Buruli zweer, ook bekend als tropische maagzweer, is een tropische ziekte die voornamelijk voorkomt in Afrika, Zuid-Azië en Latijns-Amerika. Bij de ziekte vormen zich zweren in verschillende delen van het lichaam. De benen worden echter bijzonder vaak getroffen door deze ulceraties. Het exacte transmissiemechanisme is nog onduidelijk.
Wat is een Buruli-zweer?
Buruli zweer is een tropische ziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Mycobacterium ulcerans. De bacterie veroorzaakt een chronische huid infectie om zich te ontwikkelen met uitgebreide zweren. Deze komen niet zelden voor leiden tot misvorming en daaropvolgende stigmatisering van de getroffenen. De ziekte komt naar schatting voor in 30 Afrikaanse landen, maar er zijn ook gevallen waargenomen in Nieuw-Guinea of Australië. Wereldwijd raken jaarlijks ongeveer 20,000 mensen besmet met de bacterie. Buruli zweer treft kinderen onder de 15 jaar in ongeveer 70 procent van alle gevallen. De wereld Gezondheid Organisatie (WHO) rekent de ziekte tot de verwaarloosde ziekten. De zweren worden pas te laat gediagnosticeerd en kunnen dan vaak alleen met een gecompliceerde operatie worden verwijderd. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten worden verminkt door de zweren, zelfs voordat ze worden gediagnosticeerd. Om deze reden heeft de WHO in 1998 het Global Buruli Ulcer Initiative opgericht, dat tot doel heeft het bewustzijn van de ziekte te vergroten.
Oorzaken
De veroorzaker van Buruli-ulcus is Mycobacterium ulcerans, zoals eerder vermeld. Het is een grampositieve, zuurvaste en langzaam groeiende staafbacterie. Mycobacterium ulverans wordt voornamelijk verspreid in vochtige tropische en subtropische streken. Stilstaand water is waarschijnlijk de habitat van de bacterie. Daarom worden mensen die in de buurt van meren of in moerassige gebieden wonen bijzonder vaak getroffen. Het transmissiemechanisme is nog niet volledig begrepen. Overdracht via muggen is denkbaar. In Afrika is de ziekteverwekker bij sommige muggensoorten aangetroffen. Echter, andere kleine waterinsecten of een smeerfilm op de water kunnen ook een bron van infectie zijn. Het wordt echter als vrijwel zeker beschouwd dat de ziekte zich niet van persoon tot persoon verspreidt. in tegenstelling tot tuberculose, die ook wordt veroorzaakt door een Mycobacterium, lijken HIV-positieve mensen niet opvallend vatbaar voor Buruli-ulcera.
Symptomen, klachten en tekenen
Mycobacterium ulverans produceert het celtoxine mycolacton. Dit beschadigt het weefsel en verzwakt tegelijkertijd de immuunsysteem Buruli-zweer begint meestal met pijnloze zwelling, knobbeltjes of verharding. Er is geen koorts De infectie verspreidt zich op het oppervlak van de huid en eet ook in diepere en diepere lagen van de huid. Mycobacterium ulverans produceert het cytotoxine mycolacton. De ziekteverwekker vernietigt steeds meer weefsel en er ontstaan grote zweren. Zelfs de botten kan letterlijk worden weggevreten door de bacterie. Pijn is zeldzaam ondanks de zweren, en er is geen koorts later in de loop van de ziekte vanwege het immunosuppressieve effect van het pathogene toxine. Het ziekteproces kan maanden tot jaren duren.
Diagnose en verloop
Mensen met een Buruli-maagzweer gaan erg laat of helemaal niet naar de dokter. Hiervoor zijn verschillende redenen. Ten eerste zijn de eerste symptomen nogal onspecifiek en worden ze soms helemaal niet opgemerkt. Dan worden zelfs de grotere zweren meestal niet geassocieerd pijn. Dientengevolge, de voorwaarde wordt vaak pas serieus genomen als het te laat is voor behandeling. Maar zelfs als patiënten vermoeden dat ze aan de tropische ziekte lijden, gaan ze niet naar de dokter. Infectie met Burili is een stigma, vooral in Afrika, en de getroffenen lijden aan ostracisme. Om deze reden zijn de zweren vaak verborgen onder lange kleding. Doorslaggevende aanwijzingen voor de diagnose worden geleverd door de typische symptomen zelf. In endemische gebieden kan een eerste diagnose direct in het veld worden gesteld met behulp van een microbiologische methode, de Ziehl-Neelsen-kleuringstest. Het benodigde weefselmateriaal wordt verkregen uit wondstaafjes. Een nieuwere en specifiekere methode voor de detectie van pathogenen is PCR (polymerasekettingreactie). Een andere diagnosemethode is het kweken van de bacterie in een kweek. Om hier een uitslag te kunnen vinden, moet de infectie minimaal zes weken voordat de test wordt uitgevoerd hebben plaatsgevonden. Een tijdige en vroege diagnose is daarom niet mogelijk. De meest specifieke bepaling kan worden gedaan door histopathologisch onderzoek van door ponsbiopsie genomen weefsel. In de meeste endemische gebieden is het materiaal dat nodig is voor dit onderzoek echter niet beschikbaar.
