Voor het metabolisme van menselijke mineralen is het belangrijk om genoeg van de mineralen we nodig hebben van voedsel. Van sommige mineralenhebben mensen grotere hoeveelheden nodig. In de voedingswetenschap worden ze daarom ook wel bulkelementen genoemd. De resterende mineralen worden genoemd sporenelementen.
Wat is mineraal metabolisme
Voor het metabolisme van menselijke mineralen is het belangrijk om voldoende mineralen uit de voeding te halen. Het menselijk mineraalmetabolisme is ook de gecompliceerde interactie van de bulkelementen sporenelementen in het lichaam. Deze bulkelementen zijn calcium, kalium, natrium, magnesium, chloride, fosfor en zwavel Naast deze kwantiteitselementen zijn er ook een aantal sporenelementen die mensen slechts in kleine hoeveelheden nodig hebben. Waaronder ijzer, zink, koper, mangaan, jodium, fluoride, chroom, selenium, tin, vanadium, molybdeen, kobalt en arsenicum Wat de bulkelementen en sporenelementen gemeen hebben, is dat het anorganische stoffen zijn die essentieel zijn voor het leven. in tegenstelling tot vitaminenMineralen zijn niet gevoelig voor licht, lucht of warmte en kunnen dus niet zo gemakkelijk worden vernietigd door de bereiding of opslag van voedsel. De interactie van de bulkelementen in het menselijk lichaam, waarvan grotere hoeveelheden nodig zijn in voedsel, is vandaag grotendeels wetenschappelijk opgehelderd. De situatie is anders met sporenelementen. Hier is de wetenschap nog steeds bezig met het begrijpen en verhelderen van vele onderlinge verbanden, en er worden voortdurend nieuwe bevindingen toegevoegd op het gebied van voedingswetenschap.
Functie en taak
Enkele belangrijke voorbeelden illustreren welke functies mineralen in het menselijk lichaam kunnen hebben. Het eerste voorbeeld is water evenwicht. Voor water distributie in het lichaam is het belangrijk hoeveel natrium is binnen en buiten de cellen. Er is een constante uitwisseling via de ionenkanalen. Natrium is ook belangrijk voor tekenen glucose door de darmwand in de bloed Zonder natrium zouden veel functies voor energieopwekking dus helemaal niet mogelijk zijn. Te veel natrium kan daarentegen ongezond zijn. Calcium en fosfaat interactie om een belangrijke rol te spelen bij het bouwen botten. De botten zijn niet alleen belangrijk voor een stabiel skelet, maar vertegenwoordigen ook een grote voorraad van deze vitale mineralen, waartoe mensen op elk moment toegang hebben met behulp van bepaalde hormonen. Calcium alleen, op zijn beurt, samen met magnesium, is ook nodig voor onder andere spierfuncties en speelt dan weer samen met kalium, wat essentieel is voor de overdracht van prikkels. Natrium, kalium en calcium veranderen daarom constant hun positie in de mineralenstofwisseling en zitten soms binnen, maar dan weer buiten de cellen. Daarbij migreren ze door de ionenkanalen die voor dit doel in de cellen zijn voorzien. Het organisme wordt via boodschappersubstanties geïnformeerd of de concentratie van deze mineralen in de bloed, in de cellen of in de extracellulaire matrix is in evenwicht of niet. De nieren zijn belangrijke organen die hier een regulerende werking kunnen hebben. fosfaatop zijn beurt is nodig om ATP te vormen, dat wil zeggen voor energieproductie, zonder welke het leven niet mogelijk zou zijn. Fosfor alleen is op zijn beurt een onderdeel van het DNA. De zwavel samengesteld sulfaat is vooral belangrijk voor de bouw eiwitten Geen van de sporenelementen speelt een onbelangrijke rol in het lichaam, hoe klein de benodigde hoeveelheden ook zijn. Zelfs een mineraal zo giftig als arsenicum is in kleine hoeveelheden nodig waar het thuishoort, zodat alles soepel kan functioneren in het menselijk lichaam. Mangaanis bijvoorbeeld belangrijk voor het bouwen van proteoglycanen, die een sleutelrol spelen in de immuunsysteem of bloed stolling. Spoorelementen kunnen elkaars plaats innemen als ze niet kloppen dieet wordt verbruikt. Daarom is het altijd beter om natuurlijke mineralen in te nemen met normaal voedsel in plaats van te vertrouwen op kunstmatige supplementen Omdat het lichaam dan maar zoveel mineralen krijgt als het nodig heeft, omdat het hiervoor eerst de voeding moet afbreken. Met kunstmatige supplementen, het is anders.
Ziekten en kwalen
Er zijn verschillende ziekten die verband houden met het metabolisme van mineralen. Vooral op oudere leeftijd zijn de hormoonfuncties die calcium regelen evenwicht vaak afnemen. Dit is hoe zogenaamd osteoporose ontwikkelt, een broosheid van de botten dat leidt er vaak toe dat oude mensen bij een val bijzonder snel met botbreuken te maken krijgen. Hart uitval leidt tot storingen in de water balans. Natrium wordt dan niet meer gereguleerd zodat het in een gezonde verhouding binnen en buiten de cellen zit. Oedeem komt voor, maar het zorgt er ook voor dat de cellulaire functies onvoldoende zijn vanwege het tekort. IJzergebrek leidt tot het ontbreken van zuurstof in het organisme. De energieproductie wordt dan verstoord en het menselijk lichaam maakt niet genoeg ATP aan. Omdat ATP overal in de stofwisseling nodig is, heeft dit fatale gevolgen voor de mens. Een gebrek aan zink wel leiden naar huid problemen. Een tekort aan zwavel kan fataal zijn voor de vorming van insuline, het gebruik van vitamine B1 en vele andere belangrijke metabolische tussenproducten die een zwavelgroep in de verbinding hebben. Insuline deficiëntie kan bijvoorbeeld belangrijk zijn bij de ontwikkeling van metabool syndroom Een probleem bij de conversie van vitamine B1 betekent dat koolhydraten kan niet goed worden gebruikt. Magnesium is belangrijk voor de functie van ionenkanalen gerelateerd aan de natrium-kaliumpomp. Als het in het lichaam ontbreekt, kunnen de spieren niet meer goed werken. Dit geldt ook voor de hart- spier in het geval van een extreme magnesiumgebrek Het is handig om de dieet zodanig dat alle mineralen er in voldoende hoeveelheden in zitten. Een gezond lichaam zuigt er dan zoveel uit als het nodig heeft. Omdat het lichaam niets doet dat nutteloos is, worden overtollige mineralen weer uitgescheiden, omdat ze in natuurlijk voedsel alleen aanwezig zijn in complexe verbindingen die kunnen worden gesplitst. Bij kunstmatige mineralen is dit niet het geval. Daarom is voorzichtigheid geboden bij het gebruik ervan.
