Arthrodese is de term die wordt gebruikt om een opzettelijke chirurgische fusie van een gewricht te beschrijven. Deze procedure wordt gebruikt in orthopedie en chirurgie en is meestal het laatste redmiddel bij gewrichtsbescherming maatregelen zijn niet langer effectief of nuttig. Er zijn echter ook toepassingen van artrodese waarbij het als een zeer succesvolle uitvoering wordt uitgevoerd therapie, zoals voor de wijdverspreide Hallux valgus.
Wat is artrodese?
Arthrodese is de term die wordt gebruikt om een opzettelijke chirurgische fusie van een gewricht te beschrijven. Deze procedure wordt gebruikt in orthopedie en chirurgie en is meestal het laatste redmiddel bij gewrichtsbescherming maatregelen zijn niet langer effectief of praktisch. Arthrodese is een opzettelijke chirurgische verstijving van een gewricht. De anatomische functie wordt volledig verhinderd en geblokkeerd. Arthrodese wordt vaak uitgevoerd in gevorderde gevallen artrose (gewrichtsdegeneratie) of pijnlijke instabiliteit van een gewricht. Dit om een hoger draagvermogen van de voeg te realiseren en eventueel vrij te zijn van pijn De artrodese-procedure werd voor het eerst uitgevoerd door Eduard Albert in 1878. Door de knie te verstijven gewrichten, Gaf E. Albert een meisje met kinderverlamming weer een stevige basis. In 1887 voerde Eduard Albert met succes de eerste artrodese uit op de heup gewricht Tegenwoordig wordt onderscheid gemaakt tussen intra-articulaire artrodese (het gewricht wordt geopend voor artrodese) en extra-articulaire artrodese (het gewricht wordt niet geopend voor artrodese). Tijdelijke gewrichtsfusie kan operatief worden uitgevoerd met behulp van een apparaat dat een K-draad wordt genoemd. De artrodese-procedure is mogelijk op elk gewricht, maar wordt steeds minder vaak uitgevoerd. De reden hiervoor is de toenemende ontwikkeling van gezamenlijke endoprothese. Tegenwoordig wordt de meeste artrodese nog steeds uitgevoerd op de schoudergewricht, pols gezamenlijk, enkel gewricht en de middelste voet gewrichten Arthrodese wordt beschouwd als een zeer succesvolle chirurgische procedure voor de behandeling van ernstige instabiliteit in Hallux valgus or hallux rigidus Artrodese is in principe echter permanent en kan niet worden teruggedraaid.
Functie, effect en doelen
Arthrodese is geïndiceerd als er vergevorderd is osteoartritis in het gewricht en het is niet mogelijk om een totale gewrichtsartroplastiek uit te voeren. Het losmaken van een bestaande gewrichtsprothese is ook aangewezen als deze niet kan worden vervangen of opnieuw gecementeerd. Deze procedure wordt ook vaak uitgevoerd als er sprake is van algemene instabiliteit van een gewricht. Dit kan ook ziektegerelateerd zijn, vanwege spierverlamming van de extremiteit. Als een gewricht wordt vernietigd door een ziekte, zoals reumatoïde artritis, dit is ook absoluut geïndiceerd voor chirurgische artrodese. Groot gewrichten, zoals de heup gewricht or kniegewricht, wordt geprobeerd zo lang mogelijk in hun anatomie en fysiologie te blijven. Het eerste alternatief dat hier wordt overwogen, is vervanging door een kunstgewricht om de mobiliteit en onafhankelijkheid van de patiënt te behouden. Bepalend hiervoor is ook de leeftijd, de eventueel bestaande beroepsactiviteit en de gezinsomgeving. Of een artrodese geïndiceerd is en of het gewricht niet in zijn functie kan worden behouden, wordt beslist door de specialist. Dit hangt af van de patiënt medische geschiedenis voorwaarde van het gewricht en of alternatieve interventies op de lange termijn effectief en nuttig zijn. Bovendien moeten de complicaties en mogelijke gevolgen ook worden afgewogen door de behandelende arts. Als een artrodese wordt uitgevoerd, wordt in de meeste gevallen het gewricht geopend. Om toegang te krijgen tot het gewricht, moeten het weefsel en de weke delen structuren worden doorgesneden. Een beitel of een snijder wordt gebruikt om het gewricht te verwijderen kraakbeen, waardoor de gewrichtsoppervlakken glad worden. Deze procedure is van groot belang zodat de uiteinden van de voeg kunnen worden gevormd botten kunnen adequaat worden samengebracht en in positie worden samengevoegd. Om de uiteinden aan elkaar te bevestigen, wordt een procedure gebruikt die osteosynthese wordt genoemd. De uiteinden zijn bevestigd met schroeven en plaatjes van chirurgisch staal. Zodra het botten stabiel zijn bevestigd, de gezamenlijke capsule wordt opnieuw gehecht en rond de benige uiteinden geplaatst. Postoperatieve pijn kan optreden, die indien nodig met medicatie kan worden behandeld. Hechtingen van de operatiewond worden ongeveer 12 dagen na de operatie verwijderd. Wondverzorging moet droog en steriel zijn om infectie te voorkomen. indien mogelijk mag het aangetaste ledemaat niet worden belast voordat de botuiteinden aan elkaar zijn versmolten. Dit kan onder bepaalde omstandigheden drie tot vier maanden duren en kan worden beoordeeld op basis van een Röntgenstraal Het is echter altijd de behandelende specialist die beslist wanneer en hoeveel het ledemaat kan worden belast, rekening houdend met de individuele patiënt. medische geschiedenis en verloop van de behandeling. Tot de botten volledig samengesmolten zijn, kan de extremiteit worden ondersteund in een spalk of cast. Bovendien kunnen hulpmiddelen, zoals onderarm krukken of zelfs een tijdelijke rolstoel, kan worden voorgeschreven.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Arthrodese is een chirurgische ingreep die een enorme impact heeft op de anatomische en fysiologische functie en structuur van het gewricht. Dit brengt risico's met zich mee die gevolgen op de lange termijn kunnen hebben. Typische risico's van artrodese zijn onder meer de vorming van pseudartrose Dit betekent dat er een zogenaamde valse verbinding kan ontstaan in het gebied van de verstijfde verbinding. Bovendien chronisch pijn condities, bewegingsbeperkingen van de gehele extremiteit, sensorische stoornissen, materiële intolerantie of verkorting van de extremiteit kunnen voorkomen. Bovendien moet rekening worden gehouden met de algemene risico's van een chirurgische ingreep. Deze kunnen onder meer letsel aan zenuwenbloeden tijdens de operatie en ook postoperatief. Bovendien kunnen er grote kneuzingen zijn die mogelijk moeten worden doorboord of operatief moeten worden verwijderd. Er kan ook letsel aan worden toegebracht pezen en spieren, infectie en littekens. De risico's van gedeeltelijke of narcose moet altijd ook worden overwogen.
