De radijs komt uit de kruisbloemigenfamilie en is daarmee nauw verwant aan de radijsfamilie. De rode bol van radijs heeft een scherpe smaak door de mosterd- olie die het bevat en rauw wordt gegeten, in salades of als brood beleg.
Dit is wat u moet weten over radijs
Radijs is een zeer caloriearme groente: 100 gram bevat er slechts 14 calorieën De radijs bestaat voor het grootste deel uit water, maar vezels zitten ook in de knol en dragen daarom bij aan verzadiging. Radijs wordt vanaf maart gezaaid; het zaad mag niet dieper dan een centimeter in de grond worden gezaaid. De individuele planten hebben voldoende afstand tot elkaar nodig; een afstand van ongeveer 15 centimeter heeft zich hier bewezen. De grondlaag moet minimaal 15 centimeter diep zijn, zodat de wortels van de plant zich voldoende kunnen ontwikkelen. De radijs kan zeker gedijen, ondanks vrij frisse temperaturen vanaf tien graden. Teveel zon is zelfs schadelijk voor de groei van de plant. Ze kiemen al na een week, mits de grond van voldoende vocht en voedingsstoffen wordt voorzien. Als dit niet het geval is, worden alleen onderontwikkelde en minder smakelijke knollen gevormd. Kortom, de radijs, waarvan de naam is afgeleid van het Latijnse radix (wortel), wordt beschouwd als een niet veeleisende plant die geen speciaal bodemprofiel nodig heeft om groeien Voldoende water geven is echter verplicht. Ongeveer een maand na het zaaien kunnen de radijsknollen al worden geoogst, waardoor radijs een van de eerste regionaal verkrijgbare groenterassen van het jaar in Duitsland is met hun oogsttijd vanaf april. Tot september kan het bed met radijs altijd verder worden opgekweekt door na de oogst wat nieuwe planten te zaaien. Teeltburen voor radijs zijn planten zoals snijbiet, bonen of spinazie. Alleen bij komkommers harmonieert de radijsplant niet optimaal: aangezien beide planten tijdens de groei zeer vergelijkbare voedingsstoffen en veel vocht opnemen, verhinderen ze elkaar om zich optimaal te ontwikkelen. Als de radijs niet op tijd wordt geoogst nadat hij ongeveer vier tot zes weken na het zaaien rijp is geworden, is dit merkbaar in het onaangename smaak van de overrijpe knollen. 85 procent van de Duitse radijsoogst komt uit de deelstaat Rijnland-Palts. Radijs is een onderdeel van de Europese dieet sinds de 16e eeuw, te beginnen in wat nu Frankrijk is. Oorspronkelijk komt de plant waarschijnlijk vandaan China De bekendste is de wijnrode variëteit, die waarschijnlijk als sierplant in werd gekweekt China eeuwen geleden. Naast de rode radijs zijn er echter nog tal van andere soorten die van tijd tot tijd op de markt kunnen worden gekocht: er zijn onder andere ook gele of witte varianten van de pittige groente.
Belang voor de gezondheid
Tijdens verkoudheid helpen de prikkelende etherische oliën van radijs de slijmvliezen te regenereren. Hoesten en heesheid worden opgelucht door ze op te eten. Hun antibacteriële werking kan zelfs voorkomen griep-achtige infecties en doodt ook andere kiemen gevonden in de spijsverteringskanaal Omdat radijs de activiteit van de lever en galblaas, kunnen ze een trage spijsvertering helpen. Bovendien helpt het eten van radijs om te verlagen cholesterol levels. De mosterd- Van oliën in radijs wordt ook vermoed dat ze hart- en vaatziekten voorkomen. Hoe kleiner een radijs, hoe hoger de concentratie of mosterd- olie die het bevat, en des te meer volksgezondheid-stimulerende stoffen die u binnenkrijgt als u het eet. De concentratie van mosterdolie is het hoogst in radijs die in de open lucht wordt gekweekt. Mosterdoliën hebben een dehydraterende werking en zijn dus lager bloed druk; Tegelijkertijd binden mosterdoliën vetten zodat ze onverteerd worden uitgescheiden. Voor wie wil afvallen is de radijs niet alleen een caloriearm tussendoortje, maar neemt tegelijkertijd ook belangrijke stoffen op die het afvallen ondersteunen.
Ingrediënten en voedingswaarden
Radijs is een zeer caloriearme groente: 100 gram bevat er slechts 14 calorieën Radijs bestaat voor het grootste deel uit water, maar vezels zitten ook in de knol en dragen daarom bij aan verzadiging. Per 100 gram zijn er slechts twee gram koolhydraten in het product en zelfs minder vet. In plaats daarvan zijn radijs rijk aan calcium, kalium en fosfor.Strijkijzer en diverse andere vitaminen, zoals vitamine C, zijn ook overvloedig aanwezig in radijs. Voor zwangere vrouwen is de radijs een leverancier van foliumzuur.
Intoleranties en allergieën
Slechts in zeldzame gevallen doet een voedselallergie of zelfs een contactallergie radijs voorkomen. Vaak hebben patiënten die ook allergisch zijn voor radijs ook last van een allergie naar radijs. In dit geval is het aangewezen om het voedsel volledig te vermijden.
Winkelen en keukentips
Radijs is het hele jaar verkrijgbaar; voor dit doel planten mensen verschillende soorten in verschillende seizoenen, die ondanks de weersomstandigheden kunnen gedijen. In sommige gevallen vindt de teelt ook in kassen plaats. De lekkerste radijzen zijn die buiten gekweekt: ze hebben het meest intense aroma. Wie kiest voor biologische radijs, verkleint het risico op het binnenkrijgen van giftige stoffen zoals pesticiden bij het eten van de knollen. De houdbaarheid van radijs is beperkt; na slechts een paar dagen beginnen de bladeren van de plant te verwelken en vormen de radijsjes hierdoor deuken uitdroging Consumptie moet vóór deze verschijnselen worden gedaan, het is niet aan te raden om reeds gerijpte knollen te kopen. De tekenen van veroudering van de knol kunnen na aankoop wat vertraagd worden, als je de radijsjes in een vochtige doek in de koelkast legt of in een kommetje met water Op deze manier droogt de groente niet uit en blijft hij langer vers. Ook dienen de bladeren in de loop van de bewaring geheel verwijderd te worden, zodat deze ook geen vloeistof meer uit de knol kunnen trekken. Uiterlijk drie dagen na aankoop hebben de radijsjes het einde van hun minimale houdbaarheid bereikt.
Voorbereidingstips
Radijs kan onverwerkt en rauw gegeten worden. Het is niet nodig om de knol te schillen; alleen de knol moet voor het eten grondig worden gewassen. Een beetje zout verzacht de scherpte en maakt radijs aromatischer. Fijn gesneden radijs kan aan een boterham worden toegevoegd. De wijnrode knol ziet er ook goed uit in salades: hier smaakt hij het lekkerst in plakjes of dungesneden vorm met een beetje azijn, olie, peper en zout. Radijsjes mogen echter nooit worden gekookt, omdat ze dan hun smaak verliezen. Ze zijn hoogstens bestand tegen kort frituren in de wok; maar dan vullen ze veel Aziatische gerechten goed aan. De bladeren van de radijsplant kunnen ook als salade gegeten worden. Een andere optie is om de radijs in een smoothie te verwerken.
