Verdrinking en vormen van verdrinking

Wat gebeurt er tijdens verdrinking?

Bij verdrinking wordt de zuurstoftoevoer onderbroken, waardoor men uiteindelijk stikt. Verdrinking wordt gedefinieerd als uiteindelijk verstikkend:

In de longen van een drenkeling kunnen de rode bloedcellen (erytrocyten) niet meer met zuurstof worden geladen. Hoe langer de zuurstoftoevoer wordt afgesloten, hoe meer cellen in het lichaam afsterven, zodat de dood al na enkele minuten intreedt.

Ademblokkade als gevolg van natuurlijke beschermende reflex

De glottisspasme kan bijvoorbeeld aanhouden als de patiënt bewusteloos is. Het probleem wordt echter meestal binnen enkele seconden opgelost.

Primaire verdrinking en secundaire verdrinking

Afhankelijk van de tijdsduur totdat verdrinkingsdood optreedt, wordt onderscheid gemaakt tussen primaire en secundaire verdrinking:

Primaire verdrinking vindt plaats wanneer het inademen van vloeistof een zuurstofgebrek veroorzaakt dat binnen 24 uur tot de dood leidt.

Bovendien kan het water dat de longen is binnengedrongen de fijne longblaasjes vernietigen die verantwoordelijk zijn voor de uitwisseling van gassen in de longen, zodat de slachtoffers nog lang nadat ze zijn gered kunnen stikken. In dit geval vertoont secundaire verdrinking soortgelijke symptomen als primaire verdrinking: kortademigheid en celdood veroorzaakt door zuurstofgebrek, wat tot de dood leidt.

Natte verdrinking en droge verdrinking

Bij de overgrote meerderheid van de sterfgevallen door verdrinking is sprake van natte verdrinking: de glottisspasme verdwijnt na korte tijd, zodat de ademhalingsblokkering verdwijnt. Het verdrinkende slachtoffer probeert vervolgens reflexmatig op adem te komen – zelfs onder water, waarbij water in zijn longen wordt ingeademd. Het resulterende zuurstofgebrek leidt uiteindelijk tot de dood.

Stille verdrinking

Dood door verdrinking is een stille dood. Alleen in films of boeken spartelen verdrinkingsslachtoffers wild rond, schoppend met hun benen en luid schreeuwend om hulp. De realiteit is anders: aangezien een drenkeling niet kan ademen vanwege de glottiskramp, kan hij ook niet door te schreeuwen de aandacht op zichzelf vestigen.

Bijna verdrinken

Een verdrinkingsslachtoffer dat op tijd wordt gered en dus van de dood wordt gered, wordt bijna-verdrinking genoemd. In dergelijke gevallen wordt aanbevolen om minimaal 24 uur in het ziekenhuis te blijven om eventuele vervolgschade te observeren die kan leiden tot secundaire verdrinking (zie hierboven).

Differentiatie: Interne verdrinking

Hoe lang duurt verdrinking?

Hoe lang een persoon zonder zuurstof overleeft, hangt van verschillende factoren af, bijvoorbeeld:

  • Lichaamsgewicht en -grootte: hoe minder massa je hebt, hoe minder zuurstof je lichaam nodig heeft.
  • Fysieke fitheid: Getrainde mensen kunnen langer zonder zuurstof overleven dan ongetrainde mensen.

Maar zelfs de meest getrainde duiker of wedstrijdsporter kan niet veel langer dan tien minuten zonder zuurstof.

Verdrinking: eerste hulp

Bij een verdrinkingsongeval telt elke seconde. Deze eerstehulpmaatregelen worden aanbevolen door experts:

  • Informeer eerst en vooral de hulpdiensten door 112 te bellen.
  • Gooi het verdrinkende slachtoffer een voorwerp om zich aan vast te houden (bijvoorbeeld een reddingsboei of een bal).
  • Als u uzelf redt: Benader het drenkelende slachtoffer van achteren en pak hem onder de oksels. Zwem met hem in rugligging naar de wal. Let op: Reken er altijd op dat de drenkeling zal proberen je vast te houden en je daarbij onder water te duwen!

Over eerstehulpmaatregelen op het land:

  • Controleer of het slachtoffer ademt.
  • Als het slachtoffer ademt, plaats hem dan in de stabiele zijligging (zo gaat het bij volwassenen en zo gaat het bij kinderen).