflook​ Lichaamsbeweging helpt ook om transpiratie te reguleren. Het dragen van losse, ademende kleding en het vermijden van overmatig zonlicht of hitte helpt ook als preventieve maatregel. Ten slotte is ook een uitgebreide lichaamshygiëne en -verzorging met huidvriendelijke verzorgingsproducten nuttig. Bij deze maatregelen kan het soms handig zijn om de voorwaarde met andere patiënten. Het bijwonen van een steungroep of deelnemen aan internetforums zijn goede manieren om het dagelijks leven met bromhidrose gemakkelijker te maken. Op de lange termijn, andere maatregelen zoals permanent haar verwijdering kan worden overwogen. Hoewel dit de transpiratie niet vermindert, kan het de resulterende geur beperken. Bovenstaande maatregelen dienen altijd in overleg met de behandelende arts te worden uitgevoerd.