Amalgaamtattoo treedt op als gevolg van een afzetting van het tandvulleramalgaam in de tandvlees Dit veroorzaakt de typische zwarte en donkere verkleuring, vooral aan de tandvleesrand.
Wat is een amalgaamtattoo?
Een aanbetaling van het tandvulleramalgaam in de tandvlees kan verkleuring van het tandvlees veroorzaken. Amalgaam-tatoeage is een fenomeen in de mondholte tegenwoordig omdat bij veel patiënten het vulmateriaal amalgaam is gebruikt. Zwarte metaalpigmenten, zogenaamde amalgaamdeeltjes, worden in de loop van de tijd rond de tandvlees in de buurt van een vulling. Zo worden het parodontium en het tandvlees in de directe omgeving van het vulmateriaal aangetast. Bovendien wordt de bevinding soms gezien als een onooglijke donkere tandvleesrand nabij metalen kronen. Als de amalgaamtatoeage aan de binnenkant van de wang voorkomt, maken veel patiënten zich zorgen omdat ze denken dat het fenomeen een andere ernstige ziekte is. Maar zelfs in dit geval zijn het slechts minuscule metaaldeeltjes in het slijmvlies van de wangen. De oorspronkelijke naam van een amalgaamtattoo komt van deze gevangen deeltjes in het slijmvlies van de wangen. Deze werden tegen de slijmvlies van de wangen wanneer oude amalgaamvullingen werden uitgeboord en er actief in werden gedrukt, dwz getatoeëerd. Als de amalgaamtatoeages zichtbaar zijn op de alveolaire rand, kan dit duiden op overtollig amalgaam of overgedrukte vullingen die niet zijn verwijderd en zorgvuldig genoeg zijn weggespoeld na een behandeling. amalgaam vulling was gemaakt.
Oorzaken
Het amalgaam van tandheelkundig materiaal wordt als problematisch beschouwd vanwege de hoge waarde kwik inhoud. Metingen van elektrolyse in de mondholte en bloed analyses voor kwik concluderen dat na verloop van tijd het kwik aanvankelijk stevig verankerd in het amalgaam als legering wordt opgelost en ingeslikt met de speeksel Volgens de huidige kennis, het giftige zware metaal kwik wordt niet gemetaboliseerd of onschadelijk gemaakt door de lever cellen. Daarom nee ontgifting van het vrijkomende kwik vindt plaats in het organisme. Daarom laten veel patiënten hun amalgaamvullingen verwijderen. De vullingen mogen alleen in grote stukken en met behulp van overvloedig worden verwijderd water spray. De Duitse Vereniging voor Tandheelkunde beschouwt nu elke vorm van amalgaamtatoeage als een wanpraktijk. De belangrijkste oorzaken van amalgaamtatoeages worden als iatrogeen beschouwd, dit betekent dat ze worden veroorzaakt door de acties van de tandarts. Het probleem van amalgaamtatoeages was als zodanig lange tijd niet bekend, en pas toen dergelijke verschijnselen vaker voorkwamen, werd een meer gedetailleerd onderzoek naar de oorzaken uitgevoerd. De instrumenten en werkwijzen van tandartsen zijn verder geoptimaliseerd, zodat patiënten tegenwoordig nauwelijks het fenomeen van amalgaamtatoeage hoeven te verwachten na het verwijderen van oude amalgaamvullingen. Lelijke tandvleesverkleuring treft vooral patiënten bij wie hun oude amalgaamvullingen in de jaren tachtig en negentig zijn verwijderd.
