Bijbehorende symptomen | Branderig gevoel in het genitale gebied

Bijbehorende symptomen

Ontsteking wordt meestal gekenmerkt door roodheid, zwelling, pijn, oververhitting en beperkte functie. Deze typische tekenen van infectie komen ook voor op de vagina en vulva. De pijn kan permanent zijn of worden veroorzaakt door plassen, geslachtsgemeenschap of andere aanraking.

Vaak, pijn en brandend gevoel gaat gepaard met jeuk. Afhankelijk van het type ontsteking kan ook vochtige, melkachtige of etterende afscheiding uit de vagina aanwezig zijn. Vaak niet zichtbaar uitwendig zijn slijmvliesveranderingen mee gebarsten huidhuiduitslag, blaarvorming en kruimelige afscheidingen.

Afhankelijk van het type ziekteverwekker kan er ook een onaangename geur ontstaan. Dit komt vooral veel voor bij vaginale mycose of bepaalde seksuele ziekten. Ziekten die het hele lichaam aantasten, kunnen gepaard gaan met andere symptomen.

Neurodermitismanifesteert zich bijvoorbeeld typisch niet alleen in de vulva, maar ook in veel andere delen van de huid en het lichaam. Bacterie-geïnduceerde gonorroe kan gepaard gaan met conjunctivitis in het oog, onder andere. Jeuk is een zeer onaangenaam symptoom dat kan optreden in het genitale gebied.

Het wordt veroorzaakt door bepaalde boodschappersubstanties zoals histamine, die vrijkomen in de huid. Naast bepaalde ontstekingen kunnen ook gifstoffen zoals insectengif of door pathogenen geproduceerde gifstoffen jeuk veroorzaken. In de meeste gevallen is jeuk in het genitale gebied onschadelijk, maar soms een ziekte zoals neurodermitis of infecties zoals genitaal herpes or vaginale mycose kan erachter staan.

Zelfs als het erg onaangenaam wordt, is het belangrijk om ondanks de jeuk niet te krabben. Anders kunnen kleine huidafwijkingen de jeuk verergeren en het slijmvlies beschadigen, wat tot verdere infecties kan leiden. Ogenschijnlijk onschadelijke infecties in het genitale gebied kunnen tijdens zwangerschap met gevaar voor het kind.

Als gevolg van prenatale zorg en een hoog hygiënebewustzijn zijn levensbedreigende ziekten echter zeer zeldzaam geworden. Bacteriële en virale infecties in het intieme gebied van de moeder zijn echter bijzonder gevaarlijk voor het kind. naast de geslachtsziekten syphilis, gonnoroea en chlamydia, virale ziekten zoals rodehond, waterpokken, herpes, HPV-, de bof en mazelen zijn bijzonder gevaarlijk.

De ziekteverwekkers kunnen het kind bereiken via de bloedbaan of vagina en de ontwikkeling van het kind verstoren of in gevaar brengen zwangerschap. Elke ziekteverwekker brengt op het moment verschillende risico's met zich mee zwangerschap. Hoewel sommige ziekteverwekkers leiden tot ontwikkelingsstoornissen van het kind, vooral in de eerste maanden, kunnen sommige acute bacteriële ziekteverwekkers veroorzaken voortijdige geboorte en andere complicaties in de late maanden. Als er een is branderig gevoel in het genitale gebied tijdens de zwangerschap moet daarom in ieder geval een opheldering door de gynaecoloog dringend plaatsvinden.

Therapie

De gebruikte middelen moeten zijn aangepast aan de onderliggende oorzaak van brandend in het genitale gebied. Om toekomstige klachten te voorkomen, moet een goede intieme hygiëne worden aangeleerd. Dit mag in geen geval permanent worden uitgevoerd met niet-zure zepen, omdat anders ziekteverwekkers kunnen bezinken.

Bovendien moet er gericht medicatie worden genomen om de ziekteverwekkers te bestrijden. Typisch antibiotica die helpen tegen de meest voorkomende verantwoordelijken bacteriën zijn zogenaamde "cefalosporines". Zogenaamde antivirale middelen worden gebruikt om genitaal te bestrijden herpes en andere virale ziekten.

