Acornitis (voorhuidontsteking): oorzaken, symptomen en behandeling

Eikel ontsteking heet medisch balanitis. Het is een ziekte van het mannelijke lid, die zich ook tot de voorhuid kan uitstrekken. Dan spreekt de dokter van balanoposthitis, dat wil zeggen, voorhuid ontsteking.

Wat is acornitis (voorhuidontsteking)?

Eikel ontsteking is ontstekingsremmend huid voorwaarde van de eikel op de penis. Vaak wordt ook de voorhuid aangetast. Soms is er etterende afscheiding rond de gezwollen eikel​ De oorzaken kunnen verschillen, ze zijn ook afhankelijk van de leeftijd van de getroffen persoon. Een ontsteking van de eikel kan chronisch worden. Dan verhardt de voorhuid en treedt een vernauwing van de voorhuid op, die ook chronisch kan zijn. Eikelontsteking kan optreden bij zowel jonge als volwassen mannen.

Oorzaken

Afhankelijk van de leeftijd kunnen de oorzaken van glansitis of voorhuidontsteking sterk variëren. Bij jongens vóór de puberteit komt eikelontsteking voor bij ongeveer één op de twintig jongens. In dit geval is er een hoge incidentie van vernauwing of verklevingen van de voorhuid. De ontsteking is vaak besmettelijk. Bij jongere geslachtsrijpe mannen komt eikelontsteking minder vaak voor dan bij kinderen; seksuele activiteit is vaak de oorzaak. Eikelontsteking kan infectieus of niet-infectieus zijn. Bij oudere mannen is balanitis zelden besmettelijk. Hun eigen gebrek aan persoonlijke hygiëne is in dit geval vaak de oorzaak. Bij zeer oude mannen, dunner wordend huid en het verzachten van weefsel kan leiden tot eikelontsteking. Ten slotte treedt eikelontsteking ook op als gevolg van andere ziekten. Diabetici hebben bijvoorbeeld een verhoogd risico op infectieuze eikelontsteking. Eindelijk contact met vrouwen die er last van hebben vaginale schimmel leidt ook in grotere aantallen tot balanitis.

Symptomen, klachten en tekenen

An ontsteking van de eikel manifesteert zich voornamelijk door de merkbare roodheid van de eikel huid​ Vaak is het binnenblad van de voorhuid ook rood gekleurd. De aangetaste huidgebieden kunnen sijpelen en afschilferen. Meestal is er ook jeuk, brandend en verhoogde gevoeligheid voor aanraking. In individuele gevallen vormen zich zweren in het gebied van de voorhuid, die gepaard gaan met ernstig pijn en een verhoogd risico op ontstekingen. Andere symptomen zijn afhankelijk van de vorm van eikelontsteking. Balanitis simplex is merkbaar door wazige roodheid met knobbeltjes en droge schilfering. Meestal is de huidveranderingen verschijnen vrij plotseling en veranderen binnen korte tijd. Deze vorm kan voorkomen bij mannen van elke leeftijdsgroep. Balanitis plasmacellularis is anders en ontwikkelt zich meestal na de leeftijd van 60 jaar. In deze vorm verschijnen verschillende scherp gedefinieerde roodheden, die herkenbaar zijn aan hun ongebruikelijke vorm. Ze zijn meestal huilend, glanzend lakachtig en ontwikkelen zich in sommige gevallen tot oppervlakkige huidafwijkingen die bijzonder gevoelig zijn voor druk en andere externe prikkels. Binnen de pleisters kunnen fijne, puntige bloedingen worden opgemerkt. Balantatis plasmacellularis verloopt doorgaans chronisch en kan maanden of jaren onveranderd aanhouden.