Wanneer moet je naar een dokter?
Deze ziekte moet beslist worden geëvalueerd en behandeld door een arts. Er is geen zelfgenezing. In de regel moet een arts worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt aan een aanzienlijk verzwakte immuunsysteem Zwelling verschijnt op de huid, maar het is niet geassocieerd met pijn. Fever kan ook wijzen op de ziekte. Als er plotseling verschillende huidklachten optreden, moet in ieder geval een arts worden geraadpleegd. Zweren moeten ook worden onderzocht om verdere complicaties te voorkomen. In veel gevallen zijn de klachten helaas erg onspecifiek, zodat er geen arts geraadpleegd wordt. Als de klachten echter lang aanhouden, is medische behandeling noodzakelijk. De diagnose van de ziekte wordt meestal gesteld door een huisarts of door een dermatoloog. Voor verdere behandeling zijn patiënten echter afhankelijk van chirurgische verwijdering van de aangetaste huidgebieden. Voorkomen littekensdaarom dient in een vroeg stadium een arts te worden geraadpleegd.
Complicaties
In de regel veroorzaakt Buruli-zweer ernstige zweren die op verschillende delen van het lichaam kunnen voorkomen. Meestal verspreiden deze zich naar de benen van de patiënt en kunnen ze leiden tot ernstige complicaties indien onbehandeld. Er is meestal sprake van zwelling, die aanvankelijk pijnloos is. Naarmate Buruli-zweer vordert, verschijnen pijn en knobbeltjes op de huid. Vaak zit er ook verharding op de benen. In het ergste geval dringt de ziekteverwekker rechtstreeks door in de onderste huidlagen en eet zijn weg naar de botten Dit kan ook ernstige schade aan de botten Vaak hebben de getroffenen ook koorts. De ziekte zelf vereist een relatief lange behandeling van ongeveer een half jaar. In de meeste gevallen wordt de behandeling uitgevoerd met behulp van een chirurgische ingreep, waarbij al het aangetaste weefsel wordt verwijderd. Amputatie kan ook nodig zijn, waarna de patiënt lijdt aan ernstige beperkingen in het dagelijks leven. Meestal moet de getroffen persoon nemen antibiotica voor een langere periode na de operatie. Behalve de littekens van de operatie zijn er meestal geen andere complicaties als de behandeling vroeg wordt uitgevoerd.
Behandeling en therapie
Omdat Buruli-ulcus vaak erg laat wordt gediagnosticeerd, is de voorkeursbehandeling meestal chirurgische verwijdering van het geïnfecteerde weefsel. Deze methode resulteert echter in recidieven in 30 procent van de gevallen omdat bacteriën zijn vaak al uitgezaaid, zelfs in gezond ogend weefsel. Afhankelijk van de grootte van de ulceraties, moeten mogelijk huid- en weefseltransplantaten worden gebruikt. Als de ziekte al vergevorderd is, amputatie van de aangedane ledemaat is vaak de enige optie. Naast chirurgische verwijdering van de ziekteverwekker en geïnfecteerde sites, de World Gezondheid Organisatie beveelt acht weken aan therapie met specifiek antibiotica Dit kan het herhalingspercentage terugbrengen tot twee procent. In veel gevallen zijn de functionele beperkingen echter groot littekens blijven. In zeldzame gevallen geneest de ziekte ook zonder behandeling.
