Synoniemen
Ziekte van Menièr
Definitie
de ziekte van Menière is een complexe ziekte van het akoestische systeem van het menselijk lichaam, die uit drie verschillende symptomen bestaat en de patiënt op verschillende manieren kan treffen. De behandeling van de ziekte van Menière moet snel worden uitgevoerd, indien mogelijk bij de eerste verschijning van het symptoomcomplex, om een volledige manifestatie van de ziekte te voorkomen. Hoewel de exacte oorzaak van de ziekte nog onbekend is, is het pathomechanisme van de ziekte grotendeels duidelijk en kan het symptomatisch worden behandeld.
Allereerst zijn er een aantal medicijnen die primair bedoeld zijn om de druk te verlichten het binnenoor: Er wordt momenteel veel onderzoek gedaan op het gebied van medicamenteuze behandeling van de ziekte van Menière, en enkele veelbelovende resultaten van onderzoeken met nieuwe medicijnen vallen nog te bezien.
- Drainagemedicijnen (diuretica).
- Geneesmiddelen die duizeligheid verminderen (anti-emetica) Betahistin®
Naast medicamenteuze behandeling zijn er verschillende andere oorzaken en gevolgen van de ziekte die moeten worden opgehelderd en behandeld:
- Orthopedische problemen (houdingsproblemen van de cervicale wervelkolom)
- Chronische malocclusie (verkeerde plaatsing van het kaakgewricht) een significant hoger risico op herhaling van de ziekte van Menière dan andere patiënten. Om deze reden moeten malocclusies worden gecorrigeerd door tandartsen en moeten posturale afwijkingen orthopedisch worden gecompenseerd.
Dit zou de therapie van de ziekte van Menière en de frequentie van aanvallen verminderen.
- Psychologische stress (Angst stoornissen, overdreven voorzichtigheid) In dit geval dient begeleidende psychologische zorg van de patiënt te worden overwogen. Zolang de klachten massaal van aard zijn, dienen angsttraining en psychologische begeleiding te worden gegeven. In de loop van de tijd kan, afhankelijk van de frequentie van de aanvallen en de ernst van de ziekte, de therapie worden afgebouwd of uiteindelijk volledig worden stopgezet.
Naast medicamenteuze therapie en psychotherapeutische behandelmethoden zijn er tal van complementaire chirurgische en alternatieve behandelingsvormen met wisselend succes.
1) Operatief gezien kan de trommelvlies Dit betekent dat patiënten in de periode na de operatie in eerste instantie last hebben van ernstige aanval-achtige duizeligheidsaanvallen, die dan getraind moeten worden. Als dit lukt, hebben de patiënten een goede kans op een klachtenvrij leven. Tegenwoordig wordt het doorsnijden van de zenuw zelden uitgevoerd.
Een drukapparaat dat in het oor kan worden ingebracht en verschillende drukken uitoefent via de middenoor in het binnenoor kan ook worden gebruikt om te proberen de ziekte te behandelen.
- Pauken buizen worden ingebracht, wat zorgt voor een directe verbinding tussen het midden- en het buitenoor. Deze chirurgische behandeling is zeer succesvol bij veel patiënten voor wie medicamenteuze behandeling niet heeft geholpen, en de patiënten kunnen permanent symptoomvrij zijn.
Een ander voordeel van een tympani-buis is dat, indien nodig, medicatie rechtstreeks in de middenoor, die vervolgens naar kan reizen het binnenoor. Een paukenbuis kan lang in het oor blijven, maar de juiste positie moet van tijd tot tijd worden gecontroleerd door een KNO-arts.
- Een andere chirurgische behandelingsmethode voor de ziekte is labyrintisch anesthesie. In deze procedure hebt u toegang tot het middenoor wordt gemaakt door een kleine incisie in de trommelvlies.
Via deze incisie wordt een verdovingsmiddel in het middenoor geïnjecteerd. Dit verdovingsmiddel komt vervolgens in het labyrintsysteem terecht en kan zo de stofwisselingsprocessen verminderen en kalmeren. De behandelmethode is nog relatief nieuw, maar de eerste resultaten laten zien dat het lijkt te werken.
De anesthesie kan een korte maar ernstige duizeligheid veroorzaken voordat de positieve effecten van de behandelmethode effect hebben.
- Tenotomie: hier ook de geopende trommelvlies snijdt door de spieren van het middenoor. Dit leidt waarschijnlijk tot een algemene vermindering van de druk en dus tot een vermindering van de symptomen. De resultaten van deze behandeling zijn erg positief.
Het evenwichtsorgaan bevat vloeistof, waarvan de druk sterk stijgt bij de ziekte van Menièr. De vloeistof wordt opgeslagen in een benige ruimte in de basis van de schedel en kan niet worden uitgebreid als dat nodig is.
- Bij chirurgische saccotomie wordt achter het oor een toegang tot dit reservoir geplaatst en wordt de benige wand geopend, wat leidt tot een betere verdeling van de druk van de vloeistof.
- Chirurgisch snijden van de vestibulaire zenuw als alle behandelmethoden niet succesvol zijn. Deze procedure is ingewikkelder en moet zorgvuldig worden overwogen, omdat het kan leiden tot ernstige bijwerkingen na de chirurgische snede. In sommige gevallen, gezichtszenuw letsel kan optreden. Verder is het doorsnijden van de vestibulaire zenuw gaat gepaard met een onomkeerbaar falen van het vestibulaire orgaan aan één kant.
Voor meer informatie over dit onderwerp kunt u terecht op Verwante onderwerpen die van belang kunnen zijn: U vindt alle onderwerpen die op het gebied van KNO zijn gepubliceerd onder: Verwante onderwerpen
- de ziekte van Menière
- Morbus Menière Symptomen
- Ziekte van Menière Medicijnen
- Oor
- oplichterij
- Gehoorverlies
- Vestibulaire zenuw
- ENT AZ