Diagnose en verloop

De arts stelt een eikelontsteking vast door middel van microbiologisch onderzoek. Hiervoor onderzoekt hij de urine van de patiënt en maakt een uitstrijkje van de eikel. De diagnose omvat natuurlijk ook het ondervragen van de patiënt. Omdat eikelontsteking verschillende oorzaken kan hebben, moet de arts deze eerst bepalen, want alleen dan is effectief therapie mogelijk. Eikelontsteking manifesteert zich in roodheid en zwelling van de eikel. De patiënt heeft een brandend gevoel op de eikel en klaagt over jeuk. Huilende, waterige of etterende afscheidingen kunnen voorkomen. Blaasjesvorming is ook mogelijk. Als de ontsteking zich blijft ontwikkelen en niet wordt behandeld, koorts kan ook voorkomen. Pijn tijdens het plassen is ook mogelijk. Acornitis kan zich verspreiden via de urinebuis naar de nieren en leiden naar blaas, urinewegen en prostaat infecties. Uiteindelijk, bloedvergiftiging kan gebeuren.

Wanneer moet je naar een dokter?

Als er jeuk is, brandend en roodheid op de eikel, kan er een onderliggende oorzaak zijn van eikelontsteking. Een bezoek aan de dokter wordt aanbevolen als de symptomen uiterlijk na een week niet vanzelf verdwijnen of als er andere symptomen optreden. Met name zweren en huilende huidafwijkingen moeten onmiddellijk worden opgehelderd. Hetzelfde geldt voor afscheiding en witachtige coatings op de eikel. Als er verklevingen optreden, ontstaat de huidaandoening korstmos sclerosus kan de onderliggende oorzaak zijn - een onmiddellijk bezoek aan de dokter is aan te raden om de dreiging van voorhuidvernauwing te voorkomen. Patiënten die zijn geïnfecteerd met herpes virussen, chlamydia, schimmels of parasieten in het verleden zijn bijzonder vatbaar voor eikelontsteking. Mensen met een contactallergieallergieën of bestaande huid autoimmuunziekten (bv psoriasis, knobbeltjes, suikerziekte mellitus of hiv) lopen ook risico en moeten snel een arts raadplegen als ze een van de bovenstaande symptomen ervaren. Uiterlijk als er complicaties optreden en bijvoorbeeld bijbal zich ontwikkelt, moet een arts worden geraadpleegd. Anders kan de ontsteking zich verder verspreiden en in het ergste geval veroorzaken bloed vergiftiging.

Behandeling en therapie

Als acornitis consequent wordt behandeld, heeft het een positief beloop en geneest het meestal zonder complicaties. Het doel is om de symptomen en de ontsteking te behandelen. De behandeling is allereerst een lokaal therapie​ Zodra de ziekteverwekker wordt bepaald door het wattenstaafje en / of de urineonderzoek, wordt de behandeling uitgevoerd met een geschikte zalf die bevat antibiotica of met een crème die schimmels doodt. Als geen infectie de oorzaak is van balanitis, kan de ontsteking worden behandeld met zalf met cortisone​ Om de jeuk te verlichten, kamille baden kunnen nuttig zijn. Als de eikelontsteking chronisch wordt, moet de patiënt dit overwegen besnijdenis. Echter, besnijdenis is gecontra-indiceerd bij jongens onder de drie jaar, omdat tot die leeftijd besnijdenis het risico op ontsteking aanzienlijk lijkt te verhogen. De behandeling van volwassen patiënten houdt absoluut in dat ook de sekspartner van de patiënt wordt onderzocht. Ten slotte, als de bevindingen onduidelijk zijn, moet de arts ook weefselmonsters nemen differentiële diagnose en dien ze in voor histologisch onderzoek om een ​​mogelijke precancereuze laesie in een vroeg stadium op te sporen.

