Aluminosis is een long ziekte die behoort tot de groep van pneumoconiose en die ook als beroepsziekte wordt erkend wanneer personen eraan zijn blootgesteld aluminium oxidestof of rook gedurende langere perioden tijdens hun bezigheid. Ingeademd aluminium Oxidedeeltjes reageren direct met de celmembranen van de longblaasjes en zetten zich af in en op de membranen. Geleidelijke verbouwing van het long parenchym naar niet-functioneel collageen-hyalien weefsel ontstaat, wat resulteert in restrictieve ademhalingsstoornissen.
Wat is aluminose?
Bij aluminose, aluminium oxide reageert met en nestelt zich in de membranen van de longblaasjes. Vanuit een pathologisch-anatomisch perspectief, aluminose - ook wel bekend als aluminiumstof long - is een bijzondere vorm van pneumoconiose. Personen die jarenlang zijn blootgesteld aan aluminiumoxidestof of aluminiumoxiderook, ervaren een geleidelijke omzetting van hun functionele longweefsel in functieloze collageen-hyaline weefsel. Aluminiumstof wordt daarom geclassificeerd als een kwaadaardig stof. Het aluminiumoxide reageert met de membranen van de longblaasjes en nestelt zich daarin. De septa van de longblaasjes worden dikker en verliezen hun functionaliteit, terwijl het lumen van de longblaasjes doorgaans smaller wordt. Bij vergevorderde aluminose lijdt de functionaliteit van het longparenchym. Dit leidt tot een meer of mindere mate van functionele beperking, ook wel restrictieve ventilatoire disfunctie genoemd. Wat aluminose onderscheidt van andere vormen van pneumoconiose, is niet alleen het ingeademde aluminium. Aluminose bestaat voornamelijk uit aluminium dat chemisch reageert met de membranen van de longblaasjes. Als gevolg hiervan is er een verandering in de membraansamenstelling en zijn functionaliteit. Aluminose wordt gewoonlijk erkend als een compensabele beroepsziekte bij personen die kunnen aantonen dat ze gedurende lange tijd op hun werkplek zijn blootgesteld aan bepaalde concentraties aluminiumoxidestof.
Oorzaken
Zoals bij de meeste andere pneumoconiose, is de primaire oorzaak van aluminose blootstelling en verontreiniging van de ademhalingslucht die een bepaald niveau overschrijdt. Hierbij speelt een hier en daar bereikte hoge piekblootstelling een mindere rol dan bijvoorbeeld een min of meer continue blootstelling van de ademlucht aan alumina stof of aluminiumoxiderook op de werkplek. In het geval van veel stof, dat alleen in de longblaasjes wordt afgezet en gedeeltelijk kan worden gefagocyteerd en afgevoerd, is het proces van pneumoconiose theoretisch omkeerbaar. Dit is niet het geval bij aluminose. De alumina deeltjes reageren met de septa, de celmembranen tussen de individuele longblaasjes, waardoor de celwanden dikker worden, wat gepaard gaat met gedeeltelijk tot volledig functieverlies.
Symptomen, klachten en tekenen
Het fatale aan aluminose is de lange wachttijd, die wel twee decennia kan duren. Dit betekent dat deze, afhankelijk van de vervuiling van de op de werkplek ingeademde lucht, jarenlang asymptomatisch blijft en daarom in eerste instantie meestal onopgemerkt blijft. De hermodellering van het functionele longweefsel en het daarmee gepaard gaande verlies van het vermogen om gassen uit te wisselen, verloopt zeer traag. De eerste waarneembare tekenen en symptomen van aluminose kunnen het begin van kortademigheid zijn, bronchitis dat wordt chronisch en constant droog hoesten dat kan jaren duren. Het risico om te ontwikkelen longontsteking neemt ook aanzienlijk toe. Naarmate de hermodellering van weefsel in de longen vordert, worden kortademigheid en symptomen van lage bloed zuurstof verzadigingstoename.
