Bètablokkers: algemeen en werkingsmechanisme | Interactie tussen ACE-remmers en bètablokkers

Bètablokkers: algemeen en werkingsmechanisme

Bètablokkers zijn medicijnen die dienen om te verlagen bloed druk. Ze blokkeren b-adrenoreceptoren die verantwoordelijk zijn voor het vrijkomen van het stresshormoon adrenaline en de neurotransmitter noradrenaline. Adrenaline werkt in op de bijnierreceptoren van het lichaam.

Door zijn bemiddeling wordt de vasculaire tonus (mate van vatopening) verhoogd, wat leidt tot een toename van hart- tarief en bloed druk. Als dit mechanisme wordt uitgeschakeld door bètablokkers, kan de hart- tarief en bloed druk afnemen. Bètablokkers behoren tot de meest voorgeschreven medicijnen in Duitsland. Een van de actieve ingrediënten van bètablokkers is metoprolol. Metoprolol valt voornamelijk b1-receptoren aan.

Bijwerkingen van bètablokkers

Bijzondere voorzichtigheid is geboden bij het gebruik van bètablokkers in aanwezigheid van bronchiale astma of bestaande bradycardie (laag hart- tarief). Bradycardie wordt verondersteld plaats te vinden bij a hartslag van minder dan 60 per minuut. Een andere contra-indicatie van bètablokkers is hartfalen of bestaande geleidingsstoornissen van het hart. Bètablokkers worden over het algemeen zeer goed verdragen en kunnen gedurende een lange periode worden ingenomen.

De behandeling moet echter altijd onder medisch toezicht worden uitgevoerd. Basisbijwerkingen die kunnen optreden zijn in zeldzame gevallen aritmieën en circulatiestoornissen van het randapparaat (afstandsbediening) schepen kan ook voorkomen. Bijwerkingen kunnen ook merkbaar zijn op de huid.

Dit kunnen onder bepaalde omstandigheden huiduitslag, jeuk of roodheid van de huid zijn. In het gebied van het maagdarmkanaal, misselijkheid, brakenevenals diarree en constipatie kan gebeuren. Als er bijwerkingen optreden, moet altijd een arts worden geraadpleegd en moet de inname van bètablokkers onder bepaalde omstandigheden worden gestaakt.

  • Bradycardie (vertraagde hartslag),
  • Hartfalen, astma-aanvallen,
  • Overgangsstoornissen van het hart
  • Maar ook vermoeidheid, depressieve stemming en erectiele dysfunctie.

Interacties met parallelle inname van ACE-remmers en bètablokkers

De meest voorkomende interacties van de twee geneesmiddelen zijn gebaseerd op hun gecombineerde effect als antihypertensiva. Het effect van de bètablokker en de ACE-remmer kan worden versterkt door ze parallel in te nemen. Dit kan leiden tot een verhoogde drop-in bloeddruk en dus triggeren bradycardie (laag hartslag).

Bradycadia kan heel verschillende symptomen veroorzaken. Deze kunnen variëren van symptoomvrijheid tot flauwvallen of zelfs compleet hartstilstand. De snelle daling bloeddruk kan leiden tot de ontwikkeling van zwakte van de hartspier.

Naast bradycardie, hartritmestoornissen kan ook optreden wat in het ergste geval kan leiden tot hartfalen. Opgemerkt moet worden dat de interactie kan variëren afhankelijk van het type medicatie dat wordt ingenomen, bijvoorbeeld in tabletvorm of via injectie. Bij gebruik van orale antidiabetica (geneesmiddelen Diabetes mellitus), is het belangrijk op te merken dat beide ACE-remmers en bètablokkers versterken het effect van deze medicijnen.

Dit kan leiden tot verhoogde hypoglycemie (laag bloed suiker). Hypoglykemie manifesteert zich door tachycardie (snelle hartslag) en tremor (tremor). Als bètablokkers en / of ACE-remmers worden genomen, regelmatig bloed suiker Grensverkeer door een arts is vereist.

De parallelle inname van bètablokkers en ACE-remmers moet daarom altijd met de arts worden besproken om een ​​wederzijdse verhoging van bloeddruk vermindering. Als comedicatie van de twee geneesmiddelen niet kan worden voorkomen, moet dit altijd onder Grensverkeer van de hartslag en bloeddruk door uw arts. Als er interacties optreden, moet de dosering van beide geneesmiddelen worden aangepast of moet een van de geneesmiddelen worden stopgezet.