Symptomen, klachten en tekenen
Buiten een tandvulling heeft het amalgaam van de legering geen plaats, dus elke vorm van amalgaamtattoo vormt een potentieel volksgezondheid risico voor de patiënt. Dit komt doordat door contact met het slijmvlies het kwik dat wordt opgelost direct in de bloedbaan komt en als zwaar metaal wordt afgezet in het lever en vetweefsel Verwijderen is dan niet meer mogelijk. De tekenen en symptomen van latente kwikvergiftiging kunnen zeer divers zijn en worden als zodanig niet direct in verband gebracht met amalgaam gedurende een lange periode. Voor de patiënt en de tandarts is het belangrijkste symptoom van een amalgaamtattoo metaaldeeltjes die vastzitten in de mond. slijmvlies deze opgesloten amalgaamdeeltjes dan leiden op de pigmentachtige zwarte verkleuringen van het mondslijmvlies of het tandvlees in de buurt van de amalgaamvullingen. Amalgaam-tatoeages worden voornamelijk als cosmetisch storend beschouwd, de ziektewaarde wordt door de meeste tandartsen als slechts gering beschouwd. Desalniettemin zijn de gevolgen van jarenlang geleidelijk kwikvergiftiging mag niet worden onderschat. Zeker gezien het feit dat elke patiënt anders reageert op kwik.
Diagnose en verloop
De diagnose wordt gesteld in de tandartspraktijk op basis van de visuele bevindingen. Het loont de moeite voor de patiënt om een tandheelkundige second opinion te krijgen, want ook vandaag zijn er tandartsen die helaas niet op de hoogte zijn van het fenomeen amalgaamtatoeage. Amalgaam-tatoeages lopen altijd chronisch in de mondholte van de getroffen persoon, als er geen therapeutische remedie op tijd wordt gevonden. Differentiaal moet een amalgaamtatoeage worden onderscheiden van andere vervalprocessen van het orale slijmvlies evenals van kwaadaardig melanoma van het mondslijmvlies. Dit zwart huid kanker van het mondslijmvlies kan opvallend veel lijken op een amalgaamtatoeage in de beginfase. Voor differentiële diagnosekan het aangetaste mondslijmvlies ook histologisch worden onderzocht. Fijn weefsel onthult een zogenaamd vreemd lichaam granuloom als een lokale afweerreactie van het slijmvlies tegen de amalgaaminsluiting.
Complicaties
Op zich is een amalgaamtatoeage in de mondholte geen reden tot bezorgdheid. Het is waar dat de lelijke verkleuring van het mondslijmvlies feitelijk wordt veroorzaakt door een amalgaamopname in het mondslijmvlies. De amalgaamtatoeage hoeft normaal gesproken echter niet te worden behandeld. De dokter kan echter anders beslissen of er een reëel is allergie naar zware metalen of specifiek amalgaamcomponenten. Naast het zeer giftige kwik bevat amalgaam ook metalen componenten zoals tin, koper, zilver, palladium en zink Mogelijk, allergie kan worden geactiveerd op een van de aanwezige metalen. Echter, amalgaam allergie is zeer zeldzaam. Het zou direct na de plaatsing van een amalgaam vulling Het bijbehorende ongemak verdwijnt meestal na enige tijd. Andere amalgaamvullingen moeten echter worden vermeden. Amalgaam-tatoeage wordt zelf beschouwd als een therapie-gerelateerde complicatie die kan optreden wanneer een amalgaam vulling is geplaatst. De gevolgen van het tatoeëren van amalgaam worden door de medische gemeenschap echter als onschadelijk beschouwd. Desalniettemin kan de donkere verkleuring van het mondslijmvlies nabij de vulling door verschillende omstandigheden ontstoken raken. In dit geval moet worden overwogen of vanwege deze complicatie lokale behandeling van het ontstoken gebied nodig is. Volgens de huidige medische inzichten kan de amalgaamtatoeage zelf niet worden opgevat als een medische complicatie die moet worden behandeld. Of een alternatieve geneesheer al dan niet de verwijdering van het amalgaam zou aanbevelen, varieert.