Diagnose en progressie
Als aluminose wordt vermoed, is een uitgebreide geschiedenis en onderzoek naar mogelijke blootstelling aan stof op het werk en andere aanvullende blootstelling aan stof in iemands persoonlijke leven belangrijk. Ook het beloop van symptomen en klachten geeft een eerste indicatie van de ernst van mogelijke aluminose. De geschiedenis wordt gevolgd door auscultatie van de borst holte met behulp van een stethoscoop. Verdere indicaties die van belang zijn voor een exacte diagnose worden geleverd door de longfunctietest, spiro-ergometrie en Röntgenstraal examen. De Röntgenstraal beeld van de longen onthult bijvoorbeeld vernieuwd weefsel en vooral mogelijk water retentie in de longen. EEN bloed gasanalyse levert ook waardevolle informatie op. Met name, zuurstof verzadiging en carbon het dioxydegehalte wordt gemeten, dat verhoogd is als gevolg van toenemende aluminose. In zeldzame gevallen een long biopsie is nodig voor een exacte diagnose, waarbij longweefsel wordt verwijderd in een chirurgische procedure voor verder onderzoek. Het verdere verloop van aluminose hangt af van de mate waarin de hermodellering van weefsel in de longen al is gevorderd. Dit omvat ook de mogelijkheid om de zieke persoon te beschermen tegen verdere blootstelling aan aluminiumstof. Reeds gerenoveerd functioneel longweefsel is onomkeerbaar. Vezelig longweefsel kan niet opnieuw worden omgezet in functioneel weefsel dat in staat is tot gasuitwisseling. Bij voortdurende blootstelling aan stof is het beloop van aluminose ernstig en de prognose ongunstig.
Wanneer moet je naar een dokter?
Aangezien aluminose ademhalingsstoornissen veroorzaakt, moet deze ziekte in ieder geval door een arts worden behandeld. Zonder behandeling is er meestal kortademigheid en verminderde verzadiging van de bloed Met zuurstof Dit kan leiden tot schade aan de interne organen, wat meestal onomkeerbaar is. Daarom, als kortademigheid optreedt en gepaard gaat met een hoestenis een bezoek aan een dokter noodzakelijk. Longontsteking kan ook een symptoom zijn van aluminose. In de meeste gevallen wordt dit behandeld door een arts. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten ook een verminderde bloedstroom opmerken of koud extremiteiten. Deze symptomen kunnen ook op de ziekte duiden en moeten door een medische professional worden behandeld. Of een directe behandeling van aluminose mogelijk is, kan in het algemeen niet worden voorspeld. Als de persoon niet zeker weet of er sprake is van aluminose, kan een longarts of een huisarts worden geraadpleegd. De behandeling zelf wordt dan meestal uitgevoerd door een longarts.
Behandeling en therapie
De belangrijkste eerste maatregel wanneer aluminose wordt gedetecteerd, is om de zieke persoon te beschermen tegen verdere blootstelling aan alumina stof of aluminiumoxiderook en ook van ander stof. Als de ziekte gepaard gaat met acute ontstekingsprocessen, behandeling met cortisone en, in zeldzame gevallen, antibiotica, waarvan sommige controversieel zijn, kunnen worden aangegeven. Aluminose kan zelfs verergeren jaren nadat de blootstelling aan aluminiumoxidestof is gestopt. Omdat er geen effectieve medicamenteuze behandeling bekend is die de progressie van de ziekte effectief zou kunnen stoppen, is de enige therapeutische optie mogelijk longtransplantatie De aluminose neemt echter sterk af als gevolg van strikte voorschriften voor blootstelling aan de ademhalingswegen op de werkplek. Er zijn nauwelijks nieuwe gevallen van de ziekte.
