Algemene informatie over oefeningen voor een hernia | Behandeling van de hernia

Algemene informatie over oefeningen voor een hernia

Sport speelt een belangrijke rol bij de therapie van hernia. Welke oefeningen geschikt zijn om de rugspieren te versterken, staat hieronder beschreven. Over het algemeen moet u op regelmatig letten ademhaling en een rustige executie.

De oefeningen worden dagelijks herhaald en de pijn drempelwaarde niet overschreden. Op een kruk wordt een ontspannen zithouding aangenomen. De armen hangen aan beide kanten naar beneden, de borstbeen wordt naar voren bewogen en de navel wordt ingetrokken.

De blik is naar voren gericht en licht onderkin is gemaakt. Vervolgens draaien de schouderbladen in een langzame, cirkelvormige beweging naar voren of naar achteren. De oefening wordt tien keer in beide richtingen herhaald.

Op deze manier kunnen blokkades in de cervicale wervelkolom worden opgeheven en kunnen de spieren ontspannen. Nog een oefening voor a hernia van de cervicale wervelkolom dient ter versterking en mobilisatie. De rechter palm van de hand bedekt de oorschelp, terwijl de linkerpalm ontspannen aan de linkerkant ligt dij.

De hoofd drukt nu actief vijf tot tien seconden tegen de rechterhand. Hetzelfde wordt herhaald met de linkerkant. De oefening kan ook voor- en achteruit worden uitgevoerd.

Hiervoor oefent één hand tegendruk uit op het voorhoofd of oefenen beide handen tegendruk uit op de achterkant van het hoofd, terwijl het hoofd naar voren of achteren drukt. Om de rug te ontlasten en te ontspannen, wordt het bovenlichaam op een dunne pad geplaatst en worden de onderbenen op een grote gymnastiekbal of op de zitting van een stoel geplaatst. Er ontstaat een rechte hoek tussen het bovenlichaam en de dijen, en tussen de dijen en de onderbenen.

De oefening moet ongeveer tien minuten worden uitgevoerd. - De volgende oefening dient om de lumbale wervelkolom te mobiliseren. Tegelijkertijd is het buikspieren zijn getrained.

In rugligging worden de benen in een hoek van 45 graden gebogen en worden de voeten op de grond geplaatst. Eerst wordt de navel ongeveer vijf seconden naar binnen bewogen en wordt de lumbale wervelkolom op de grond gedrukt. Dit wordt gevolgd door een tegenbeweging, eveneens gedurende vijf seconden.

Terwijl de navel naar buiten wordt bewogen, beweegt de lumbale wervelkolom enigszins in de holle rug. Elke beweging wordt vijf keer herhaald. - Bij de volgende oefening wordt ook de lumbale wervelkolom gemobiliseerd.

Dit heeft ook als bijwerking dat de toevoer van voedingsstoffen wordt verbeterd. In rugligging staan ​​de voeten weer onder een hoek van 45 graden op de grond. Beide knieën zijn nu zo ver mogelijk naar rechts gekanteld op de grond.

De positie wordt vijf seconden vastgehouden. Daarna vindt dezelfde beweging naar links plaats. Deze beweging wordt ook vijf keer herhaald.

De behandeling van een hernia met behulp van een laserapparaat is een minimaal invasieve procedure die kan worden uitgevoerd plaatselijke verdoving en duurt ongeveer 25-35 minuten. De indicatie voor lasertherapie is dat de hernia vers moet zijn en niet te gecompliceerd. Het doel van deze therapie-optie is om het volume van de schijf te verkleinen om de pijn symptomen, die worden veroorzaakt door compressie van de omgeving zenuwen vanwege de verzakking van de schijf.

Het principe wordt geïmplementeerd met een speciale diodelaser. De procedure verloopt als volgt: Ten eerste, de bijbehorende tussenwervelschijf moet toegankelijk worden gemaakt via prik met behulp van lasertechnologie. Dit prik wordt uitgevoerd onder CT-controle om ervoor te zorgen dat de juiste schijf is doorboord.

De tussenwervelschijf bestaat uit een vezelachtige ringstructuur (lat. Anulus fibrosus) met een gelatineuze kern (lat. Nucleus pulposus) in het midden.

Het laserapparaat wordt voortbewogen in de nucleus pulposus, waar lichtflitsen in het infraroodbereik worden uitgezonden. Door zeer hoge temperaturen verdampen deze laserstralen de gelatineuze kern, zodat het geheel tussenwervelschijf krimpt. Dit effect wordt in de geneeskunde ook wel het 'krimpeffect' genoemd.

In principe kunnen de laserstralen ook in de annulus fibrosus worden afgegeven. Het belangrijkste is dat de krimp de compressie van de omgeving loslaat zenuwen. In aanvulling op pijn reductie kan laserbehandeling ook een stabilisatie van de vezelachtige ringstructuur van de tussenwervelschijf herstellen, aangezien kleine scheurtjes in de vezelige ring weer kunnen sluiten.

De pijnvermindering is gebaseerd op de vernietiging van de pijnvezels. Daarnaast kunnen door de warmte in de corresponderende gebieden bepaalde zenderstoffen (glutamaat, stof P, etc.) niet meer aangemaakt worden, waardoor de overdracht van pijnprikkels niet meer werkt.