Vooruitzichten en prognose
In veel gevallen is de prognose van Buruli-ulcus onbevredigend. In principe is de ziekte te genezen, maar hiervoor is een zeer ervaren medisch team nodig omdat de behandeling erg ingewikkeld en langdurig is. Alleen een combinatie van intensief wondverzorging, antibioticum behandeling en chirurgische ingrepen kunnen ernstige gevolgen voorkomen. Hoewel de ziekte zelden dodelijk is, kan het verlies van ledematen en ernstige gewrichtsstijfheid veroorzaken, wat uiteindelijk kan leiden tot beperkte mobiliteit. Zonder behandeling vernietigt de verantwoordelijke bacterie, Mycobacterium ulcerans, onderhuids weefsel. Progressieve zweren dringen door tot in de botten en spieren en vernietigen ze. Sinds de immuunsysteemOok worden de afweercellen aangevallen, de bacterie kan in het lichaam overleven en het aangetaste weefsel verder vernietigen. De zweren stoppen pas na vele maanden of zelfs jaren. Ongecontroleerde littekens van hele delen van het lichaam vormen, wat kan leidenonder meer tot misvormingen van de ledematen en andere lichaamsdelen of zelfs tot verlies van de ogen. Bovendien neemt het risico op secundaire infecties toe, die in ernstige gevallen fataal kunnen zijn. Vaak is de enige optie om het aangetaste weefsel operatief te verwijderen om te voorkomen dat de ziekte zich verspreidt. Amputatie van ledematen is soms ook nodig. Krimp en verstijving van gewrichten treden op als ernstige complicaties van zweren, die later door plastische chirurgie moeten worden behandeld.
het voorkomen
Momenteel kan de ziekte van Buruli-zweren niet worden voorkomen. Volgens de WHO wordt het Bacillus Calmette-Guérin (BCG) -vaccin, dat daadwerkelijk wordt gebruikt voor tuberculose profylaxe, biedt kortstondige bescherming tegen Mycobacterium ulcerans. Bescherming op langere termijn kan echter alleen worden bereikt met een speciaal vaccin tegen Buruli-ulcus. Er wordt momenteel onderzoek gedaan naar dit vaccin.
Follow-up
Buruli-ulcus vereist altijd een uitgebreide follow-up na medicamenteuze en chirurgische behandeling. Na een chirurgische behandeling moet de aangetaste huid worden beschermd tegen pathogenen en andere externe invloeden. In overleg met de arts kan het verband na enkele dagen verwijderd worden. De arts zal een paar dagen na de operatie controleren of de wond is genezen zoals verwacht. Als er geen complicaties worden gevonden, is er normaal geen verdere follow-up nodig. Als de wond echter niet geneest zoals verwacht, moet de arts verdere tests uitvoeren. Vaak is een verandering van medicatie nodig of moet er opnieuw een operatie worden uitgevoerd omdat de infectie niet volledig is verdwenen. Bij een ingewikkelde cursus zijn verdere controle-onderzoeken noodzakelijk. De patiënt moet een of twee keer per maand naar de dermatoloog gaan, zodat de nodige onderzoeken kunnen worden uitgevoerd. Bovendien moeten andere artsen worden betrokken, aangezien een herhaald optreden of een gecompliceerd beloop van Buruli-ulcus duidt op een ernstige onderliggende voorwaarde Nazorg omvat ook goede wondverzorging De patiënt moet na voltooiing van de behandeling contact opnemen met de arts, zodat het nodig is maatregelen kan worden gestart.
Wat u zelf kunt doen
Buruli-zweer wordt vaak laat gediagnosticeerd en moet altijd worden verwijderd door chemotherapie of een operatie. De chirurgische of chemotherapeutische procedure legt een grote druk op het aangetaste organisme, daarom moeten de getroffenen bijzondere aandacht besteden aan een goede voorbereiding en nazorg. Ter voorbereiding op de operatie moeten allereerst de instructies van de arts worden gevolgd. In de meeste gevallen is een aangepast dieet wordt voorgesteld; vooral kort voor de operatie, nee genotmiddelen of te vet voedsel moet worden geconsumeerd. Patiënten die regelmatig medicatie gebruiken, dienen de arts te informeren. In de meeste gevallen hoeven de medicijnen niet aangepast te worden, maar in het geval van een hart- voorwaarde, is er in ieder geval een check-up geïndiceerd. Na de operatie zijn rust en bedrust geïndiceerd. De getroffen persoon moet er ook voor zorgen dat de wond goed wordt verzorgd. Anders, pathogenen kan de wond binnendringen en ernstige complicaties veroorzaken. Als zich ongebruikelijke symptomen voordoen, moet de arts onmiddellijk worden geïnformeerd. Over het algemeen goed Grensverkeer door de arts is geïndiceerd voor Buruli-ulcus, aangezien de tropische ziekte weken of maanden kan blijven optreden nadat het zieke weefsel is verwijderd.