Vooruitzichten en prognose
In de regel kan aluminose niet vroegtijdig worden vastgesteld omdat de klachten en symptomen zich pas na ongeveer twintig jaar bij de patiënt manifesteren. Vroegtijdige behandeling is dus helaas ook niet mogelijk. In de meeste gevallen heeft aluminose een zeer negatief effect op de ademhaling van de getroffen persoon. Kortademigheid en naar adem happen komen voor. Bovendien kan de getroffen persoon ook last hebben van kortademigheid, die soms wordt geassocieerd met paniekaanvallen De kwaliteit van leven van de getroffen persoon neemt aanzienlijk af door aluminose. Verder longontsteking komt vaak voor en de concentratie van zuurstof in het bloed wordt verminderd. Door het tekort aan zuurstof kan de interne organen zijn ook beschadigd, en de hersenen kan ook worden beïnvloed. De levensverwachting van de getroffen persoon wordt verminderd door aluminose. Een causale behandeling van deze ziekte is niet mogelijk. Bestaande ontsteking kan worden opgelost met behulp van antibiotica In sommige gevallen transplantatie van de longen is nodig om te voorkomen dat de getroffen persoon sterft. Evenzo is de patiënt vanwege de ziekte meestal niet in staat zijn of haar vorige bezigheid uit te oefenen.
het voorkomen
De belangrijkste preventieve maatregel om aluminose te voorkomen, is het vermijden van langdurige blootstelling aan vervuilde lucht. Dit vereist dat personen in de aluminiumverwerkende industrie zich bewust zijn van de mate van blootstelling op hun individuele werkplek. Bij overschrijding van grenswaarden moet een onmiddellijke vermindering van de blootstelling worden geëist. Daarnaast is het voor risicopersonen raadzaam om regelmatig met tussenpozen van enkele jaren een longfunctietest te laten uitvoeren om bij de eerste tekenen van aluminose consequenties te kunnen trekken.
Nazorg
Directe follow-up is meestal niet mogelijk voor aluminose. In de meeste gevallen kunnen alleen de symptomen van aluminose ook symptomatisch worden behandeld, zonder dat een oorzakelijke behandeling mogelijk is. Mogelijk wordt door deze ziekte ook de levensverwachting van de patiënt verminderd. De getroffen persoon moet de trigger voor de ziekte onmiddellijk stoppen wanneer de diagnose aluminose wordt gesteld. Dit kan ook gepaard gaan met het wisselen van beroep, zodat het stof of de dampen van aluminiumoxide niet langer worden ingeademd. Dit is de enige manier om verdere achteruitgang van de generaal te voorkomen voorwaarde van de getroffen persoon. Verdere behandeling omvat meestal het gebruik van medicijnen en antibiotica De patiënt moet ervoor zorgen dat deze regelmatig worden ingenomen en dat ze geen wisselwerking hebben met andere medicijnen, zodat er geen complicaties optreden. Antibiotica mogen niet samen worden ingenomen alcohol In ernstige gevallen van aluminose transplantatie van een long is nodig om de getroffen persoon volledig te genezen. Na een dergelijke procedure moet de patiënt altijd rusten en het rustig aan doen. Roken of lichamelijke activiteit moet in ieder geval worden vermeden. Bovendien kan contact met andere mensen met aluminose in sommige gevallen een positief effect hebben op het beloop van de ziekte.
Wat u zelf kunt doen
Nadat aluminose is vastgesteld, is de belangrijkste maatregel om te voorkomen dat de getroffen persoon verder in contact komt met aluminiumoxidestof, aluminiumoxiderook en andere schadelijke invloeden. Daarbij moet de patiënt in ieder geval een medische keuring ondergaan en, indien nodig, starten therapie direct. Meestal medicijnen zoals cortisone of antibiotica worden voorgeschreven voor de behandeling van aluminose. Medicijn therapie kan het beste worden ondersteund door de getroffen persoon door middel van een gezonde levensstijl en dichtbij Grensverkeer van de fysieke reactie op het voorgeschreven drugs Het is ook belangrijk om regelmatig door een arts te worden onderzocht, aangezien aluminose maanden of jaren na de eerste blootstelling merkbaar kan worden. Afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de voorwaarde, kan het nodig zijn om tegelijkertijd van baan te wisselen maatregelen Als de klachten het gevolg zijn van een ongeval, traumatherapie is in sommige gevallen ook handig. Welke maatregelen worden in detail aangegeven, dient te worden beslist door de betrokken persoon in overleg met de verantwoordelijke arts. In elk geval moet contact met de gifstoffen worden vermeden.