Als de oorzaak een oestrogeentekort is, kan dit ook met vervanging worden behandeld hormonen. Chronische, auto-immunologische huidaandoeningen van de vulva moeten symptomatisch worden bestreden met immunosuppressieve geneesmiddelen, afhankelijk van hun ernst. antibiotica zijn medicijnen die specifiek gericht zijn tegen bacteriën en vernietig ze of stop hun groei.

Dienovereenkomstig mag antibiotische therapie alleen worden gebruikt in het geval van bacteriële ontsteking, maar niet tegen virussen, schimmels, parasieten en andere oorzaken van ziekte. In het intieme gebied van een vrouw is er een toename van darmbacteriën vanwege de nabijheid van de anus. Door een gebrek aan of onjuiste intieme hygiëne kunnen de bacteriën die normaal in de darmen worden aangetroffen, een ontsteking van de vagina veroorzaken slijmvlies.

Afgezien van de typische darmbacteriën, streptokokken en stafylokokken zijn de meest voorkomende oorzaken. Bacteriële ontsteking wordt ook gevonden bij de typische geslachtsziekten. Gonorroe en syphilis zijn ziekten veroorzaakt door bacteriën die worden overgedragen tijdens geslachtsgemeenschap.

Voor de exacte identificatie van de kiem kan een uitstrijkje van de ontsteking worden gebruikt om een ​​zogenaamd 'antibiogram' te maken, dat de weerstand en effectiviteit van individuele antibiotica. Vervolgens kan een gerichte therapie worden gestart met een specifiek antibioticum. Bij onduidelijke infecties is voorzichtigheid geboden bij het gebruik van antibiotica, aangezien het gebruik van onnodige en onjuiste antibiotica de afgelopen jaren heeft geleid tot een toename van resistente bacteriën.

Bij plaatselijk beperkte ontstekingen, irritaties en klachten kunnen naast medicatie in tabletvorm ook zalven worden gebruikt. Ze hebben het voordeel dat ze niet in het hele lichaam werken en de actieve ingrediënten daarom specifieker in het genitale gebied gedoseerd kunnen worden. In het geval van een infectie met vaginale mycosekan een zalf typisch worden gebruikt voor de behandeling.

Hiervoor worden zogenaamde “antimycotische” zalven gebruikt. Virale ziekten zoals herpes worden ook steeds vaker met zalven behandeld. In het geval van lokale huiduitslag en chronische huidaandoeningen kunnen de immunosuppressiva in de vorm van de zalf in hoge lokale doses werken.

Dit heeft als grote voordeel dat de soms ernstige bijwerkingen van een therapie van het hele lichaam niet optreden. Wellicht is dit onderwerp ook interessant voor u: Vaginale mycose Om de klachten in het intieme gebied te bestrijden, kunnen waardevolle huismiddeltjes worden gebruikt om symptomen te verminderen of infecties en andere ziekten te voorkomen. Bij zeer acute ontstekingen mag echter geen zelfbehandeling met huismiddeltjes worden gebruikt.

Bacteriële infecties zijn vaak niet voldoende te behandelen met huismiddeltjes. Yoghurt, kokosolie, olijfolie, salie en kamille kan worden gebruikt om symptomen van te verminderen brandend en jeuk in het genitale gebied. Deze worden ofwel rechtstreeks op het genitale gebied aangebracht of opgelost in een bad.

verwaterde natrium hydroxidebaden en azijnspoelingen kunnen worden gebruikt om de vaginale flora te helpen bestrijden kiemen. Ze verlagen de pH-waarde van de vaginale slijmvlies en zo het lichaam ondersteunen in zijn natuurlijke strijd tegen kiemen. De belangrijkste maatregelen moeten echter op de lange termijn worden toegepast om ontstekingen in het intieme gebied te voorkomen.

Voor dit doel moet regelmatig, maar niet dagelijks worden schoongemaakt zonder alkalische zeep. Bovendien moet hygiëne ook een prioriteit zijn bij het wisselen van ondergoed en bij het naar het toilet gaan. Krassen en andere oorzaken van schade aan het slijmvlies van de vagina moeten indien mogelijk worden vermeden. Als deze maatregelen worden gevolgd, is het eigen afweersysteem van het lichaam meestal sterk genoeg om ziekteverwekkers zelf af te weren.