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als er amalgaam-tatoeages in het tandvlees zitten, moeten de getroffenen zeker een tandarts zien. De grijsachtige verkleuring van het tandvlees geeft aan dat er te veel slijtage is door oude amalgaamvullingen. Daarom moet tijdens het bezoek aan de tandarts duidelijk worden of en op welke manier de vullingen verwijderd moeten worden. Het is waarschijnlijk aan te raden om de oude amalgaamvullingen te vervangen door plastic vullingen of keramische inlays. De kans op late effecten van amalgaamslijtage neemt toe met het aantal amalgaamvullingen. Milieu volksgezondheid experts zeggen dat meer dan negen vullingen met detecteerbare amalgaamtatoeages gevaarlijk zijn. De tandarts moet bepalen in hoeverre er al andere redenen zijn voor een noodzakelijke Zahnsanierungvon. Dit kunnen bijvoorbeeld immuundeficiëntie of kleine elektrische schokken in de mondholte zijn. Ook bij amalgaamtatoeages is het aan te raden om naar de tandarts te gaan, vanwege ziektes zoals Alzheimer en Parkinson kan optreden als een laat gevolg van het vele jaren schuren van amalgaam- of kwikdeeltjes. De slijtage is niet schadelijk vanuit het oogpunt van de orthodoxe geneeskunde, maar kan in individuele gevallen anders zijn. De tandarts of een opgeleide milieuarts kan vaststellen of er tekenen zijn van chronische vergiftiging, intolerantie of allergie voor tandheelkundig materiaal. Het is problematisch dat de meeste conventionele artsen het paradigma volgen dat amalgaamtatoeages onschadelijk zijn. Helaas zal een puur symptoomgericht medicijn nauwelijks causaal onderzoek doen. Daarom moet de keuze van de arts met zorg worden gemaakt.
Behandeling en therapie
Omdat de exacte oorzaak van het tatoeëren van amalgaam bekend is, kunnen patiënten oorzakelijk worden aangeboden therapie, die kan worden gebruikt om de amalgaaminsluitsels in het slijmvlies volledig en permanent te verwijderen. Dit kan echter meerdere therapie sessies. Om de amalgaamtatoeage te verwijderen, mag een patiënt alleen tandartsen bezoeken die bekend zijn met de elektrolytische verwijderingsmethode en ervaring hebben op dit gebied. Dit komt omdat bij het verwijderen van amalgaam het extra risico op het vrijkomen van kwik met zich meebrengt. Voor de therapie naar keuze werkt de tandarts met de zogenaamde luselektrode van een elektrotoom. De elektrode wordt met een gemiddelde stroomsterkte op het getatoeëerde gebied aangebracht. Eens het individu korrels worden blootgesteld, hechten ze zich aan de lus en kunnen ze voorzichtig uit de mondholte worden verwijderd.
Vooruitzichten en prognose
Gewoonlijk veroorzaakt amalgaamtatoeage verkleuring van het tandvlees, waardoor het er zwart uitziet. Dit kan de volksgezondheid van de getroffen persoon, zodat zelfs verdere amalgaamvergiftiging kan optreden. In de meeste gevallen is de verkleuring niet direct zichtbaar, dus er zijn geen bijzondere complicaties of ongemak. Als de getroffen persoon niet met regelmatige tussenpozen amalgaam slikt, zullen er geen klachten meer optreden. De diagnose van deze ziekte kan rechtstreeks door een tandarts worden gesteld. De behandeling van samensmelting kan worden gedaan door verwijdering. In de meeste gevallen moet de getroffen persoon meerdere sessies ondergaan, omdat de behandeling daarmee verband houdt pijn in sommige gevallen. Er treedt echter geen ongemak meer op en de symptomen verdwijnen na de behandeling. Of het lichaam zelf enige gevolgschade oploopt, hangt af van de hoeveelheid opgenomen amalgaam. Gedeeltelijk komt het erop aan hoofdpijn or vermoeidheid Bij kleine hoeveelheden treden echter geen levensbedreigende klachten op. Mogelijk moet de getroffen persoon zijn tandvullingen laten vernieuwen en zonder het amalgaam doen.
