Vaginale schimmel

Symptomen

Acuut, ongecompliceerd vaginale mycose komt vaker voor bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Het is daarentegen zeldzaam bij meisjes en postmenopauzale vrouwen. Ongeveer 75% van alle vrouwen heeft een contract vaginale mycose eens in hun leven. De klinische manifestatie varieert. Mogelijke symptomen zijn onder meer:

  • Jeuk en brandend (belangrijkste symptomen).
  • Ontsteking van de vagina en vulva met symptomen zoals brandend, roodheid, zwelling en pijn, witachtige coating.
  • Geen tot lichte tot zware, dunne, waterige tot klonterige afscheiding.
  • Alleen een zwakke geur
  • Pijn tijdens geslachtsgemeenschap
  • Branden tijdens het plassen

Bij ernstige vormen kunnen erosies van de vagina en huid laesies in het vaginale gebied en de dijen. Andere mogelijke complicaties zijn onder meer chronisch recidiverend vaginale mycose en verlies van kwaliteit van leven.

Oorzaken en overdracht

Het is een infectie met gist, in meer dan 85% tot 95% van de gevallen met, zelden met of andere soorten. Vaginale candidiasis is een van de opportunistische infecties. De schimmels kunnen bij veel vrouwen van nature in de vagina voorkomen; alleen begunstigd door een aantal factoren resulteert in infectie. Risicofactoren zijn onder meer:

  • Zwangerschap
  • Behandeling met antibiotica
  • Geslachtsgemeenschap, vooral orogenitale seksuele praktijken.
  • Mogelijk hormonaal anticonceptiva.
  • Onderdrukking van de immuunsysteem door een ziekte (HIV) of drugsBijvoorbeeld glucocorticoïden.
  • Ongecontroleerde diabetes mellitus
  • Erfelijkheid
  • Neiging tot allergische aandoeningen

Talloze andere factoren worden besproken, maar zijn controversieel. De schimmels kunnen mogelijk afkomstig zijn van de rectum, uit de vagina (recidief) of uit de penis van de partner. Het is bekend dat mannen ook asymptomatisch kunnen worden geïnfecteerd, maar welke rol dit feitelijk speelt bij overdracht is onzeker.

Diagnose

De diagnose wordt gesteld door medische behandeling op basis van de anamnese van de patiënt, klinische inspectie, microscopie van vaginale afscheidingen en, in sommige gevallen, door het kweken van een schimmelcultuur. Microscopie is vaak negatief ondanks actieve infectie.

Differentiële diagnoses

Het is niet mogelijk om de diagnose alleen op basis van symptomen te stellen, en een onderzoek uit de jaren negentig heeft dat aangetoond. Het is waarschijnlijk dat andere oorzaken van vaginitis niet worden herkend. Empirische zelfbehandeling is mogelijk, maar nauwkeurige opheldering vereist een gynaecologisch onderzoek. Bacterie (Bv gonorroe, genitale chlamydia-infectie), virussen (bijv. genitale herpes) en parasieten (bijv. trichomoniasis) kunnen ook de oorzaak zijn van vaginitis. Andere differentiële diagnoses zijn onder meer cystitis en huid aandoeningen zoals atrofische, allergische of irriterende vaginitis, trauma, vreemde lichamen, wratten, schurft en krabben.

Behandeling met geneesmiddelen

De belangrijkste drugs gebruikt om acute en ongecompliceerde infectie te behandelen zijn antischimmelmiddelen (antischimmelmiddelen), die lokaal of oraal worden toegediend. Beide behandelingsopties zijn ongeveer even effectief en hebben voor- en nadelen (Nurbhai et al, 2007). Medebehandeling van de partner is alleen nodig als de partner ook klachten vertoont. Deze omvatten jeuk, brandendroodheid en witte aanslag op de penis (balanitis mycotica). Voor de behandeling van speciale patiëntengroepen (bijv. Zwangere vrouwen, suikerziekteimmunosuppressie, chronische ziekte), raadpleeg dan de literatuur. Voor symptomatische behandeling, glucocorticoïden worden gebruikt tegen de huid laesies, wassen lotions en huidverzorgingsproducten, onder andere. Lokale antischimmelmiddelen:

  • Topische antischimmelmiddelen worden lokaal vulvovaginaal aangebracht. Crèmes worden gebruikt voor uitwendige behandelingen; een vaginale tablet, eicel of vaginale crème wordt intern in de vagina toegediend. Clotrimazole (bijv. Gyno-Canesten, Fungotox) is een van de meest gebruikte in de praktijk omdat het verkrijgbaar is zonder doktersrecept vanaf 18 jaar.
  • Daarnaast zijn er tal van alternatieven op medisch voorschrift: butoconazol (Gynazol), econazol (Gyno-Pevaryl), miconazol (Monistat), cyclopirox (Dafnegil), nystatine. De duur van de therapie verschilt afhankelijk van het actieve ingrediënt en de doseringsvorm en kan 1, 3 tot 15 dagen duren. Volgens de literatuur zijn de verschillen in werkzaamheid marginaal. Lokale applicatie heeft een lager risico op bijwerkingen​ Overgevoeligheidsreacties en lokale irritatie kunnen optreden.

Systemische antischimmelmiddelen:

  • Voor inwendige behandeling, tablets or capsules zijn genomen. Actieve ingrediënten zijn onder meer fluconazol (Diflucan, algemeen) en itraconazol (Sporanox G, generiek). Deze behandelmethode is minder lastig, maar meer bijwerkingen en interacties met andere medicijnen zijn mogelijk wanneer ze worden ingenomen. Het wordt meestal als single ingenomen dosis (fluconazol, 1 x 1) of op twee opeenvolgende dagen (itraconazol, 2 x 2). Andere antischimmelmiddelen drugs zijn ook goedgekeurd in verschillende therapeutische regimes, bijvoorbeeld ketoconazol (Nizoral, intake gedurende 5 dagen).

Antiseptica:

Alternatief medicijn:

  • In alternatieve geneeswijzen, bijvoorbeeld knoflook teentje (gewikkeld in gaas en fijngemaakt), tea tree olie (een paar druppels in bad of vaginale gel of in St. John's olie) worden gebruikt. Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer lokale irritatie. We kennen de effectiviteit van deze methoden niet.

het voorkomen

Voor preventie zijn er een aantal gedragsaanbevelingen, maar vanuit ons oogpunt is het bewijs beperkt. Systemisch antischimmelmiddelen zoals fluconazol worden ook als preventieve maatregel genomen. Probiotica zoals Lactobacillus worden in de vagina geplaatst in de vorm van yoghurt op tampons of eitjes (bijv. Gynoflor) als een preventieve maatregel om het natuurlijke te herstellen vaginale flora.

Tijdens de zwangerschap

De literatuur raadt aan om je volksgezondheid zorgverlener als u vaginale spruw heeft tijdens zwangerschap.