Vooruitzichten en prognose

Acornitis heeft een zeer goede prognose als het wordt behandeld. De duur en ernst van de ziekte zijn afhankelijk van de oorzaak van de ontsteking en de immuunsysteem van de getroffen persoon. Als bacteriën of schimmels zijn de doorslaggevende factor, geschikte medicatie kan binnen dagen en weken verlichting bieden. Het aangetaste weefsel van de eikel en voorhuid kan goed ontstekingsremmend worden behandeld zalven en rustgevende baden. In de zeldzaamste gevallen is permanente weefselschade te vrezen. Af en toe ontwikkelen en verwerven meer ongevoelige gebieden zich phimosis treedt op als gevolg van infectie van de voorhuid en eikel. Als de ontsteking een andere oorzaak heeft, bijvoorbeeld onvoldoende hygiëne of een blessure aan de eikel of voorhuid, kunnen er ook goede resultaten worden behaald met het sparen en zalven​ Aan de andere kant houdt een onbehandelde eikelontsteking met een bacteriële trigger het risico in dat de infectie zich verder verspreidt. Het kan de blaas, prostaat en nieren en, in het ergste geval, leiden naar bloedvergiftiging. Dergelijke bloedvergiftiging kan dodelijk zijn als het niet wordt behandeld. Dit kan echter alleen gebeuren als een bacteriële infectie op de penis lange tijd onbehandeld blijft. Schimmelinfecties hebben een vergelijkbaar risico op verspreiding. In zeer zeldzame gevallen ontstaan ​​zweren en precancereuze laesies als gevolg van balanitis. Als hier geen medische tussenkomst wordt gezocht, bestaat het risico van kanker uitbraak en permanent verlies van weefsel op de ledemaat. Al met al, besnijdenis verlaagt het risico op het optreden van verdere balanitis.

het voorkomen

Allereerst is een goede persoonlijke hygiëne belangrijk om acornitis te voorkomen. Een goede genitale hygiëne betekent echter niet dat het schoonmaken van de voorhuid overdreven moet zijn. Normaal maar regelmatig wassen van de eikel zonder zeep en shampoo met terugtrekking van de voorhuid en verwijdering van de smegma zou deel moeten uitmaken van de normale persoonlijke hygiëne van een man. Kamille baden en spoelen met zoutoplossing solutions maken ook deel uit van het voorkomen van eikelinfectie. Condooms tijdens geslachtsgemeenschap ook het risico op acornitis verminderen. Vooral als de ziekte is opgetreden, a condoom moet een absolute must zijn tijdens geslachtsgemeenschap om besmetting van uw intieme partner te voorkomen.

Dit is wat u zelf kunt doen

Balanitis moet worden behandeld door een specialist. Na het bepalen van de ziekteverwekker kan een gerichte behandeling worden uitgevoerd met een antibioticum Als een vernauwing van de voorhuid de oorzaak is van terugkerende ontsteking, moeten de getroffenen of de ouders van de getroffen kinderen zichzelf informeren over chirurgische ingrepen. Kamille baden of pekelbaden worden aanbevolen. Daarna kan de penis worden gedept olijfolie​ Dit zorgt voor de ontstoken voorhuid. Na elk urineren moet ook de penis worden gereinigd water zodat er geen urine op de voorhuid achterblijft. Bovendien kunnen getroffenen controleren of een allergie op bepaalde stoffen - zoals latex in condooms - is verantwoordelijk voor de ontsteking en moet ze in de toekomst vermijden. Naturopathy beveelt alkalische baden aan evenwicht het zuur-base-evenwicht en het ondersteunen van de darmflora Met probiotica, aangezien een ontsteking altijd wordt geassocieerd met een verzwakte immuunsysteem​ Verder zijn de remedies: Arnica (decongestivum), Calcium floratum (heeft een versterkend effect), Hepar sulfuris (drainerend) en Tuja (huidziekten) kunnen een ondersteunende werking hebben. Een grondige intieme hygiëne is belangrijk, zelfs nadat de symptomen zijn verdwenen. Regelmatige reiniging van de penis met water - zeep en shampoo moeten worden vermeden - is voldoende. Bij terugkerende infecties dient de sekspartner ook een onderzoek te laten doen om dat uit te sluiten pathogenen worden herhaaldelijk overgedragen via geslachtsgemeenschap. Preventief kan het gebruik van condooms wordt aanbevolen, vooral bij het wisselen van intieme partners.