het voorkomen
De beste preventie tegen amalgaam-tatoeages is de absolute afstand van het amalgaam uit tandheelkundig materiaal. In bijna alle gevallen komen vullingen voor cariës behandeling, dit is vandaag mogelijk. Als oude amalgaamvullingen verwijderd moeten worden, moet de tandarts naast de benodigde instrumenten ook de nodige filigraanzorg betrachten, zodat amalgaamtatoeages als typische iatrogene beschadiging überhaupt niet kunnen optreden.
Nazorg
Amalgaam-tatoeage is niet serieus voorwaarde Mogelijke vergiftigingsverschijnselen zijn niet gedocumenteerd. Als de behandeling wordt uitgevoerd, zijn visuele overwegingen meestal relevant. Als de verkleuring zichtbaar is tijdens het lachen of spreken, voelen getroffen personen zich ongemakkelijk onder andere mensen. Het risico van een persoonlijkheidsverandering doet zich voor. Aangezien nazorg betrekking heeft op geplande controles bij een ziekte, speelt het bij amalgaamtatoeage geen rol. Patiënten raadplegen hun tandarts zodra ze de blauwgrijze of blauwzwarte vlekken opmerken. Samen met de getroffen persoon beslist de tandarts over een therapie. Vaak zijn meerdere behandelafspraken nodig. Verwijdering door middel van een sling-sonde met een elektrotoom is ingeburgerd. Na een succesvolle behandeling is de therapie afgerond. Er is echter geen immuniteit tegen de amalgaamtatoeage. De patiënt kan op elk moment weer last krijgen van de puistjes. Alleen een onafhankelijke voorzorgsmaatregel voorkomt herhaling. Getroffen personen moeten het materiaalamalgaam vermijden, dat de verkleuringen veroorzaakt. In zeldzame gevallen is een langere nazorg denkbaar. Als de patiënt een allergie heeft ontwikkeld voor zware metalenmoeten oude amalgaamvullingen worden verwijderd. Deze vullingen worden niet meer gebruikt in de huidige tandheelkundige restauraties. Nazorg heeft dan tot doel de staat van herstel te documenteren.
Wat u zelf kunt doen
Zodra de diagnose van amalgaamtatoeage is bevestigd en wordt vastgesteld dat de verkleuring in de mond is geen kwaadaardig slijmvlies melanomakan de patiënt opgelucht ademhalen. Of de in het mondslijmvlies afgezette amalgaamdeeltjes een belasting voor het lichaam vormen, wordt anders besproken. Maar zelfs als er geen ongemak is, kan het donkere gebied cosmetisch storend zijn en moet deze worden verwijderd. Afhankelijk van de grootte van de amalgaamtatoeage kan deze procedure echter behoorlijk kostbaar zijn omdat dan transplantaten nodig zijn om het resulterende defect te bedekken. Als de patiënt met een amalgaamtatoeage last heeft van diffuse klachten zoals hoofdpijn or chronische vermoeidheidkan amalgaamvergiftiging worden overwogen. Dit geldt vooral als bekend is dat de patiënt allergisch is voor bepaalde metalen en amalgaamcomponenten. Ook dan moet het verwijderen van de tatoeage worden aangepakt. Vervolgens uitscheiding en ontgifting maatregelen Voor dit doel moet de patiënt in handen gaan van een natuurgeneeskundige arts of alternatieve geneesheer, die de juiste homeopathische middelen Maar ook saunasessies, stoombaden en bezwete sporten ontgiften het organisme. Zelfs verschillende voedingsmiddelen hebben een ontgiftende werking, zoals asperge of fruit rijk aan water. Tijdens het ontgifting proces, moet de patiënt voldoende rust krijgen en vermijden alcohol en nicotine.
